برای سومین سال ورود زنان به استادیوم والیبال ممنوع شد
با وجود وعده‌هایی که معاونت امور زنان ریاست جمهوری ایران برای پیگیری این مطالبه داده بود، در نهایت شهیندخت مولاوردی نیز تیرماه سال گذشته گفت که دولت تلاش‌هایی در راستای حضور زنان در ورزشگاه‌ها انجام داد ولی به دلیل موضع‌گیری برخی از مراجع شیعه از این مساله صرف‌نظر کرده است../
******
برای سومین سال متوالی ورود زنان به استادیوم والیبال و بازی‌های لیگ جهانی ممنوع اعلام شده است.
دیدارهای هفته سوم لیگ جهانی والیبال در تهران از سه‌شنبه هشتم تیرماه آغاز و به مدت سه روز ادامه خواهد داشت اما در سایت خرید اینترنتی بلیت‌های مسابقه نوشته شده: «به دلیل محدود بودن بخش‌های مربوط به خانم‌ها، تا اطلاع ثانوی خرید بلیت خانم‌ها به دلیل تکمیل ظرفیت، انجام نخواهد شد.»
ممنوعیت حضور زنان در مسابقات تیم ملی والیبال به سه سال قبل و دو بازی ایران در برابر ژاپن برای تعیین نماینده آسیا در لیگ جهانی والیبال برمی‌گردد. در مسابقه اول زنان حضور داشتند، اما در دیدار حساس بعد، از ورود بیش از هزار زن به سالن مسابقه جلوگیری شد و نیروهای انتظامی زنان حاضر در مقابل ورزشگاه را متفرق کردند.
وب‌سایت‌های خبری اصول‌گرا اعلام کردند این ممنوعیت به خاطر «صحنه‌هایی» بوده است که در دیدار اول به دلیل حضور زنان رخ داده بود.
دو سال قبل، مشاور امور ورزش معاونت امور زنان اعلام کرد که با این ممنوعیت مخالف است. او گفت: «می‌توان تدابیری اندیشید که حضور خانم‌ها برای دیدن این بازی‌ها منعی نداشته باشد. بسیاری از بانوان علاقه‌مند به دیدن این بازی‌ها هستند و در گذشته هم این امکان وجود داشت که برای تماشای والیبال زنان هم به ورزشگاه بیایند.»
او وعده داد که معاونت امور زنان این مسأله را پیگیری خواهد کرد.
پیش از آغاز مسابقات جام جهانی والیبال ۲۰۱۴ محمود افشاردوست، دبیر فدراسیون والیبال ایران، ممنوعیت حضور زنان در استادیوم را برای تشویق تیم ملی والیبال ایران خبر داده بود و دلیل آن را «نبود زیرساخت‌های فرهنگی» دانسته بود. در حالی‌که پیش‌تر ورود زنان به استادیوم‌ها ممنوع نبود و آنها می‌توانستند برای تماشای ورزش‌هایی مانند والیبال و بسکتبال به سالن‌های ورزشی بروند.
در پی سخنان افشاردوست، گروهی از زنان در اعتراض به این ممنوعیت همزمان با انجام بازی‌های جام‌جهانی ۲۰۱۴ مقابل استادیوم ۱۲ هزار نفری آزادی تجمع کردند. تجمع این زنان اما به خشونت کشیده شد و تعدادی از آنها مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و برخی نیز بازداشت شدند. در یکی از این تجمعات اعتراضی شهیندخت مولاوردی نیز معترضان را همراهی کرد.
با وجود این، درهای سالن‌های ورزشی روی زنان بسته ماند تا آن‌که تصمیم گرفتند مطالبه خود را از طریق ارسال نامه به فدراسیون جهانی والیبال و فوتبال پیگیری کنند.
۱۳۰ کنش‌گر حقوق زنان در نامه‌ای خطاب به فدراسیون جهانی والیبال به این تبعیض جنسیتی اعتراض کردند و از رییس این فدراسیون خواستند که فدراسیون والیبال ایران را در قبال این رفتار مسئول بداند. واکنش فدراسیون جهانی والیبال نیز جدا از برگزاری جلسات مختلف با مسئولان فدراسیون والیبال ایران، لغو میزبانی تعدادی از مسابقات جهانی بود.
سال گذشته رضا حسنی خو، مدیرکل حراست وزارت ورزش وجوانان گفت: «در مورد حضورخانواده‌ها درخلال برگزاری مسابقات لیگ جهانی والیبال در تهران طبق تصمیماتی که در دستگاه‌های اجرایی کشور اتخاذ شده، به فدراسیون والیبال مجوز داده شد تا با اولویت عوامل اجرایی، خانواده والیبال و تعدادی از هواداران تیم میهمان با صدور کارت مخصوص، شرایط حضور بانوان در سالن برگزاری مسابقات را فراهم کند.»
وزیر کشور ایران اما گفت ورود زنان ایرانی به ورزشگاه‌ها همچنان ممنوع است و دستور جدیدی برای ورود زنان به ورزشگاه‌ها صادر نشده است.
با وجود وعده‌هایی که معاونت امور زنان ریاست جمهوری ایران برای پیگیری این مطالبه داده بود، در نهایت شهیندخت مولاوردی نیز تیرماه سال گذشته گفت که دولت تلاش‌هایی در راستای حضور زنان در ورزشگاه‌ها انجام داد ولی به دلیل موضع‌گیری برخی از مراجع شیعه از این مساله صرف‌نظر کرده است.
بهمن ماه سال گذشته هم تعدادی از زنانی که خواهان ورود به محل برگزاری مسابقات جهانی والیبال ساحلی در کیش بودند، گزارش کردند که با ورود آنها به محل مسابقه مخالفت شده است.
زمانه / ۸ تیر / ۱۳۹۵