سخنی برآمده از عاطفه معلمی و دینی
نامه #عاطفه_رنگریز از زندان قرچک ورامین را که در آن اعلام میکند به خاطر «رسیدگی ناعادلانه به پرونده اش» دست به اعتصاب غذا میزند، امروز که روز اربعین شهادت سرور آزادگان، حضرت سیدالشهدا حسین ابن علی (ع) است، در فضای مجازی دیدم. دو انگیزه و عامل باعث شد تا این چند سطر را بنویسم
***
نامه #عاطفه_رنگریز از زندان قرچک ورامین را که در آن اعلام میکند به خاطر «رسیدگی ناعادلانه به پرونده اش» دست به اعتصاب غذا میزند، امروز که روز اربعین شهادت سرور آزادگان، حضرت سیدالشهدا حسین ابن علی (ع) است، در فضای مجازی دیدم. دو انگیزه و عامل باعث شد تا این چند سطر را بنویسم.
▫️نخست اینکه، عاطفه رنگریز دانشجوی سابق گروه جامعهشناسی دانشگاه خوارزمی است که من عضو هیات علمی آن هستم و در درسهایی هم معلم او بودهام. رابطه معلم و شاگرد، یک رابطه پدر-فرزندی هم هست و معلم را به موضع عاطفی همدردی با دانشجویانش میکشاند. من حداقل هیچگاه نتوانستهام نسبت به آنچه بر دانشجویانم میگذرد بیتفاوت باشم. به همین دلیل وقتی نامه دادخواهی او را دیدم، بر اساس یک احساس مسئولیت برآمده از عاطفه معلمی که دادخواهی فرزندی بیپناه و مستاصل را میشنود، فکر کردم که نمیتوان و نباید بیتفاوت از کنار آن گذشت.
▫️دوم اینکه، این دادخواهی در روز اربعین شهادت سرور آزادگان که ما ادعا میکنیم از محبان و پیروان آن حضرت هستیم به گوش من رسیده است. اندکی التزام به آموزههای والای آزادگی آن امام بزرگ ایجاب میکند که نسبت به دادخواهی یک انسان بیپناه بیتفاوت نبود.
▫️عاطفه رنگریز در تجمع روز جهانی کارگر در جلوی مجلس شورای اسلامی بازداشت شده است. در فرایند رسیدگی به جرم هم به نحوی که در نوشته او گزارش شده، آیین دادرسی قانونی رعایت نشده است. حتی اگر از نظر نظام قضایی آن تظاهرات غیرقانونی و شرکت در آن هم جرم باشد (که البته در این مورد جای حرف و بحث است)، این جرمی نیست که مجازات آن ۱۱ سال و نیم زندان باشد. سالهایی که بهترین سالهای عمر یک جوان را تباه میکند.
▫️این محکومیت سنگین و این نحوه رسیدگی به پرونده، برای یک جوان که دل در گرو آرمانهای برابری و مبارزه با تبعیض دارد و با چنین انگیزهای در آن تظاهرات شرکت کرده، دور از روح قانون و عدالت و انصاف است، حتی اگر عملش بر اساس موازین رسمی غیرقانونی تلقی شود. اگر هم جرمهای دیگری مطرح است، بدون یک فرایند دادرسی قانونی و شفاف، پذیرش آنها برای افکار عمومی قابل پذیرش نیست.
▫️آرمانخواهی و داشتن دغدغههای عدالت و آزادی به خودی خود یک فضیلت، و از جمله ظرفیتهای یک جامعه برای تقویت روابط و شرایط انسانیتر و اخلاقیتر است. جوانان و دانشجویانی که چنین دغدغههایی دارند و بر اساس آن عمل میکنند، به خاطر دردمندی و مسئولیت شناسیاشان شایسته قدرشناسی و احترامند، حتی اگر رویهها و برخی آراء و آرمانهایشان با ما متفاوت باشد یا آن را نپسندیم و با آن مخالف باشیم. به ویژه باید در نظر داشته باشیم که فضای عمومی افراد را ترغیب میکند که فقط به منافع خود بیاندیشند و هر کس در طوفان زندگی فقط مراقب کلاه خود باشد. در چنین شرایطی باید قدردان جوانانی بود که از سر درد و احساس مسئولیت به حمایت از دیگران برمیآیند. ما با رفتار عملی خود به جامعه علامت میدهیم که چه چیزهایی ارزش است. نباید حقوق قانونی و شهروندی افراد، به خصوص چنین کسانی نادیده گرفته شود و کارشان به جایی برسد که بخواهند با آسیب رساندن به بدن خود (اعتصاب غذا) دادخواهی کنند.
▫️بیتوجهی به این دادخواهیها و تداوم چنین رویههایی، سرمایه اجتماعی را کاهش میدهد، تخم یاس و ناامیدی در بین جوانان و دانشجویان میکارد، انگیزههای خودخواهانه را ترغیب میکند، فرایندهای مهاجرت نخبگان را تقویت میکند، و سرمایههای نمادین حکومت را که برگرفته از دین است، میکاهد. اینها چیزهایی نیستند که هیچ فرد خیرخواه ایران و اسلام خواهان آن باشد.
▫️امیدوارم در این روزها که به نام و یاد امام حسین (ع) مراسم آیینی بزرگی برپاست، به پیروی از آرمانهای این اسوه آزادگان جهان، ندای دادخواهی امثال عاطفه رنگریز در نظام قضایی کشور شنیده شود و با اصلاح رویهها و رعایت دقیق قوانین دادرسی درباره آنان، احساس عدالت در جامعه تقویت شود، به طوری که هر حکم قضایی در آنان احساس عدالت دینی را تداعی کند و آن حس اخلاقی، انسانی و رأفتی را که روح آموزههای دینی است، در جامعه زنده کند.
✍️? سیدحسین سراجزاده – کمپین آزادی بازداشت شدگان روز کارگر
۲۸ مهر ۹۸