مرلین وب، زنی که ۵ دهه طول کشید تا دکترایش را بگیرد
بیش از نیم قرن پیش، مرلین وب خسته و وحشت زده که در ?مرلین وب، خسته و وحشتزده از اینکه حتا در دانشگاه هم چیزی بیشتر از «ابژهی جنسی» نیست، اصلا دانشگاه را رها کرد. به واشنگتن دیسی رفت، به جنبش زنان آمریکا پیوست و در راستای برابری زن و مرد تلاش کرد. یک نشریهی فمینیستی راه انداخت، سردبیر نشریهی «Psychology Today» شد و فراموش کرد که روزی دانشجوی مقطع دکتری بود
***
در سال ۱۹۶۷ میلادی وقتی مرلین وب، از یکی از اساتید معروف دانشگاه شیکاگو درخواست کرد تا یکی از اعضای کمیتهی پایاننامهی دکتری او باشد، مرد گفت به یک شرط حاضر است درخواست وب را قبول کند: اول به آپارتمان مریلین بیاید و او را حمام کند.
مرلین وب وحشتزده سراغ یکی دیگر از اساتید دانشگاه رفت تا شاید او قبول کند یکی از اعضای کمیتهی پایاننامهی او باشد. (در آن سالها اساتید دانشگاه که اکثرا مرد بودند، کسر شان خود میدانستند که اصلا راهنما و مشاور و داور پایاننامهی یک زن باشند.) این یکی استاد دانشگاه، وقتی درخواست مریلین را شنید، او را به کنج دیوار چسباند و به زور بوسید و لیسید…
مرلین وب، خسته و وحشتزده از اینکه حتا در دانشگاه هم چیزی بیشتر از «ابژهی جنسی» نیست، اصلا دانشگاه را رها کرد. به واشنگتن دیسی رفت، به جنبش زنان آمریکا پیوست و در راستای برابری زن و مرد تلاش کرد. یک نشریهی فمینیستی راه انداخت، سردبیر نشریهی «Psychology Today» شد و فراموش کرد که روزی دانشجوی مقطع دکتری بود. اما بعد از اینکه جنبش «MeToo» شروع شد و آشغالهای پنهانشده زیر فرش بیرون زد، مرلین یادش آمد که چطور در آن دانشگاه معروف یک «سوژهی جنسی» بیش نبود و با قلب زخمخورده ناچار تحصیل را نیمهتمام رها کرد.
مرلین به رئیس دانشگاه شیکاگو نامهای نوشت، گفت که نیم قرن بیش در آن دانشگاه بر او چه گذشت. رئیس دانشگاه ادعای او را بررسی کرد و دید شواهد همه حاکی از آن است که مرلین وب راست میگوید. کمیتهی تازهای برای پایاننامهی دکتری او تشکیل شد: این بار ۲ استاد کمیته زن هستند و دیگری مردی سیاهپوست. مرلین وب ماه آینده در سن ۷۶ سالگی بالاخره از پایاننامهی دکتری خود دفاع خواهد کرد. دستکم در یک مورد، عدالت بالاخره برقرار خواهد شد، با بیش از نیم قرن تاخیر!
فرناز سیفی – ۶ خرداد ۹۸