Archive for آگوست, 2016
خشونت روانی: «تحقیر»
«تو چیزی از فلسفه میفهمی؟»، «کلا چند فیلم در زندگیت دیده‌ای؟»، «این قیمه است؟»، «تو که حرف زدن بلد نیستی…»، با این‌ها بزرگ شدم. با این جملات. با این شوخی‌ها. دختر آخر خانواده و خاندان. همه مرا دوست داشتند و من همه را. اما من یاد گرفتم که هیچ چیز بلد نیستم. در هیچ حوزه‌ای تخصص ندارم. من هیچ چیز نیستم. ادامه مطلب »
دولت: ۳۰۰ فرصت شغلی جدید برای زنان!
مشاور عالی سازمان سنجش ایران گفته است با ایجاد تغییراتی در سومین آزمون استخدامی متمرکز دستگاه‌های اجرایی در کشور، امکان حضور زنان در ۳۰۰ فرصت شغلی جدید فراهم شده است. با وجود وعدههای زیادی که دولت روحانی برای ایجاد فرصت‌های برابر در اشتغال برای زنان و بیشتر کردن سهم مشارکت اقتصادی آن‌ها داده‌اند اما تبعیض در سطوح مختلف اشتغال زنان بنیادی و چشمگیر است! ادامه مطلب »
استخوان‌ها سخن می‌گویند
…آیا این تنها واقعه‌ای تاریخی بود؟
که تاریخ نگاران گفتند
و شاعران در رثایش سرودند
مرگ شراره‌های خورشید را ببین
تا ژرفای فاجعه را دریابی.
یاد آر تابستان سال ۶۷ را،
و آن حمام خون را،
که بر زمین تشنه
جاری شد،…
ادامه مطلب »
خشونت خانگی و سندروم استکهلم
پیوند عاطفی نزدیک با خشونتگر یک داستان آشنا در روانشناسی است و در بسیاری از داستان‌های گروگان‌گیری، آزارگری، زندانی کردن و خشونت مطالعه شده است. مانند: کودک‌آزاری، خشونت خانگی، زندانیان جنگ، اعضای فرقه، زنا با محارم، گروگان‌گیری جنایی و…. این پیوند و رابطه پیچیده عاطفی میان گروگان و گروگانگیر، قربانی و خشونتگر در روانشناسی «سندروم استکهلم» نامیده می‌شود.
لباس جنگ به تن بچه‌ها بزرگ است
درباره «کودک-سرباز»ها و بازی انتحاری‌شان؛ این طبیعت جنگ است که همه چیز را به نفع یک خواسته یا ایدئولوژی قربانی کند، چه بوداهای چند هزار ساله بامیان باشند، چه زمین‌های کشاورزی و پالایشگاه‌های نفتی که نان مردم را تامین می‌کنند. یک روز کودکان افغانی دزدیده می‌شوند، روز دیگر بچه‌هایی در مدرسه شست‌وشوی مغزی می‌شوند، از خاورمیانه تا آفریقا، بستن بچه‌ها به کمربندهای انتحاری یا استفاده از آن‌ها به عنوان عامل کشتار، رویه‌ای جاافتاده در میان گروه‌های افراطی است! ادامه مطلب »
مصطفی پورمحمدی را برکنار کنید!
پرونده کشتارهای ۶۷ – گام اول؛ واکنش «نظام» به انتشار فایل صوتی آیتاله منتظری، هیچ جای خوشبینیای باقی نگذاشته است که این اعدامهای گسترده و جنایتکارانه بعد از بیست و هشت سال، حتی نشانهای از تاسف و پشیمانی را در سیمای حکومت اسلامی ایران رقم زده باشد. دفاع یک پارچه آن‌ها از کشتارهای آن سال، بیش از همیشه شعار «میبخشیم، اما فراموش نمیکنیم»، را به حاشیه رانده و از رمق انداخته است. وقتی جنایتکاران همچنان بر جنایت خود پافشاری و از آن دفاع می‌کنند، «بخشیدن» به تمامی، معنای خود را از دست میدهد. ادامه مطلب »
شمار نوجوانان آواره مفقودالاثر در آلمان دو برابر شده است
رسانه‌های آلمان روز دوشنبه (۸ شهریور) با استناد به داده‌های پلیس جنایی آلمان گزارش‌های متعددی درباره ناپدید شدن هزاران تن از کودکان آواره زیر ۱۴ سال که اکثرا شهروند افغانستان، سوریه، اریتره، مراکش و الجزایر هستند، منتشر کرده‌اند. وزارت کشور آلمان نیز اعلام کرده بود که در سال گذشته میلادی ۵۸۳۵ کودک و نوجوان زیر ۱۴ سال مفقودالاثر شده و از آنان نشانی در دست نیست. ادامه مطلب »
شورش زنان جوان با کمک رمان‌های عاشقانه نویسندگان زن در نیجریه
در میان سبزیجات، قوری‌های پلاستیکی و پارچه‌های کارشده با دست، نشانه‌هایی از یک انقلاب فمینیستی لانه کرده است. ردیف‌هایی از کتاب‌هایی با چاپ بسیار ضعیف از نویسندگان زن که به شدت در مقابل سنت‌های خشک مذهبی همانند ازدواج در سنین کودکی و طلاق‌های نابهنگام ایستادگی می‌کند. این‌ها جوانه‌هایی از جنبش ادبی در حال شکل گیری در شهر تاریخی کانو در شمال نیجریه هستند، جایی که شماری از زنان جوان در صدد شوریدن از طریق رمان‌های عاشقانه هستند. ادامه مطلب »
ما محکوم به حبس ابدیم
۴ قاب از زندگی زنانی که سرنوشت‌شان با زندان گره خورده؛ صدای زن پشت تلفن قطع و وصل می‌شود… از حکم ١٣ساله‌اش پنج سال مانده… از میان جمله‌های بریده‌بریده‌اش می‌شود فهمید که توانسته مرخصی سه‌روزه‌ای بگیرد تا برای عروسی دخترش جهاز آماده کند. سوسن دختر ١٧ساله‌ای که قرار است دو شب دیگر عروسی کند شبیه به هیچ‌کدام از عروس‌های روی زمین نیست!… موهایش آن‌قدر چرب است که به کف سرش چسبیده و یک جفت صندل به پای کبره بسته اش دارد… می‌گویم سوسن تو معتادی؟ انگار که جا خورده باشد می‌گوید: نه خانم! من تشنج می‌کنم، واسه همینه یه‌کم بی‌حالم… حالا شوهرم هم میاد می‌گه بهتون. اسمش مسعوده، خیلی پسر آقاییه، دمش گرم…
ادامه مطلب »
دختر ایرانی در استادیوم: «اولیش نیستم آخریش هم نمی‌شم»
تصویرهای یک دختر نوجوان ایرانی که موفق شده به همراه پدرش وارد استادیوم آزادی شود و دیدار خیریه تیم‌های ستارگان ایران و لالیگا را از نزدیک تماشا کند مورد توجه کاربران شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته است. وی در صفحه اینستاگرامش نوشته که ماموران انتظامی ورزشگاه بعد از برداشتن کلاهش متوجه شدند که او دختر است؛ با این وجود بعد از «درخواست‌های بسیار» اجازه ورودش به استادیوم را دادند.
جمله ناتمام یک سند تاریخی: «حدود ۲۰۰ نفر هستند که این‌ها را …»
پرستو فروهر: گفت‌وگو در زمانی ضبط شده است که هنوز گروهی از اعدامی‌ها زنده بوده‌اند، هنوز زندانی بوده‌اند و نه اعدامی. بیست و هشت سال بعد، ما در جایگاه شنونده به آن بزنگاهی پرتاب می‌شویم که سرنوشت این زندانیان هنوز رقم نخورده است؛ هنوز در سلول‌های انفرادی منتظر نوبت خویش برای رودررو شدن با کمیته مرگ بوده‌اند. شاید از همین روست که دلهره پایان زندگی آنان حالا برای ما واقعی می‌شود. ادامه مطلب »
سیاست‌گذاری برای تن زنان: منع یا آزادی پوشش اسلامی؟
قانون منع پوشیدن بورکینی یا مایو‌های اسلامی در سواحل فرانسه، هفته گذشته سرو صدای زیادی به پا کرد. بسیاری از رسانه‌های غربی عکسی را منتشر کردند که در آن چند پلیس فرانسوی زنی با حجاب را مجبور به در آوردن لباسش کردند. انتشار این عکس موجب اعتراضات گسترده ای شد. بسیاری این عمل پلیس فرانسه را با کشورهایی چون ایران و عربستان و اجرای قانون حجاب اجباری در این کشورها مقایسه کرده‌اند ادامه مطلب »
پنجم شهریور ۹۵ در خاوران
گل‌های‌مان را برداشتیم و به سینه فشردیم و با پاهای محکم وارد گلزار خاوران شدیم. خبری از مامورها نبود و خوشحال که پس از سال‌ها می‌توانیم در روزهایی که عزیزان ما را در زندان‌ها کشتند، در خاوران و در خلوت خودمان باشیم، “گویی قلعه‌ای را فتح کرده‌ایم”، همه شاد و خوشحال بودیم، بخصوص برخی که کمتر به خاوران می‌آیند. اشک در چشمان‌شان حلقه زده بود، هم اشک شادی از بودنمان در کنار همدیگر بدون حضور پلیس و هم اشکی تلخ از ظلمی که شده و چه وحشیانه آن‌ها را از ما گرفتند ادامه مطلب »
رو در رو با برده داری مدرن
با واژه‌ی “بردگان معاصر” نخستین بار در تریبونال خشونت علیه زنان، در چهارمین کنفرانس جهانی سازمان ملل در پکن آشنا شدم. در این تریبونال که یک روز کامل به طول انجامید، چندین زن روایات بردگی جنسی خود در دست قاچاقچیان بین المللی در کشورهای آمریکای لاتین و آسیای جنوب شرقی، و سرانجام چگونگی رهایی از دست شبکه جنایتکاران بین المللی را برای شرکت کنندگان شرح دادند ادامه مطلب »
چرا قمر غریب مرد؟
پنجاه و هفت سال پیش در شنبه داغی ، پیکر قمر الملوک وزیری چنان به خاک سپرده شد که انگار نه انگار او بزرگ بانوی آواز ایران و شکننده طلسم هنرنمایی زن ایرانی روی صحنه بود… فمر در ایران و ام کلثوم در مصر تقریبا همزمان روی صحنه رفتند، جایگاه قمر در موسیقی ایران، چیرگی‌اش بر فن آواز و سبک ویژه‌اش در خوانندگی در کنار جایگاه اجتماعی‌اش بخوبی می‌توانست او را نزد فارسی زبانان در قله‌ای دست نیافتنی همتراز ام کلثوم قرار دهد ادامه مطلب »