چهار پرده از نمایش کرونایی صدا و سیما
شاید عادت کردهایم که تبلیغات و تجملات پخش شده از صدا و سیمای حکومتی هیچ ارتباطی با ظرفیتهای جامعه نداشته باشند. آنچه در تلویزیون دیده میشود و پوشیده میشود و یا جهت خورده شدن آموزش داده میشود هیچ نسبتی با قشر بزرگی از جامعه، حتی بخش بزرگی از طبقه متوسط هم ندارد. عادت کردهایم که صدا و سیما به زخمهای جامعه نمک بپاشد، اما معلوم نیست چرا همچنان انگشت اتهام شیوع بیماری به سمت مردم است؟ حکومت کدام امکانات رفاهی، کدام پوششهای حمایتی و کدام تدابیر اقتصادی را برای مردم اندیشیده که توقع داشته باشیم این جامعه فقرزده بتواند وحشت از احتمال کرونا را به واقعیت روزمره فقر و گرسنگی اولویت بدهد؟
******
مجمع دیوانگان
یادداشت وارده: *چهار پرده از نمایش کرونایی صدا و سیما
پرده نخست: تیزر تبلیغاتی با آب و تاب از شرایط ویژه در فروشگاههای رفاه خبر میدهد و شهروندان را تشویق میکند برای بهرهمندی از مزایای جدید به فروشگاهها بشتابند. در همان حال زیرنویس از مردم میخواهد که در خانه بمانند و قرنطینه را رعایت کنند.
پرده دوم: تیتراژ اولیه برنامه «طبیب» به مجریگری «پیمان طالبی» تصاویری از یک مرکز درمانی را نشان میدهد. فضایی آرام و آراسته که بیماران با آسودگی روی تختها آرمیدهاند و نور زیبایی فضا را روشن کرده است. پزشک و پرستار بدون دغدغه و ماسک و دستکش از بیماران دیدن میکنند و فضا چنان دلپذیر مینماید که تماشاگر هوس میکند ای کاش مریض شود تا مدتی در این فضا استراحت کند. موسیقی متن هم گوشنواز است: «خوبم از احوالپرسیهای تو…»!
پرده سوم: دکتر کاوه، متخصص بیماریهای عفونی در رابطه با کرونا توضیح میدهد. مقادیری وسایل پزشکی را هم با خود آورده تا چیزی شبیه یک کارگاه آموزشی تست کرونا بر پا کنند. معلوم نیست چرا در برنامهای که عمده مخاطبین آن خانمهای خانهدار هستند باید آموزش تست کرونا داده شود، اما نکته مهم آنجاست که دکتر بدون دستکش و ماسک در فاصله بسیار نزدیک به مجری ایستاده و مجری هم اصرار دارد که دکتر گلوی او را معاینه کند! البته دکتر خودداری کرد اما نه به دلیل رعایت نشدن سادهترین مسائل ایمنی در شرایط کرونا، بلکه صرفا به دلیل اینکه ممکن است جناب مجری جلوی دوربین عق بزند!
ماجرا اما به همینجا ختم نمیشود. فاجعه زمانی کامل میشود که مجری یادآوری میکند آقای دکتر و اعضای خانوادهشان همین تازگیها به کرونا مبتلا شدهاند! دکتر توضیح میدهد که در تاریخ ۱۱ اسفند با توجه به بروز علائم عمومی مورد آزمایش قرار گرفتهاند و تستشان مثبت شده! همسر و پسرشان هم مبتلا شدهاند. لطفا یک بار دیگر به تاریخها توجه کنید. ۱۱ اسفند ابتلا، پخش برنامه ۲۴ اسفند! یعنی در بهترین حالت حتی قرنطینه ایشان به دلیل احتمال ناقل بودن باید ۱۴ روز طول میکشید، اما جناب دکتر فقط ۱۳ روز بعد بدون دستکش و ماسک در تلویزیون حاضر شدهاند و دستشان را در حلقوم مجری فرو میبرند!
پرده چهارم: برنامه آشپزی شبکه شروع میشود. جناب آشپز بر اهمیت مصرف پروتئین در روزهای شیوع بیماری و نقش این ماده در افزایش مقاومت بدن تاکید میکند. به همین مناسبت پخت یک غذای مقوی در دستور کار قرار گرفته: نوع خاصی از ماهی که شخصا نام آن را هم تا به حال نشنیدهام. آشپز مژده میدهد که برای تهیه این ماهی خاص با بستهبندی شیک و لاکچری نیاز نیست از منزل خارج شوید؛ تنها با یک تماس آن را درب منزل شما تحویل میدهند. برای مزهدار کردن ماهی هم باید ماهی را به همراه زعفران در کره سرخ کرد و همزمان آب چند پرتقال و لیموی تازه را هم بدان افزود!
شاید عادت کردهایم که تبلیغات و تجملات پخش شده از صدا و سیمای حکومتی هیچ ارتباطی با ظرفیتهای جامعه نداشته باشند. آنچه در تلویزیون دیده میشود و پوشیده میشود و یا جهت خورده شدن آموزش داده میشود هیچ نسبتی با قشر بزرگی از جامعه، حتی بخش بزرگی از طبقه متوسط هم ندارد. عادت کردهایم که صدا و سیما به زخمهای جامعه نمک بپاشد، اما معلوم نیست چرا همچنان انگشت اتهام شیوع بیماری به سمت مردم است؟ حکومت کدام امکانات رفاهی، کدام پوششهای حمایتی و کدام تدابیر اقتصادی را برای مردم اندیشیده که توقع داشته باشیم این جامعه فقرزده بتواند وحشت از احتمال کرونا را به واقعیت روزمره فقر و گرسنگی اولویت بدهد؟
اجازه بدهید تمام این توقعات حمایتی را کنار بگذاریم. به عنوان یک شهروند ساده، فقط یک درخواست از حکومت دارم. در همین روزهای نوروزی که این همه برنامههای تلویزیونی به تحقیر و سرزنش مردم میپردازند که چرا از خانه خارج شدهاند، برنامه «دور همی» به روال سابق و با حضور تماشاگران برگزار میشود. نهایت تمهید «مهران مدیری» این است که تماشاگران یک صندلی از هم فاصله بگیرند. ایشان همین چند روز پیش در پاسخ به یکی از میهمانان برنامه که میگفت از وحشت کرونا تپش قلب گرفته به سادگی جواب دادند تمام اینجا ضد عفونی شده و هیچ نگرانی برای کرونا وجود ندارد. درخواست شخصی من این است که اگر صدا و سیما فرمول یا کیمیایی کشف کرده که میتواند این همه آدم را بدون ماسک و دستکش زیر یک سقف جمع کند و خیالش هم از انتقال بیماری آسوده باشد، به جای اینکه مدام در گزارشهای خبریاش مردم را تحقیر کند، لطفا از آن کیمیای کشف شده در اختیارشان قرار دهد که دیگر نیازی به توصیههای نمایشی برای ماندن در خانه نداشته باشیم.
کارتون از مهدی عزیزی
نویسنده مهمان – فریبا امیری: هر چهار پرده متعلق به روز ۲۴ اسفند ۹۸ هستند
کانال «مجمع دیوانگان»
۷ فروردین ۱۳۹۹