امروز:   فروردین ۱۰, ۱۴۰۳    
ما زنان در شبکه های اجتماعی
مارس 2024
د س چ پ ج ش ی
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031

اتاقی ازآنِ خود ” اثر ” ویرجینیا وولف

رهق-314x300” ویرجینیا وولف ” درآغاز قرن بیستم ازمشکلاتِ فراوانی سخن می گوید که برسرِ راه ِ تحصیل و آموزش ِ زنان است. برای نمونه او به فرصت های استفاده ی زنان ازکتابخانه اشاره می کند. او می گوید وقتی زنی برای رفتن به کتابخانه و استفاده ازآن باید معرفی نامه ای از کالج داشته باشد و یا اینکه همراه شخص معتبری واردشود../

*****

قسمت اول

این کتاب حاصل دو سخنرانی ” ویرجینیا وولف ” دراکتبرسال ۱۹۲۸ درمرکز تحصیلی زنان” نیوهام ” و ” گرتُن ” درکمبریچ است. دراکتبرسال ۱۹۲۸ ” ویرجینیا وولف ” ۴۶ساله بود، او به همراه همسرش ” لئونارد وولف ” وخواهرش ” ونسا ” به کمبریچ رفت.
” ویرجینیا ” در مورد این کتاب در دفترچه ی خاطراتش نوشت : ” آن، خودش نوشته می شود و خودش را به من تحمیل می کند، بطوری که من قلم .کاغذ را دردست می گیرم، چون شیشه ی آبی که برگردانده شود، فرومی ریزد. نوشتنِ آن خیلی سریع تر ازآنی است که دستان من تواناییِ آنرا دارد.

این کتاب ازسوی انتشارات ” هوکارث ” که متعلق به ” ویرجینیا و همسرش بود منتشرشد. کتاب با فروشی غیرِ منتظره روبرو شد.

کتاب ِ ” اتاقی ازآن ِ خود ” شامل ِ شش فصل است. : ” ویرجینیا ” در هرفصل تلاش می کند به پایه یکی از جنبه های زندگی زنان ، هنر زنان، نویسندگی ِ زنان و محرومیت های ایشان بپردازد.

” ویرجینیا ” تکنیک ِ خاصی را دراین کتاب به کار می‌برد، او زنی خیالی به نام ” مری بتون ” یا هرنام ِ دیگری که می توانست داشته باشد را می آفریند و راوی مباحث درحقیقت این زن ِ خیالی است نه ویرجینیاوولف و اوست که بیان می کند که چگونه به این دیدگاه خاص دست یافته است.

کتاب ِ ” اتاقی ازآنِ خود” با پرسشی آغازمی شود و اولین کلمه ی آن هم ” اما But” است. این شیوه‌ی آغاز متن درصدد نشان دادن ِ این مطلب است که آنچه ارائه خواهد شد، خلاف ِ پیشبینی است و هم اینکه شما از میانه‌ی بحث واردِ آن شده اید و نشان می‌دهد که یک منتقدِ فمینیست نمی‌تواند بطور مجرد و به تنهایی نظری درباره‌ی زنان و داستان نویسی داشته باشد، بلکه داستان ِ زنان و محرومیت های آنان داستانی است که سالها ادامه داشته و هیچ کس نمی تواند تعبیر ِ خود را ازآن بطور مستقل بیان کند.

کتاب ” اتاقی ازآن ِ خود ” نوشته ی زنی است که خود داستان نویس است و بیش‌تر و بهتر از هرکسی می تواند درباره ی زنان و داستان نویسی ِ آنان سخن بگوید.” ویرجینیا وولف ” درآغاز قرن بیستم ازمشکلاتِ فراوانی سخن می گوید که برسرِ راه ِ تحصیل و آموزش ِ زنان است. برای نمونه او به فرصت های استفاده ی زنان ازکتابخانه اشاره می کند. او می گوید وقتی زنی برای رفتن به کتابخانه و استفاده ازآن باید معرفی نامه ای از کالج داشته باشد و یا اینکه همراه شخص معتبری واردشود، باید انتظار داشته باشیم که آن زن کتابخانه را لعنت کند و دیگر هیچگاه به کتابخانه نرود.

دراین کتاب ” ویرجینیا وولف ” به نیازِ زن به تنهایی اشاره می کند و می گوید : دلیل آنکه یک زن به اتاقی برای خویش احتیاج دارد تا داستان خلق کند این است که خلوت وتنهایی برای آفرینش اثرِ ادبی لازم است.

” تنهایی ” مضمون ِ همیشگی ِ آثار ِ ویرجینیا وولف است، در اتاقِ اختصاصی ، ” اتاقی ازآن ِ خود ” نشان می دهد که چقدر مهم است انسانها را فقط درارتباط با همدیگرنبینیم، بلکه درارتباط با واقعیت ببینیم، درارتباط با آسمان، درختان وهرآنچه در وجود ِ انسان است. ” تنهایی ” یعنی این و چون حتی تنهایی هم جای خودش را می خواهد، و چون انسان نمی تواند تنها باشد مگراینکه جایی برای تنها بودن داشته باشد.

” ویرجینیا وولف ” اولین شرط نویسنده شدن را برای زنان داشتن اتاقی برای خود وپول ِ کافی برای گذران زندگی می‌داند.
” کتاب ِ اتاقی ازآنِ خود ” نوعی سفرِ فرهنگی است که درآن شخصی مراحل ِ مختلفی را پشت ِ سر می گذارد تا به حقیقت ِ ثابتی دست یابد.

دربخش اول کتاب، ویرجینا وولف به تعریف عبارت : ” زنان وداستان نویسی ” می‌پردازد و می‌گوید موضوع زنان و داستان نویسی ساده نیست و می‌تواند سه مفهومِ قابل بحث داشته باشد.

موضوع اول بحث درباره چگونگی زنان است و اینکه طبیعت آنها چیست؟ و اینکه طبیعت آنها چگونه بر داستان های شان تاثیر می گذارد. او معتقد است که ارزش های زنان بطورطبیعی با ارزش های مردان متفاوت است.

” ویرجینیا وولف ” هرگز به دنبال این نبود که بطور ِ کلی به جنس ِ زن ” قداست ” ببخشد. اودرتمام نوشته هایش می خواهد بگوید : شخصیت ِ زنانه ، زمینی تر است، سادگی را بیشتر می فهمد، نا شئی را همان شئی می بیند، به چیزی که باید درباره اش داد ِ سخن داد و بخاطر ِ همین عینی گرایی است که زنان می توانند به آنچه ورای عینیت است عکس العمل مناسب نشان دهند.

” ویرجینیا وولف ” نظریات ویژه ای در باره ی ویژگی های زنان نویسنده دارد واشاره می کند که تمام نویسندگان بزرگ ِ قرن ِ نوزدهم، فرزندی نداشتند. او آماده است تادرباره ی تاثیر ِ این موضوع برداستان نویسی صحبت کند. ویرجینیا وولف هیچگاه بچه دارنشد.
” ویرجینیا وولف ” می گوید از عنوان ِ ” زنان و داستان نویسی ” برمی آید درباره ی زنان و آنچه خلق می‌کنند است. اینجا تاکید براین است که چه چیز ِ متفاوت درداستان نویسی زنان وجود دارد.درشکل و فرم آن و چیزهای دیگر.

سومین تعبیر ” ویرجینیا وولف ” از عنوان ِ ” زنان و داستان نویسی ” درباره ی داستانهایی است که درباره ی زنان نوشته شده است. یعنی ” زن ” خود موضوعی برای داستان نویس باشد درنتیجه باز ممکن است ما متوجه ی تفاوت بین داستانهایی که زنان درباره ی خودشان می نویسند یا با آنچه که مردان درباره ی ایشان ( زنان ) می نویسند بشویم.

دراین فصل ویرجینیا وولف به دو مهمانی زنانه و مردانه اشاره می کند. تفاوت فاحشی بین آنچه درمهمانی زنانه خورده می شود با مهمانی مردان وجود دارد.: غذای مخصوص ِ زنان، سوپ ، کلم وسیب زمینی وگوشت ِ گاو است وپس از آن پارچ آب دست بدست می گردد. ولی در مهمانی مردانه، ماهی سفید و کبک با همه سس ها وسالاد های مخصوص روی میز قرار می گیرد وپس از آن شیرینی و گیلاس های شراب که هرازگاهی با شراب زرد یا سرخ پُر وخالی می شوند.

” ویرجینیا ” می نویسد ” تفاوت ِ بین ِ این دو غذا حاکی از تفاوت بین ِ فرصت های تحصیلی ِ زنان و مردان است واین تفاوت ها تاثیر ِ قابل ِ ذکری برتوانایی داستان نویسی دارد ” .” ویرجینیا ” می نویسد : همه نویسندگان بزرگ اغلب تحصیلات ِ عالی داشته اند ، ولی اکثر ِ زنان تاریخ ازتحصیلات ِ رسمی محروم بوده اند. او می افزاید بطور طبیعی انتظار می رود که به تحصیلات ِ خواهران شان علاقه نشان بدهند و برای آنها کالج هایی را تاسیس کنند.، اما مردان چندان اهمیت ِ زیادی به این موضوع نمی دهند. ” ویرجینیا ” می پرسد : آیا می شود که زنی سیزده بچه به دنیا بیاورد وخوشبختی هم ایجاد کند، هیچ بشری نمی تواند چنین بکند “

گردآورنده بهمن مشفقی

فمنیسم روزمره / ۱۹ شهریور / ۱۳۹۵

نظرات بسته است

جستجو
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
آرشیو مطالب قدیمی