امروز:   فروردین ۹, ۱۴۰۳    
ما زنان در شبکه های اجتماعی
مارس 2024
د س چ پ ج ش ی
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
آخرین نوشته ها

برگزاری سمینار سالانه زنان ایرانی در آلمان

( تشکل های مستقل زنان، زنانِ دگر- و همجنس گرای ایرانی)
در روند تاریخ بشریت تن و آزادی زن، بشکل نظامند در گروگان و سلطه مردسالاری بوده است سلطه ی مردسالاری در شکل های مختلف عرف، آیین،شرع، قانون، اسلامیسم، راسیسم و نیز نئولیبرالیسم جدا از هم و در ترکیب با یکدیگر عمل کرده و از هم تاثیر و یاری گرفته اند. از ۱۴ تا ۱۶ فوریه ۲۰۲۰ کمیته زنان فرانکفورت نشستی با بیشتر ا ز ۱۰۰ زن در فرانکفورت آلمان در فضایی از بحث آزاد و تفاهم برگزار کرد

 

 

 

***

 

 

 

از ۱۴ تا ۱۶ فوریه ۲۰۲۰ کمیته زنان فرانکفورت متشکل از( پروین ثقفی، مهشید پگاهی، قدسی حجازی، منیژه عرفانی فر) نشستی با بیشتر ا ز ۱۰۰ زن در فرانکفورت آلمان در فضایی از بحث آزاد و تفاهم برگزار کرد.
این برنامه سه روزه، جمعه بعد از صرف شام، دیدار و گپ های دوستانه، ساعت ۱۹:۰۰ با خطابیه ای از پروین ثقفی از کمیته ی برگزاری شروع شد.
وی تبعیض ها و خشونت های ساختاری رایجِ در ۴۰ سال حکومت جمهوری اسلامی را یک به یک برشمرد که متکی بر شرع اسلام، قانون و نیروی نظامی تاکنون بر زنان اعمال شده است. این خشونت ها بی شباهت به محدودیت ها و بی حقوقی زنان در هزار سال قبل نیز نیستند. مثل پوشش اجباری، حفظ بکارت، صیغه، چند همسری، اسید پاشی، سوزاندن، خودکشی، ازدواج با فرزندخوانده، قتل زنان و نیز نداشتن حقوقی مثل طلاق، ازدواج، سقط جنین، مالکیت اموال، حضانت فرزندان، ارث برابر، کار، قضاوت، دستمزد مساوی، ورزشگاه رفتن، دوچرخه سواری، رقصیدن، تک خوانی، سفر و   خروج از خانه با اجازه همسر، …را نام برد.

در ادامه برنامه اولین سخنرانی سرور صاحبی با موضوع«اسلامیسم و فمینیسم» قرار داشت. او با فمینیستِ رادیکال خواندن خود، بر کاربرد شعر، زبان زنانه و پیرایش یافته از گفتمان مردانه و گویش مردسالارانه تاکید داشت. سرور صاحبی قائل به تابوشکنی و پرداخت بیشتر به ویژگی‌های بدن زنان و نام بردن از ارگان های جنسی زنان مثل (واژن) در دیالوگ است. او معتقد بود اینچنین با زبان در مبارزه با اسلامیسم که اسلام گرایی را نیز در برمیگیرد، است و می تواند از آن به عنوان راه حلی در پیش روی فمینیسم نام ببرد. او همچنین در مبارزه با اسلامیسم از کارهای نوشتاری مثل گردآوری گزارش های سمینارهای مختلف در سه جلد به همت سیمین نصیری، کتاب خیزش زنان در اسفند ۵۷ از مهناز متین و کتاب ها و مقالات گوناگون شهلا شفیق نام برد.

روز دوم، منیره کاظمی در مبحث خود«رادیکالیسم راست، اسلامیسم و چالش های زنان ایرانی در دیاسپورا» با توضیحات و مدارک نشان داد که اسلامیست های حکومتی با راسیست های آلمان هم خوانی و همدلی دارند. بعضی از «اِن جی او» ها در شرایط فعلی با بودجه های دولتی در آلمان در خصوص رشد اسلام گرایی، آگاهانه و هدفمند فعال هستند که نقش مشابه مساجد ایران که تثبیت حکومت ولایت فقیه جمهوری اسلامی را ایفا کردند، دارند. او با تاکید گفت که افراد و گروههای همسو با اسلامیسم را باید دقیقا غیر از ۵ تا ۶ میلیون مسلمان ساکن آلمان دید و خلط مطلب نکرد.
از راهکارها پیشنهادی منیره کاظمی در این مبارزه علاوه بر برپایی جلسات و گفتمان های روشنگرانه در برابر محافل متمایل به اسلامیسم و « اِن جی او» های همسو، می توان از شرایط و تجارب تلخی که یک به یک زنان ایرانی از اسلام سیاسی و ماهیت حکومت زن ستیز حاکم در ایران در کلیه عرصه های اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و فرهنگی دارند، به تفصیل سخن برانند.
همچنین از گزارش شاخص جهانی شکاف جنسیتی در خصوص زنان ایران سندی در این راستا نام برد که در میان ۱۵۳ کشور جهان، کشور ایران رتبه ۱۴۸ را دارد. این سند جنس دوم زن و تبعیض جنسیتی وضع زنان در زیر ساخت های اقتصادی و اجتماعی ایران را در نظام حاکم هویدا می کند.
او در ادامه طرح راهکارها، بر حمایت هرچه بیشتر از طرح «ممنوعیت حجاب کودکان» در مجلس آلمان تاکید می ورزید. اگرچه بخشا خانواده آلمانی با حمایت از این طرح به دو دلیل موافقت چندانی ندارند. زیرا این اقدام حق تربیت آنها را هم نسبت به فرزندان خود تا حدودی زیر سوال می برد. دیگری در بعضی مدارس مذهب از دروس انتخابی است.

سخنرانی سوم با تیتر «اسلام سیاسی و حجاب » از مژده نورزاد بود که متاسفانه بعلت بیماری حضور پیدا نکرد از این رو پروین ثقفی متن سخنرانی را به اطلاع شرکت کنندگان رساند.
در پایان پروین ثقفی سوالی طرح کرد: چرا داشتن حجاب، آزادی مذهب محسوب می شود ؟

در سخنرانی « زنان افغانستان در تنگنای صلح و بنیادگرایی» سخنرانان زهرا صوراسرافیل و زهره فرهانی پشت میکروفون بودند. آنها به معضل عمده ای که بر سر راه ایجاد و تثبیت صلح و پیشرفت جامعه مدنی افغانستان است، پرداختند. نیروی طالبان یکی از عوامل ناآرامی ها و ادامه جنگ در شرایط فعلی افغانستان و خواستار سهم در قدرت حاکمه افغانستان است. این موضوع از سویی مایه ی هراس در دل جامعه مدنی افغانستان است زیرا که در حال حاضر قانون اساسی افغانستان از قانون های مترقی جهان است ولی متاسفانه به دلیل یکپارچه نبودن دولت و عدم پاسخگویی دولت در مقابل مردم و نیز وجود جنگ، در تمامیت کشور غیر قابل اجرا مانده است و بیم دستبرد در آن از سوی طالبان می رود. نیز «اِن جی او های »غربی در روند کار جامعه مدنی در افغانستان تسهیلی ایجاد نمی کنند.
در طول این سخنرانی همزمان عکسهایی از شرایط پوشش اختیاری و زیست آزادانه و بدون ترس روزانه زنان درخیابان بعکس شرایط کنونی، مرتبط با سالهای ۱۹۸۰ پس از دخالت نظامی شوروی سابق هم به نمایش در می آمد.

بخش قابل توجه تر سمینار زنان فرانکفورت «گروه های کاری» ارائه شده بودند. بدین وسیله شرکت فعال تر کلیه شرکت کنند گان را به نسبت امکان پذیر می کرد و در عین حال موضوع هر کدام از «کار گروه ها» به نوبه ی خود جالب و تازه بودند.
با این وصف کار گروه الهه امانی با نام« بالندگی جنبش زنان در گرو یافتن راهکارهای موثر برای همیاری و همبستگی است، بر شکاف ها با حفظ تنوع نظری فائق آییم» بیشترین شرکت کننده ی سمینار را به خود که نزدیک به ۶۰ نفر بودند، از آنِ خود کرد. این استقبال نشان از آن می داد که چقدر ضرورت چنین بحثی در شرایط کنونی احساس می شده است تا جنبش اعتراضی و مبارزاتی فعلی که جنبش زنان ایران را در دل خود دارد از گستردگی و استحکام بیشتری در خارج و داخل برخوردار کند. ضمن اینکه عاملیت و تجربه ی کار حرفه ای الهه امانی با زنان مختلف در عرصه ملی و بین المللی نیز قاعدتا نقش خاص خود را ایفا می کرد.
این «کارگروه» با مقدمه ای از الهه امانی مبنی، بر اینکه دیدن دوستان حاضر در این سمینار مایه بسی خوشحالیست اما به همان اندازه ندیدن بعضی چهره ها مایه تاثر ایشان و دیگران است، شروع شد.
بی شک از نشانه های مهم حاکمیت پرنسیپ ها و روابط سالم در گروهی بیشتر شدن و پیوستن تعداد افراد جدید بطور مداوم است و نه برعکس.
الهه امانی ابتدا در گروه کاری خود، با پخش پرسش نامه ای به تعداد که شامل ۳۰ سوال بود با پاسخگویی و واکنش به آنها در شرایط مختلف ، افراد جلسه را برای پاسخ دادن به دو پرسش ذیل بطور شفاف و هدفمند آماده کرد.
الف: چه عواملی مانع از همکاری گروهی یا گروههای مختلف زنان است؟ ب: برای رفع آن باید چه کرد؟
مواردی چند از عوامل مطرح شده عبارت بودند از:
تقدم روابط بر ضوابط، تبانی کردن و راندن «غیرخودی»
تبعیض آمیز رفتار کردن- و بی احترامی
– شخصی برداشت کردن در برخورد با نظر دیگری
– هیرارشی نانوشته و میدان داشتن قدرت گرایی، حتی چاپلوسی، باند بازی و حتی دروغگویی
تداخل و زنجیره ای بودن وظایف
تنگ نظری
درک متفاوت از شرایط موجود و ارائه راهکارهای متفاوت
گوش نکردن فعال و حالت تدافعی و گارد گرفتن، پیش داوری داشتن
بی اعتمادی و بدبینی
سیاه و سفید دیدن مسائل و معضلات و متعاقبا خط و نشان تعیین کردن و غفلت از بخش خاکستری
نداشتن فرهنگ کارتیمی
البته که این لیست ادامه دار و بسیار طولانی بود
برای رفع عوامل مشکلات که راه حل هم بعضا در خودشان نهفته است، عبارت بودند از:
دادن شانس و فرصت مساوی در بحث و جدل به شکل مسالمت آمیز به افراد با دیدگاه های مختلف اجتماعی، سیاسی و ملیتی، جاری بودن مستمر گفتمان بین جریان های مختلف به شکل های گوناگون رسمی و غیررسمی چشم انداز کلی کار را فراموش نکردن مبنی بر اینکه جنبش فمینیستی یک جنبش جهانی و در مقاطعی هم بومی، منطقه ای و کشوری عمل می کند.
نتیجتا: اختلافات نظری و عملی زمینه ای برای رشد، اعتلا و خلاقیت بیشتر گروه ها است اگر که اختلافات و افتراق ها بشکل انسانی با سعه ی صدر و دمکراتیک مدیریت شوند.
در پایان این گروه کاری اکثریت قریب به اتفاق شرکت کنندگان از فراغ بال بیشتری برخوردار شده بودند.

در کار گروه دوم بحث حول «بازنگری نام سمینار» به سرپرستی زینب پیغمبرزاده و گلرخ جهانگیری انجام گرفت. از دلایل اعلام چنین کارگروهی این بود که اولا نام فعلی سمینار همه  گرایش های جنسی زنان را در بر نمی گیرد و در ضمن هم  زنان دیگری از کشورهای دیگری غیر از آلمان در این سمینار همیشه بوده اند. طبق اظهارات مسوولان کارگروه همچنان جای بحث و جدل دوام داری را می طلبد، چه بسا که پژوهش و سخنرانی هایی را در آینده معطوف به خود کند.
«کار گروه سوم» با نام « مردم شناسی انقلاب فرهنگی در مدارس» با سرپرستی یاسمین ندیر دانشجوی فوق دکترا انجام گرفت. همچنان این کار گروه بطور مجازی در جریان و باز است.
سپس برنامه هنری شب در دو بخش به دنبال آمد: اول ترانه خوانی و سه تار آزاده بهرامی با همراهی پیانوی ناتالیآ کارمازین و آنگاه رقص آزاد و جمعی بیشتر شرکت کنندگان اوقات شاد و دلپذیری را فراهم آورد بخصوص که مصادف با تولد شهین نوائی هم بود.

در روز سوم سخنرانی نیلوفر بیضایی نمایشنامه نویس و کارگردان ساکن آلمان قرارداشت . این هنرمند زن فمینیست فارغ التحصیل رشته زبان و ادبیات و هنر است و نزدیک به ۳۵ سال در تبعید زندگی می کند. او تئاتر دریچه را پایه گذاری کرد و از دغدغه هایش مشکلات زنان و جامعه پدر سالار است.
او فیلمی ۲۰ دقیقه ای که گلچینی از کارهای ارائه شده در مبارزه با جوانب مختلف مردسالاری و دیکتاتوری هستند، به نمایش گذاشت. در این گزیده و چکیده ی فیلمها می توان از چالش های زنان آسیای میانه و شرایط اجتماعی و سیاسی زنان ایران ، أفغانستان،…، یک پرونده و دو قتل پروانه اسکندی و داریوش فروهر مرتبط با قتل های سیاسی و زنجیره ای و این زمان و این مکان برگرفته از داستان های مهشید امیرشاهی و نیز بوف کور نام برد.
.
در پایان سمینار یک «بیانیه همبستگی» با موافقت یکپارچه همگان، در حمایت از مبارزات مردم ایران برای آزادی و برابری صادر شد. در این بیانیه دستگیری و سرکوب فعالان و معترضان بشدت محکوم و بر تقویت مبارزات درخشان زنان و صدای آزادی کلیه زندانیان سیاسی و برافراشته نگاه داشتن پرچم داد خواهی کلیه قربانیان رژیم جمهوری اسلامی تاکید شد.

آذین – چهارم اسفند ۹۸

نظرات بسته است

جستجو
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
آرشیو مطالب قدیمی