کارفرمایان در مقابل آزارهای جنسی در محیط کار چه می‌توانند بکنند؟ آزار و اذیت جنسی در محل کار، از خبرهای پر سروصدای سال‌های اخیر بوده است و بسیاری از کارفرمایان می‌پرسند: چه کاری می‌توانم انجام دهم تا از کارکنانم محافظت کرده و ریسک آزار جنسی را در سازمان به حداقل برسانم؟…

در حالی که به نظر می‌آید میزان موارد آزار جنسی به سطح شایعی رسیده، همچنان کارفرمایان می‌توانند گام‌هایی برای محافظت در برابر آزار و تبعیض بردارند و در این زمینه فعال باشند. کمیسیون فرصت‌های اشتغال برابر (EEOC)، آژانسی فدرال که بر قانون ضدتبعیض نظارت می‌کند، مطالعه کارگروهی منتخب درباره آزار و اذیت در محیط کار را منتشر کرده که پنج بنیان اصلی را که در جلوگیری و مقابله با آزار اثربخش بوده، ارائه می‌کند:
مدیریت متعهد و پیگیر
رسیدگی پایدار و آشکار
سیاست قوی و فراگیر در برخورد با آزار و اذیت
فرآیند شکایت دسترس‌پذیر و مورد اعتماد
آموزش تعاملی و منظم متناسب با مخاطب و سازمان

سیاست برخورد با آزار و اذیت جنسی
اولین قدم برای رفع آزار و اذیت جنسی، داشتن سیاستی است که موضع شرکت شما را بیان کرده و به قوانین ایالتی و فدرال پایبند باشد. ماده هفتم قانون حقوق شهروندی، از کارکنان در برابر تبعیض، از جمله آزار و اذیت جنسی، محافظت می‌کند و در مورد شرکت‌هایی با پانزده کارمند یا بیشتر اعمال می‌شود. با این حال، توصیه می‌شود هر شرکتی با هر اندازه دارای خط مشی برخورد با آزار و اذیت جنسی باشد. EEOC پیشنهاد می‌کند که این سیاست، نکات زیر را در برگیرد:
تعریفی از آزار جنسی و رفتار ممنوع ارائه دهد.
قانونی را به میان آورد که کارمندان مطرح کننده‌ آزار جنسی را از انتقامجویی در امان بدارد.
اطلاعات مربوط به فرآیند شکایت و جزئیاتی مانند اینکه کارمندان برای ارائه شکایت درون سازمان یا نهادهای ایالتی و ملی، با چه کسی تماس بگیرند.

در بیشتر موارد، کارمندان ۱۸۰ روز فرصت دارند که شکایت خود را به EEOC ارائه دهند. این بازه زمانی ممکن است براساس قوانین ایالتی تمدید شود.
قانونی مبنی بر این که فرآیند بازرسی، سریع، جامع و بی‌طرف خواهد بود.
اطمینان دهد که کارفرما پس از به نتیجه رسیدن بازرسی، اقدامی مناسب انجام می‌دهد که با یافته‌ها همخوانی داشته باشد.

برخی ایالت‌ها، لازم می‌دانند اطلاعاتی دیگر نیز در این خط مشی گنجانده شود. در هنگام استخدام باید به کارمندان نسخه‌ای از این خط‌مشی داده شود و از آنها خواسته شود رسید دریافت آن را امضا کنند. این سیاست اگرچه غالبا در کتاب راهنمای کارمندان شرکت، بیان می‌شود، با اینحال توصیه می‌شود که هر سال به صورت یک سند مستقل توزیع و رسید دریافت آن جداگانه نیز دریافت شود.

آموزش درباره آزار و اذیت
علاوه بر داشتن سیاست برخورد با آزار و اذیت، کارکنان باید درباره آن آموزش ببینند. در برخی ایالت‌ها مانند کالیفرنیا، ماین و کانکتیکات و در بسیاری از آژانس‌های فدرال، آموزش اجباری است. توصیه می‌شود همه کارمندان هنگام استخدام آموزش ببینند و آن را سالانه ادامه دهند. آموزش باید مؤلفه‌های کلیدی سیاست برخورد را همانطور که در بالا توسط EEOC بیان شد، پوشش داده و همچنین هرگونه آموزش مدنظر ایالت را ارائه دهد.

مدیران باید در زمینه رسیدگی به شکایا، انتقال شکایات به شخص مناسب در سازمان و انجام تحقیقات، بیشتر آموزش ببینند. با توجه به حساسیت، توصیه می‌شود که آموزش در قالب گروه‌های بزرگ انجام نشود، بلکه به صورت چهره به چهره باشد، و نه از طریق فیلم یا وبینار که در آن کارمندان به راحتی می‌توانند آنچه را که گفته می‌شود فراموش کنند. کارمندان باید یک برگه حضور و غیاب را که توسط شرکت نگهداری می‌شود، امضا کنند.

فرهنگ
در حالی که سیاست برخورد با آزار و اذیت جنسی و آموزش، باعث ایجاد نظم در سازمان می شود، فرهنگ‌سازی برای محیط عاری از آزار و اذیت و تبعیض، از بالا می‌آید. تیم رهبری باید الگوی رفتار مناسب در محیط کار، از جمله شرکت در آموزش در کنار کارمندان، باشد. اگر ادعای رخداد آزار و اذیت مطرح شود، تیم رهبری باید به شکلی مناسب پیرامون آن اقدام کند و موضوع را نادیده نگیرد. برای ساختن یک محیط کار آبرومند، برقراری ارتباط مؤثر ضرورت دارد.

ترجمه: هادی طاهری
منبع: onedigital.com

دیگری ـ ۲ بهمن ۱۳۹۸

نظرات بسته است