نیمکت‌های کهنه و نیمه شکسته، صندلی‌های فلزی، تخته سبز گچی، سقف نمور و دیوارهای ترک خورده و نبود میزی برای معلم، نبود سرویس بهداشتی و قطع برق؛ مدرسه و کلاس‌های درس چند دهه گذشته را در ذهن تداعی می‌کند. گویا زمان در سالهای بسیار دور در روستاهای جنوب کرمان توقف کرده است.. /

******

سرویس اجتماعی فردا؛ مهسا گربندی: چند روز پیش بود که فیلمی از دانش آموزان مدرسه‌ای در پیشوا منتشر شد. دانش آموزانی که به علت نبود گاز و وسایل گرمایشی ناچار هستند تا با پتو و کلاه سر کلاس حاضر شوند. و این در حالی است که آموزش و پرورش در خواب عمیق زمستانی فرو رفته است.

با کلاه و دستکش سر کلاس می‌نشینیم
یکی از دانش آموزان این مدرسه می‌گوید: «هوا در کلاس خیلی سرد است، کلاسمان بخاری دارد اما کار نمی‌کند، برخی از همکلاسی‌هایمان بخاطر سرما مریض شده و در خانه مانده‌اند تا حالشان بهتر شود.»
او با معصومیت کودکانه‌اش ادامه می‌دهد: «دو ماه است که این کلاس سرد است و ما مجبوریم با کلاه و دستکش سر کلاس بیاییم و با خودمان پتو بیاوریم.»

این دانش آموزان که به جز پیچیدن پتو به دور خود کار دیگری نمی‌توانند انجام دهند از پیگیری نکردن مسئولان گله دارند.

با آموزش و پرورش تماس گرفتیم اما هنوز کاری نکرده‌اند
این در حالی است که اهالی این منطقه می‌گوید: «یک خیر هزینه زیادی را بابت ساخت این مدرسه و تهیه تجهیزات آن کرده است اما مسئولان آموزش و پرورش فکری به حال گازکشی تا مدرسه را نکرده‌اند و دانش آموزان را به حال خود‌‌ رها کرده‌اند.»
یکی از اولیای دانش آموزان که از مسئولان آموزش و پرورش گله‌مند است با ناراحتی می‌گوید: «چندین بار با آموزش و پرورش تماس گرفته‌ام اما آن‌ها فقط در جواب گفته‌اند که می‌آییم و تا امروز خبری از آن‌ها نشد. چند روزی بود که به دلیل شدت سرما کلاس‌ها را تعطیل کردند اما اگر غیبت دانش آموزان در مدرسه طولانی‌تر از این می‌شد، از درس‌هایشان عقب می‌ماندند.»

روزانه حدود ۸ دانش آموز مریض می‌شوند و سرکلاس نمی‌آیند

معلم یکی از کلاس‌های این مدرسه از غیبت طولانی مدت دانش آموزان کلاسش به دلیل بیماری خبر می‌دهد و می‌گوید: من نمی‌توانم به طور منظم درس‌ها را به بچه‌ها آموزش بدهم زیرا که همه بچه‌ها در کلاس حاضر نمی‌شوند. در روز حدود ۸ نفر از دانش آموزان کلاس غایب می‌شوند و اولیای آن‌ها نسخه‌های گران قیمت فرزندانشان را که صد هزارتومان برای آن‌ها هزینه برداشته را به ما نشان می‌دهند و از این وضعیت شکایت می‌کند.»

وضعیت «بد» مدارس جنوب کرمان

دانش آموزان روستای «راین قلعه مارز» در جنوب کرمان نیز مشکلاتشان کمتر از دانش آموزان پیشوا نیست. ۱۷۰ دانش آموز در یک ساختمان مستطیل، سفید رنگ، سیمانی، کهنه و تقریبا تخریب شده در دو شیفت تحصیل می‌کنند.
نیمکت‌های کهنه و نیمه شکسته، صندلی‌های فلزی، تخته سبز گچی، سقف نمور و دیوارهای ترک خورده و نبود میزی برای معلم، نبود سرویس بهداشتی و قطع برق؛ مدرسه و کلاس‌های درس چند دهه گذشته را در ذهن تداعی می‌کند. گویا زمان در سالهای بسیار دور در روستاهای جنوب کرمان توقف کرده است.
دانش آموزان این مدرسه سال هاست بدون بخاری، هوای سرد کلاس درس خود را تحمل می‌کنند.
با اینکه مسئولان وزارت آموزش و پرورش از جمع آوری بخاری‌های نفتی در مدارس خبر می‌دهند؛ این دانش آموزان،‌‌ همان بخاری نفتی را هم ندارند!

یکی از معلمان این مدرسه از وضعیت نامطلوب مدرسه خبر می‌دهد و می‌گوید: این مدرسه دو شیفته است، شیفت صبح پایه ابتدایی و شیفت بعد از ظهر متوسطه اول است، کلاس‌های درس بخاری ندارند و دانش آموزان سرما را بدون بخاری می‌گذرانند، مدرسه سرویس بهداشتی ندارد تا دانش آموزان استفاده کنند.

آموزش و پرورش در خواب زمستانی
آنچه مشخص است بی‌توجهی مسئولان آموزش و پرورش نسبت به تامین کمبود‌ها و رفع نیازهای اولیه دانش آموزان برای تحصیل است.

مشکلات اساسی در بسیاری از مدارس وجود دارد که دانش آموزان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، و این مشکلات فقط مربوط به مدرسه‌های «پیشوا» و «راین قلعه مارز» نیست، زیرا که هر بار خبری راجع به تامین نبودن امکانات اولیه دانش آموزان بسیاری از مدارس به گوش می‌رسد. این در حالی است که برخی از آن‌ها رسانه‌ای می‌شود و تعداد زیادی از آن‌ها در سکوت خبری زمستان خود را به بهار می‌رسانند و مشخص نیست که آموزش و پرورش چه سازوکاری برای رفع این مشکلات جدی مدارس در نظر دارد؟
۲۳ آذر / ۱۳۹۵

نظرات بسته است