کدام امنیت وقتی فرهنگ تجاوز در تریبون رسمی ترویج و بازتولید میشود؟
صداوسیما، پیشترها خط و مشی خود را علیه مردم مشخص کرده است. پس دور از تصور نیست که استاد دانشگاه و فعال رسانهای رو به دوربین صداوسیما بنشیند و به مواضع سیاسی یک کارگردان زن سینمای ایران با تحقیر جنسی پاسخ بدهد و وقیحانه بگوید که تجاوز چیزی است که یک زن ممکن است از آن خوشش بیاید!! کدام امنیت وقتی فرهنگ تجاوز در تریبون رسمی ترویج و بازتولید میشود؟!
******
صداوسیما، پیشترها خط و مشی خود را علیه مردم مشخص کرده است. پس دور از تصور نیست که استاد دانشگاه و فعال رسانهای رو به دوربین صداوسیما بنشیند و به مواضع سیاسی یک زن با تحقیر جنسی پاسخ بدهد.
صادق کوشکی در برنامه تلویزیونی، «رخشان بنیاعتماد» کارگردان سینمای ایران را بابت اینکه فراخوان برگزاری مراسم یادبود برای جانباختگان حادثه سقوط هواپیمای ایران-اوکراین داده بود، مخاطب قرار میدهد و میگوید: «اگر دست عبدالمالک ریگی به تو، دخترت و کس و کارت میرسید میدانید چی میشد؟» سپس با تمسخری توامان، اضافه میکند: «شاید شما خوشتان بیاید، اما مردم ایران خوششان نمیآید.»
جمله آخر اما همان ضربه کاریِ نهایی است. به بهانه محافظت از تن زنان و تامین “امنیت ملی”، سرکوب و حذف مطالبات زنان و دیگر گروههای اجتماعی را مشروع جلوه میدهند. اما امنیت چه معنایی دارد وقتی در تلویزیون “ملی” وقیحانه میگویند که تجاوز چیزی است که یک زن ممکن است از آن خوشش بیاید؟ کدام امنیت وقتی فرهنگ تجاوز در تریبون رسمی ترویج و بازتولید میشود؟
درد اما همینجا باقی نمیماند. واکنش معترضانی که میخواهند به این حرفها بتازند هم گاه و بیگاه با ادبیات زنستیزانهای ادغام میشود که جز هدف قرار دادن بدن زنان، راه دیگری برای ابراز انزجار و خشمش ندارد. همسر، مادر و دختر همین گوینده را دستمایه انتقامجویی سیاسی میکند. چرا که متصور است این مرد به عنوان قیم زنان خانواده، از هیچ نقطهای بیشتر از همین «ناموس» نمیسوزد.
انجمن مستندسازان از رئیس سازمان صداوسیما نسبت به پخش این برنامه اعتراض کرده و در بخشی از متن خود نوشته: «آیا نمیشود پایان و نهایتی برای این بیاحترامیها به شان و حقوق مردم در صداوسیما متصور بود؟». پرسشی دیگر را هم باید مطرح کرد: «آیا نمیشود پایان و نهایتی برای مورد هدف قرار دادن تن زنان به بهانه تسویه حساب سیاسی متصور شد؟»
دیگری ـ ۲۴ دی ۱۳۹۸