در حمایت از کمپین یکصد هزار امضا برای آزادی معلمان زندانی
اسماعیل عبدی: اینجانب بهعنوان معلم زندانی از تمامی همکاران عزیز و دوستانی که با تشکیل چنین کمپینهایی مردم ایران را برای رسیدن به مطالبات اصلی خود یاری میرسانند کمال قدردانی و تشکر را دارم.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران) : ما کسانی را که در تنهاییها صدایمان بوده اند از یاد نخواهیم برد…./
حمایت اسماعیل عبدی از کمپین یکصدهزار امضا برای آزادی معلمان زندانی
بهخداوند جان و خرد
دوستان و همکاران گرامی!
مطلعید که طبق اصل ۲۶ قانون اساسی فعالیت در گروههای مدنی، امری قانونیست و هرگونه اعتراض مسالمتآمیز طبق اصل ۲۷ قانون اساسی جزو حقوق اولیه مردم ایران به شمار میرود. بر این اساس معلمان با پایهگذاری تشکلهای صنفی و دریافت مجوز از وزارت کشور با برگزاری مجامع عمومی و تشکیل هیئت مدیره پیگیر مطالبات برحق و قانونی خود بوده و در چهارچوب اساسنامه برای اصلاح اوضاع نابسامان آموزش و پرورش تلاش کردهاند.
متاسفانه از همان ابتدای فعالیت، پروندهسازی و برخوردهای امنیتی با کنشگران در دستور کار نهادهای امنیتی قرار گرفت و بهشکلی تدریجی دامنه سرکوب تشکلهای صنفی افزایش یافت که مقایسه تعداد معلمان زندانی در سالهای پیشین مؤید این ادعاست.
معلمان و تشکلهای صنفی در مدت بیست سال گذشته برای آزادی همکاران خود مسالمتآمیزترین روشهای مدنی مانند نوشتن نامه، جمع آوری طومار، مذاکره با مسئولان، برگزاری کارزارهای مجازی و تجمعات را به کار بردند تا صدای معلمان زندانی را به اطلاع مردم شریف ایران برسانند.
اخیرا نیز «کمپین یکصد هزار امضا در حمایت از معلمان زندانی» شروع شده است.
اینجانب بهعنوان معلم زندانی از تمامی همکاران عزیز و دوستانی که با تشکیل چنین کمپینهایی مردم ایران را برای رسیدن به مطالبات اصلی خود یاری میرسانند کمال قدردانی و تشکر را دارم.
به امید آزادی
اسماعیل عبدی
۲۱ تیرماه ۱۴۰۲
زندان کچویی فردیس کرج
بیانیهی کانون صنفی معلمان ایران (تهران) در حمایت از کمپین یکصد هزار امضا برای آزادی معلمان زندانی
همکاران گرامی، فرهنگیان شرافتمند!
سالهاست که جامعهی فرهنگیان از درد فقر و تبعیض در رنج است. تورم افسارگسیخته بهطور کم سابقهای موجب بیارزش شدن پول ملی گردیده و افزایش ناچیز حقوق کارمندان و کارگران اکثریت قریب به اتفاق این عزیزان را به زیر خط فقر و فلاکت اقتصادی سوق دادهاست و دولتها بهعنوان کارفرمایان مستقیم این مزدبگیران از زیر بار مسئولیت خویش شانه خالی میکنند و چشمها و گوشهایشان را در برابر دردهای بخشهای مختلف جامعه بستهاند و پاسخ معترضان را با سرکوب و حبس و اخراج و انفصال از خدمت و … میدهند.
در همین راستا، تعدادی از فعالان صنفی معلمان تنها و تنها به جرم اعتراض مسالمتآمیز بهوضع موجود سالهاست که در حبس و بند هستند و تعدادی دیگر نیز در انتظار صدور آرای هیاتهای تخلفات اداری و دادگاههای انقلاب هستند.
این عزیزان جان و زندگی خود و خانوادههایشان را برای احقاق حقوق فرهنگیان، اولیا و دانشآموزان به خطر انداختهاند و سزاوار نیست که دربرابر ظلمی که بر آن ها روا داشته شده بیتفاوت باشیم.
«کمپین یکصد هزار امضا» تلنگریست به ما و مسئولان ذیربط و تاکید بر این نکته که ما، آنهایی را که پیشگام بودهاند فراموش نکردهایم و تنهایشان نگذاشتهایم.
پیوستن به این کمپین و قراردادن ناممان در لیست، حداقل کاریست که میتوانیم برای همکاران دربندمان انجام دهیم بنابراین از همهی فرهنگیان در اقصی نقاط کشور تقاضا داریم که با تمام توان و بهصورت فعالانه در این کارزار شرکت کنند تا با افزایش تعداد امضاها راه گفت و گو برای آزادی عزیزانمان گشوده شود.
ما کسانی را که در تنهاییها صدایمان بوده اند از یاد نخواهیم برد.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
۲۱ تیرماه ۱۴۰۲
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
۲۲ تیر