فراخوان به استقبال ۸ مارس: روایت و گفت‌وگو از خشونت و رنج علیه زنان* و مقاومت و مبارزه در برابر آن

ژانویه 2025
د	س	چ	پ	ج	ش	ی
	1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31

دیدبان آزار چهارمین قدمش را در مسیر اندیشیدن جمعی فمینیستی بر می‌دارد. این گروه به‌تازگی فراخوان شرکت در چهارمین همایش مجازی به مناسبت روز جهانی زنان را منتشر کرده است. همایش مجازی دیدبان‌‌آزار که از اسفندماه ۱۴۰۰ هر سال به مناسبت روز جهانی زنان* برگزار می‌شود، امسال وارد چهارمین دوره‌ی خود خواهد شد…

زمانه: همایش مجازی دیدبان‌‌آزار که از اسفندماه ۱۴۰۰ هر سال به مناسبت روز جهانی زنان* برگزار می‌شود، امسال وارد چهارمین دوره‌ی خود خواهد شد: امسال هم برای همایش هشت مارس دور هم جمع خواهیم شد تا از خشونت و رنج علیه زنان* و مقاومت و مبارزه در برابر آن بگوییم و روایت کنیم. پنل‌های همایش موضوعات متعددی از جمله زن‌کشی، خشونت جنسی، سرکوب و زندان، مبارزه با اعدام، مبارزه برای حق سقط خودخواسته جنین، کوئیر فمینیسم، جنبش‌های آزادی‌خواه خاورمیانه و مساله‌ جنگ و…. را در بر می‌گیرد. پنل‌ها محدود به این موضوعات نیستند و طیف گسترده‎‌ای از مسائل فمینیستی و جنسیتی را در بر می‌گیرند. وابسته به موضوع، فرم‌های مختلفی ازجمله روایت، داستان، بحث انتقادی، پژوهش و … نیز قابل ارائه است.

از متن فراخوان شرکت در چهارمین همایش دیدبان‌ آزار
«ابداع عملی مشترک، بازسازی ارتباطات و بازاندیشی جمعی» ـ هشت مارس ۱۴۰۰
دیدبان‌ آزار که از ۱۳۹۶ با هدف فعالیت میدانی علیه آزار جنسی شروع به کار کرده بود، با شیوع کرونا و ازدست‌رفتن فرصت گفت‌وگوی چهره‌به‌چهره، در ابتکاری تازه یک همایش آنلاین ترتیب داد که در روزهای ۱۹، ۲۰ و ۲۱ اسفندماه ۱۴۰۰ برگزار شد و فمینیست‌هایی را گرد هم آورد که اغلب در فضای کنفرانس‌‌های رسمی آکادمیک فرصت گفت‌وگو و هم‌اندیشی صمیمانه و جمعی پیدا نمی‌کردند، همایشی فرامرزی که یکی از اهدافش برقراری پیوند میان کنشگران مستقل زنان بود:

واقعیت این است که ما به‌واسطه سرکوب سازمان‌یابی و متفرق کردن هر شکلی از جمع، به‌قدر کافی جدا افتاده بودیم، شیوع کرونا هم به همان امکان‌های حداقلی گذشته‌مان، به گروه‌ها و محفل‌هایی که از طریق حفظ ارتباطاتشان سعی داشتند مقاومت کنند، آسیب جدی وارد کرد. قاعدتا دیدبان آزار هم که بخشی از فعالیتش مبتنی بر گفت‌وگوهای میدانی بوده، ضربه سنگینی متحمل شد. اما ما باور داریم از خلال همین دشواری و موقعیت کنونی است که اشکال جدید همبستگی و مقاومت پدیدار می‌شود. به همین دلیل به امکانی برای خلق معنای جمعی فکر می‌کردیم. این همایش تلاشی بوده در جهت ابداع عملی مشترک، بازسازی ارتباطاتمان و بازاندیشی جمعی در کنش‌های منزوی و منفرد.

ایجاد چنین فضایی نهایتا علی‌رغم حمله‌های سایبری «امیدی تازه» برای جنبش زنان ایران ایجاد کرد، فضایی گشوده به نقد که شاید اغراق نباشد اگر آن را تمرینی برای اندیشیدن به شیوه‌ی فمینیستی بنامیم، اندیشیدن در فضایی امن و صمیمانه که هرگونه انزوا را پس می‌زند و به قالب‌های رسمی و آکادمیک تحمیلی پشت می‌کند.

خود نفس شکل‌گیری چنین جمعی، یک فضای مقاومت را شکل می‌دهد و چیزی است که این نوید را دارد که «ما» هنوز هستیم، نه بودنی از جنس اصلاح‌طلبی واپس‌گرا، بلکه در رادیکال‌ترین و پیشروترین شکل خود. و این دقیقا همان چیزی است که این یاس و سرخوردگی جمعی ما به آن نیاز دارد. و چه فرخنده و خجسته که زنان، بخشی مهمی از این مقاومت هستند و به آن تجسم می‌بخشند و زنده‌اش می‌دارند.

«پاسداشت پیوندهای خواهرانه، همدلانه و همبسته»: هشت مارس ۱۴۰۱

دومین همایش دیدبان‌‌ آزار در سایه‌ی قیام ژینا و در حالی برگزار شد که بسیاری از فعالان زنان، از جمله برخی مشارکت‌کنندگان در همایش نخست روزهایشان را پشت دیوارهای زندان سپری می‌کردند.

اسفندماه امسال فرصتی است که در کنار هم با گرامی‌داشت یاد تمامی تن‌های سرکوب شده و زندگی‌های به یغما رفته این فریادها را به گفت‌وگو بگذاریم و از تجربه‌های خود بگوییم. برآنیم تعریفی پیشرو و دربرگیرنده از فمینیسم و امر زنانه را به بحث بگذاریم، از بدن‌های جرم‌انگاری شده و به حاشیه رانده شده اقلیت‌های جنسی و جنسیتی بگوییم، و نسبت قیام ژینا با حاشیه‌ها و اهمیت بازنگری در رابطه قدرت میان مرکز و حاشیه را به بحث بگذاریم. باور ما این است که پاسداشت پیوندهای خواهرانه، همدلانه و همبسته جز از راه گفت‌وگوهای انتقادی ممکن نیست و این موضوع بیش از هر زمان دیگر حیاتی و پیش‌برنده جنبش است.

این قدم دوم که در فضایی از شور انقلابی و سرکوب شدید برداشته شد، توانست به نقد مطرح‌شده در همایش اول نیز پاسخ دهد: با انتشار فراخوان عمومی برای شرکت در همایش، فضای گفت‌وگو بازتر شد و این گشودگی تا این دوره نیز ادامه یافته است.

تظاهرات زنان در سال ۵۷
سومین همایش دیدبان آزار به راستی و همان‌طور که در فراخوان بر آن تاکید شده بود، یک امتداد برای مسیری بود که دو سال پیش‌تر در ۱۴۰۰ شروع شده بود. پنل فراملی و شرکت فمینیست‌هایی از فلسطین، شیلی، لبنان، آرژانتین و ترکیه/کردستان قدمی تازه و خبری خوش بود: \nهمایش امسال فرصتی خواهد بود تا با یاد قربانیان خشونت و سرکوب روزافزون، به نقش فمینیسم انتقادی در گسترش مقاومت مشترک بدن‌های به‌حاشیه‌رانده‌شده و جرم‌انگاری‌شده و تلاش برای حفظ امید و امکان کنش جمعی بپردازیم. از تجربه‌ مقاومت روزمره زنان در وضعیت پس از قیام ژینا بگوییم و به ارتباط آن با تلاش جمعی برای مقاومت در برابر سرکوب بیاندیشیم. باور داریم که پافشاری بر امتداد مقاومت و گفت‌وگوی فمینیستی در شرایط فعلی، نه تنها ضروری‌تر از پیش، بلکه وظیفه‌ انقلابی ما در قبال تمام کسانی است که جان یا آزادی خود را در این مسیر گذاشته‌اند.

از فراخوان شرکت در سومین همایش روز جهانی زنان
همایش سوم در مقایسه با دو همایش قبلی، ارائه‌دهندگان ناشناس بیش‌تر و فرم‌های ارائه‌ی متنوع‌تری داشت، از فیلم کوتاه گرفته تا نامه‌نگاری و روایت‌های شخصی در این هم‌اندیشی فمینیستی شرکت کردند.

«فراخوانی برای دست‌های آشنا»: به استقبال هشت مارس ۱۴۰۳
حالا دیدبان‌ آزار چهارمین قدم را در مسیر اندیشیدن فمینیستی و جمعی بر می‌دارد و برای شرکت در چهارمین دوره از همایش، فراخوانی منتشر کرده است، با این تاکید که همایش یک کنفرانس آکادمیک نیست و ارائه‌ها لزوما نظری نخواهند بود:

سال چهارم است؛ و حالا هشت مارس نقطه سالگرد ماست. هر سال «ما»یی شکل می‌گیرد؛ از دل با هم گفتن‌ها، در کنار هم رنج کشیدن‌ها، مبارزه کردن‌ها و حتی در کیلومترها فاصله هم در کنار هم بودن‌ها. و هر سال در «ما» کسانی از ما نیستند، زندان‌اند یا زیر سنگینی شکل‌های دیگری از سرکوب و کسانی از ما پشت نام‌های مستعار مخفی می‌مانند. اما این «ما» هر سال عمق بیشتری پیدا می‌کند، تاریخ طولانی‌تری برای خودش می‌سازد و دست‌های آشنایی را به هم می‌رساند.

امسال هم برای همایش هشت مارس دور هم جمع خواهیم شد تا از خشونت و رنج علیه زنان* و مقاومت و مبارزه در برابر آن بگوییم و روایت کنیم. پنل‌های همایش موضوعات متعددی از جمله زن‌کشی، خشونت جنسی، سرکوب و زندان، مبارزه با اعدام، مبارزه برای حق سقط خودخواسته جنین، کوئیر فمینیسم، جنبش‌های آزادی‌خواه خاورمیانه و مساله‌ جنگ و…. را در بر می‌گیرد. پنل‌ها محدود به این موضوعات نیستند و طیف گسترده‎‌ای از مسائل فمینیستی و جنسیتی را در بر می‌گیرند. وابسته موضوع، فرم‌های مختلفی ازجمله روایت، داستان، بحث انتقادی، پژوهش و … نیز قابل ارائه است.

اگر تمایل به شرکت در این همایش را دارید، تا آخر بهمن ماه چکیده‌ای از موضوع ارائه خود را به ایمیل دیدبان آزار ارسال کنید. در مورد افرادی که ملاحظات امنیتی دارند، مانند سال‌های قبل به شیوه‌های مختلفی می‌توان این ملاحظات را رعایت کرد.