امروز:   فروردین ۹, ۱۴۰۳    
ما زنان در شبکه های اجتماعی
مارس 2024
د س چ پ ج ش ی
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
آخرین نوشته ها

تاملی بر کمپین «تغییر چهرهٴ مردانه مجلس»

camp-300x147ما زنان ـ زنان آگاه و مبارز ایران با پشتوانه مبارزاتی صد ساله به خوبی می‏دانند که خواسته های ‏‏حق طلبانه زنان و دیگر اقشار مردمی، جز با آگاه سازی توده ‏ها و بسیج جنبش مردمی، ‏که جنبش زنان بخش مهم و حیاتی آن است، حل نمی‏ شود و دقیقا از این نگاه به روزنهٴ انتخابات می ‏نگرند. انتظار تغییر از مجلسی که ساز و کارهای غیردمکراتیک موجود در سیستم آن، راه ورود زنان (همچنین مردان) برابرخواه و آزاداندیش را در مجلس بسته است خوش خیالی و توهمی بیش نیست که بیشتر در جهت مهندسی انتخابات و مهندسی خواسته های ‏‏زنان عمل می کند.
********

تاملی بر کمپین «تغییر چهرهٴ مردانه مجلس»

ما زنان ـ هفته گذشته از کمپین « تغییر چهرهٴ مردانه مجلس» طی نشستی مطبوعاتی در دفتر انتشارات روشنگران در حضور برخی چهره های ‏‏فعال مدنی و حقوقی زنان، رونمایی شد. این نشست، برخلاف دیگر نشست‏ های زنان در چند سال اخیر، در بسیاری از سایت‏ها و روزنامه های ‏‏رسمی و دولتی، ‏به ‏‏ویژه رسانه های ‏‏وابسته به جناح اعتدال به ‏‏‏طور مفصل و وسیع بازتاب یافت.

البته تلاش‏ها و هم ‏‏اندیشی‏ های زنان آگاه ایران که قبلا نیز توانسته بودند با دیدگاه‎های متفاوت حول محور مطالبات زنان گردهم آیند – بدون اینکه به زائده جناح‏های در قدرت رژیم تبدیل شده یا توهم پراکنی کنند- و مبارزات حق ‎طلبانه خود را با استفاده از امکانات موجود به‎ پیش ببرند، تجربه خوب و مثبتی بود. این هم‎ اندیشی ‏ها و تلاش‏ ها حول مطالبات معین، نشان از هشیاری زنان ایران دارد که می ‏تواند سرمشقی برای سازمان‏های مترقی باشد.

با توجه به اینکه بیش ازدو سال انتخاب روحانی می‏گذرد، ‏زنان ایران به ‏‏‏خوبی دریافته ‎اند که به ‏‏جز وعده دادن‏ ها و برپایی سمینار‏ها و حتی انتخاب خانم مولاوردی که در ابتدا به خوش‎ بینی‏ هایی دامن زده شد، دولت روحانی نه در توانش است و نه اراده ‏ای ‏‏برای مقابله با دیدگاه های ‏‏ارتجاعی داشته و دارد و علی‏ رغم برخی سخنان نرم‎ تر، همواره در خدمت این دیدگاه‎ها بوده (به‎ عنوان یک نمونه: در آزمون استخدامی امسال آموزش و پرورش دولت آقای روحانی از مجموع ۳۷۰۳ نفر، قرار شد ۳۰۷۳ نفر مرد و فقط ۶۳۰ زن انتخاب شوند) و به این ترتیب جای خوش ‎خیالی نسبت به این جناح از قدرت، باقی نمانده است.

در کنار نقاط مثبت برخی از اهداف کمپین و نیّت نیک کنشگران زن، ‏از جمله امکان ارتباط مستقیم با مردم و طرح خواسته های ‏‏زنان در جامعه و واکاوی نظرات کاندیداها نسبت به حقوق زنان و آگاه ‏سازی جامعه و راٴی‏ دهندگان از آن توسط کمیته های ‏‏سه گانه آن (ظاهرا باید فعالان زن، ‏که اغلب آنان پرونده های ‏‏باز نزد دستگاه قضایی دارند، این مسئولیت را به ‏‏‏عهده بگیرند) که قابل تحسین است، ‏اما موارد تامل برانگیزی وجود داشته و به این نگرانی دامن زده است که سهم خواهی جناح‏های حکومتی برای تصاحب کرسی‏ های مجلس در حمایت از این کمپین بی‏ تاثیر نیست و رژیم ولایت فقیه این بار نیز دست به ترفندی دیگر زده است تا با استفاده ابزاری از جنبش زنان و مهندسی خواسته های ‏‏حق‏ طلبانه آنان در انتخابات پیش رو، مقاصد خود را دنبال می ‏کند و این امر به هشیاری و آگاه سازی بیشتری نیاز است تا به توهم و خوش ‏بینی کاذب در جامعه منجر نشود. زیرا که نه تنها هیچ پشتوانه عملی و قانونی و ابزارهایی که روند یک انتخابات سالم را تضمین ‏کند بوجود نیامده، بلکه شورای نگهبان ارتجاع همچنان شمشیر را از رو بسته و مصمم است تا از ورود عناصر ذوب نشده در ولایت جلوگیری کند.

در رونمایی از کمپین، سخنرانان از زوایای مختلف به معرفی کمپین و اهداف آن پرداختند. جملهٴ «رئیس قوهٴ مجریه (روحانی) قول داده است که در انتخابات پیش رو حافظ آرا و حقوق مردم باشد» که در این جلسه بیان شد، بی ‏شک لبخند طنزآلود و تلخی بر چهره حضار نشاند. خانم شهلا لاهیجی که خدمات فرهنگی او به جامعه و زنان ایران بر کسی پوشیده نیست، ‏اولین سخنران این جلسه، به نکات درستی اشاره کرد که نمی‏ توان با آن‏ها مخالف بود. از جمله «مسئله زنان مهم است و ما باید بدانیم که چه می‏ خواهیم و خواسته‏ هایمان را چگونه پیش ببریم. مشکل ما زنان، مردان ما نیستند» اما متاسفانه ایشان نتیجه‎گیری و مشکل را در جای دیگری دیدند: «مشکل و ریشه های ‏‏اصلی را در رفتار و فرهنگ خود زنان باید دید»

صرفنظر از واقعیت ‏های تاریخی سرکوب و عقب نگهداشتن زنان در ایران- چه در رژیم پیشین یا رژیم کنونی- ناخودآگاه به این امر دامن زده می ‏شود که بازهم تقصیر بر گردن خود زنان است نه دیدگاه واپس‎ گرایانه و فوق ارتجاعی رژیم ولایت فقیه که علی ‏رغم پیشرفت‏های شگفت ‏انگیز زنان، هر روز زنجیرهای بیشتری بر دست و پای آنان بسته و ساز و کارهای موجود در سیاست‏ های رژیم جمهوری اسلامی به ‏‏‏گونه ‏ای ‏‏برنامه‎ ریزی شده که مبنایش بر خانه‎ نشین کردن زنان استوار است. اما مقاومت سرسختانه و پشتکار زنان ایران در عرصه های ‏‏مختلف، اجرای این سیاست‏های زن ستیزانه حاکمان را چندان آسان نساخته و به همین دلیل قوانین و لوایح رنگارنگی هر روز علیه آنان تصویب می ‏شود.

در بیانیه کمپین که هم ‏‏زمان انتشار یافت از جمله می ‏خوانیم:

«ترکیب فعلی مجلس شورای اسلامی به ‏‏‏گونه ‏ای ‏‏است که فقط ۳ درصد از نمایندگان را زنان تشکیل می ‏دهند» می‏توان پرسید آیا این کمیت ۳ درصدی سبب شده تا «نوای ناساز با حقوق برابر و انسانی زنان بگوش رسد و شاهد تصویب قوانینی باشیم که به ‏‏‏جای توانمند کردن آنان روزبه ‏‏‏روز آنان را ناتوان‎ تر ‏‏می ‏کند» (جملات داخل گیومه از بیانیه است) یا پیش از آن و در درجه نخست التزام عملی به ولایت فقیه (شرط ورود به مجلس) و سیستم شورای نگهبان ارتجاع و نظارت استصوابی، ‏این ساز و کار‏های غیردمکراتیک و دیدگاه زن‎ ستیزانه هستند تا زنانی واپسگرا و همسو با رژیم، به مجلس وارد شوند. بنابراین بالا بردن کمّیت زنان در این مجلس، لزوما به‎ معنای اثرگذاری آن‏ها بر تغییر قوانین و سیاست‎ گذاری نیست.

سیاست راهبردی نظام در مورد زنان، که در ید قدرت ولی فقیه است، یعنی سیاست گذاری‏ ها و قوانین بر اساس دیدگاه های ‏‏ولی فقیه و دیگر سران ارتجاعی رژیم، تنظیم و توسط دولت‏ها به اجرا گذاشته ‏شود. دیدگاهی که وزیر کشور آقای روحانی در یازدهمین نشست مشاوران امور بانوان دستگاه‎های اجرایی با حضور خانم مولاوردی (ایسنا ۲۲ اردیبهشت ۹۴) این ‎گونه توضیح داد که: ‏مشاوران باید بر اساس شاخص‏ های حکومت اسلامی و دولت تدبیر و امید عمل کنند. رهبری، رئیس‏ جمهور و بزرگان دینی بر آموزه های ‏‏الهی (یعنی ولایت فقیهی) اعتقاد دارند و با این دیدگاه‏ ها به موضوع‏ ها می‏نگرند. (همانجا)

بر اساس این دیدگاه «برابری جنسیتی زن و مرد از جمله حرف‏های کاملا غلط غرب است و برابری همیشه به ‏‏‏معنای عدالت نیست. عدالت همیشه حق است. اما برابری گاه حق است گاه باطل۱» (لابد برابری در اعدام و سرکوب «حق» محسوب شده و برابری جنسیتی «باطل»)

و نیز در بیانیه کمپین به ‏‏‏درستی به سند « توسعه هزاره» و اهداف آن اشاره شده که بر برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان تاکید ویژه دارد و این سند دولت‏ها را موظف می ‏سازد که «۳۰ درصد از کرسی‏ های نمایندگی را به زنان واگذار کنند».

حال ببینیم نگاه سران رژیم زن‎ ستیز جمهوری اسلامی نسبت به این سند و سندهای مشابه چیست؟

آقای خامنه‏ ای ‏‏در رابطه با مجامع بین ‎المللی مدافع زنان، با انتقاد از زیربنای فکری بسیاری از کنوانسیون‏ های جهانی، اعتقاد دارد «اصرار غربی ‏ها روی (این) زیربنای غلط، جامعه بشری را تباه می‏ کند. به ‏‏‏همین دلیل برای دستیابی به نگاه صحیح و متوازن، باید از این مبانی برحذر بود»(همانجا)

تجربه نشان داده است که صحبت های «رهبری» نه فقط موعظه و درخواست از دست اندرکاران مسئول بلکه در حکم دستورالعمل‏هایی است که باید به ‏‏‏مورد اجرا در آید. ضمنا زنان ایران از یاد نبرده اند لایحه کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان که در مجلس ششم تصویب شده بود، سرانجام توسط شورای نگهبان ارتجاع رد گردید.

و همچنین زنان ایران فراموش نکرده اند که از زمان روی کار آمدن دولت روحانی، تبلیغات پر سر و صدایی با مضمون بهبود وضعیت اجتماعی و اقتصادی زنان به ‏‏راه انداخته شد و سمینارها و همایش‏های مختلفی با هزینه های ‏‏گزاف برپا گردید، اما تا به امروز هیچ گام عملی مشخصی برای مقابله با تبعیض جنسیتی همه‎ جانبه که زنان با آن روبرو هستند برداشته نشده است. گاه وعده‏ هایی برای رفع آن دادند، اما به خاطر «احترام به نظر مراجع» بلافاصله پس گرفته شد (عقب‎ نشینی خانم مولاوردی در مورد حضور زنان در ورزشگاه‏ها و در رابطه با تغییر قوانین تبعیض ‎آمیز گذرنامه)

زنان آگاه و مبارز ایران با پشتوانه مبارزاتی صد ساله به خوبی می‏دانند که خواسته های ‏‏حق طلبانه زنان و دیگر اقشار مردمی، جز با آگاه سازی توده ‏ها و بسیج جنبش مردمی، ‏که جنبش زنان بخش مهم و حیاتی آن است، حل نمی‏ شود و دقیقا از این نگاه به روزنهٴ انتخابات می ‏نگرند. انتظار تغییر از مجلسی که ساز و کارهای غیردمکراتیک موجود در سیستم آن، راه ورود زنان (همچنین مردان) برابرخواه و آزاداندیش را در مجلس بسته است خوش خیالی و توهمی بیش نیست که بیشتر در جهت مهندسی انتخابات و مهندسی خواسته های ‏‏زنان عمل می کند. حتی اگر به ‏‏طور اتفاقی زنان (یا مردان) غیر همسو بدان راه پیدا کنند، شمشیر داموکلس ولایت فقیه اجازهٴ تغییر قوانین تبعیض ‏آمیز را نمی ‏دهد .

خوشبختانه پشتوانه غنی مبارزاتی و آگاهی و تجارب ارزنده‏ ای ‏‏که زنان میهن ما در طی مبارزات این سال‏ها بدست آورده‏ اند، این امید را به ‏‏‏وجود آورده است که آنان هشیارند و اجازه نخواهند داد تا از آنان برای رسیدن به قدرت، استفاده ابزاری شود و در این رابطه تمام همّ و توان خود را برای آگاه‏ سازی و بسیج زنان به ‏‏‏ویژه زنان کارگر و اقشار محروم و زحمتکش جامعه که بیش از همه از تبعیض ‏های اقتصادی و اجتماعی آسیب دیده و می ‏بینند، خواهند گذاشت.

۱- از سخنان خامنه‏ای ‏‏در ۳۰ اردیبهشت ۹۳- روزنامه مهر

ما زنان ـ ۱۲ آبان ۱۳۹۴

نظرات بسته است

جستجو
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
آرشیو مطالب قدیمی