آرشیو مطالب در دسته بندی ‘بند زندان زنان’

کانون مدافعان حقوق بشر، کمپین بین‌المللی حقوق بشر، آغازه موزه جنبش زنان ایران و چند نهاد حقوق بشری دیگر پیشنهاد داده‌اند که روز ۲۶ تیرماه به عنوان روز مادران زندانی در تقویم ثبت شود.این انجمن‌ها در بیانیه‌ای که به همین مناسبت منتشر کرده‌اند، نوشته‌اند: «نام نهادن یک روز در تقویم مبارزات مدنی به نام “مادران زندانی” فرصتی است برای یادآوری شرایط کسانی که گاه به دلایل سیاسی و گاه به دلیل نگاه غیراصولی به موضوع جرم و زندان، از یاد می‌روند.»../ ادامه مطلب »

رضا سمیعی منفرد، هنگامه شهیدی، آتنا دائمی و اسماعیل عبدی، چهار زندانی عقیدتی و امنیتی در زندان اوین از چهار تا ۵۹ روز پیش در اعتصاب غذا به سر می‌برند. همزمان، سید حسن حسینی، علی جهانگیری و حسین یحیایی، سه زندانی عادی در زندان رجایی شهر کرج که در اعتراض به نقض حقوق انسانی خود، از هفته اول اردی‌بهشت ماه ۹۶ دست به اعتصاب غذای اعتراضی زده و در وضعیت نامناسبی بسر می برند. ادامه مطلب »

متاسفانه رویه ى ناپسند اعمال فشار بر زندانیان با آزار و اذیت خانواده ها مرسوم بوده و هست، در اعتراض به این روال غیر انسانی تا آزادی کامل خواهرانم (انسیه و هانیه دائمی) از هر قیدی و ارائه حکم برائت ایشان و آزاد نمودن کفالت دریافت شده در اعتصاب خواهم ماند و اعلام مى دارم کلیه ى هزینه های جانی و آسیب های وارده به سلامتم نیز به عهده ارگان بازداشت کننده و شاکی پرونده (قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران) و قوه قضائیه و دادستانی تهران به جهت نداشتن استقلال و عدم کفایت مسئولین شان در بررسی بی طرفانه ى پرونده ها مى باشد../ ادامه مطلب »

مراسم یادبود راحله ذکایی در تهران برگزار شد

«راحله مهربان بود و پر از شور زندگی اما زندگی نکرد.» این مفهوم مشترک سخنانِ دیروزهم‌بندی‌های راحله ذکایی در مراسم یادبودش در تهران بود.پس از سال‌ها حبس دربند عمومی به دلیل ارتباطش با زندانیان سیاسی، دارای پرونده سیاسی و به اتهام سیاسیِ تبلیغ علیه نظام محکوم به حبس و به بند زندانیان سیاسی منتقل شد ادامه مطلب »

اتفاقات سال ۱۳۸۸ مسیر زندگی راحله را همانند آدم های بسیار دیگری تغییر داد. وقتی زندان لبریز از زنان سیاسی بازداشتی شد و آنها امکان تماس تلفنی نداشتند، راحله از طرف آنها با خانواده هایشان تماس می گرفت. این بار هم دوستی با زنان بند سیاسی چندان برایش ارزان نبود و یک سال به حبسش افزود. گفته بودند به زندانیان مرتبط با مجاهدین کمک کرده ای و اتهام ارتباط با گروهگ منافقین از این جا وارد پرونده اش شد../ ادامه مطلب »

زینب سِکانوند، یکی دیگر از زنان جوان ایران از ناحیه‌ی کردستان در صف اعدام جمهوری اسلامی قرار دارد. اتهام او کشتن همسرش است. در زمان دستگیری در حالی که تنها ۱۷ سال داشت، برای هفته‌ها در بازداشت‌گاه پلیس توسط ماموران مرد تحت شکنجه قرار گرفت تا به کشتن شوهرش اعتراف کند. زینب تا آخرین لحظه قبل از دادگاه ناعادلانه‌ی خویش از حق قانونی دسترسی به وکیل محروم بوده است. زینب در دادگاه اتهام قتل را انکار کرد و در دفاعیه‌ی خویش اظهار کرد که برادر شوهرش ـ که چندین بار او را مورد تجاوز قرار داده بود ـ این قتل را انجام داده است ادامه مطلب »

گفتگو با مریم شفیع‌پور؛ که به اتهام «اجتماع و تبانی و اقدام علیه امنیت ملی» از مهرماه ۹۲ دوسال از زندگیش را در زندان اوین سپری کرده است. او می‌گوید: «در اوین یک سری چیز‌ها آزار دهنده‌تر است. زنان زندانی در اوین تلفن ندارند، هفته‌ای ۲۰ دقیقه از پشت شیشه خانواده‌هایشان را می‌بینند و سر ملاقات‌ها اذیت می‌کنند…» ادامه مطلب »

فیلیپ لوتر، مسئول بخش خاورمیانه و شمال آفریقای سازمان عفو بین‌الملل: «اتهامات علیه گلرخ ابراهیمی ایرایی مضحک است. او به همین سادگی قرار است برای نوشتن یک داستان که حتی منتشرنشده است چندین سال زندانی شود. این مجازاتی علیه خلاقیت و آزادی بیان است.»../ ادامه مطلب »

تصور بودنت در کنار امین و در منزل نو، سرخوش و از نبودنت در کنارم دلگیر بودم. روز بعد با نسیم و ریحانه، تخت، لباسهایت، کتاب‌هایت و دست نوشته‌هایت را با یاد خاطره‌هایمان جمع کردیم و برایت فرستادیم. می‌گفتند پشت در زندان اوین هستی اما اجازه نمی‌دهند داخل بیایی و با هم‌بندی‌هایت خدا حافظی کنی. حالا بین ما و تو یک دیوار سنگی و بلند است، دیوار بلند زندان، همان دیواری که ۷ سال بین تو و عزیزانت جدایی انداخت و جوانی‌ات را به بند کشید ادامه مطلب »

۴ قاب از زندگی زنانی که سرنوشت‌شان با زندان گره خورده؛ صدای زن پشت تلفن قطع و وصل می‌شود… از حکم ١٣ساله‌اش پنج سال مانده… از میان جمله‌های بریده‌بریده‌اش می‌شود فهمید که توانسته مرخصی سه‌روزه‌ای بگیرد تا برای عروسی دخترش جهاز آماده کند. سوسن دختر ١٧ساله‌ای که قرار است دو شب دیگر عروسی کند شبیه به هیچ‌کدام از عروس‌های روی زمین نیست!… موهایش آن‌قدر چرب است که به کف سرش چسبیده و یک جفت صندل به پای کبره بسته ‍‌‎اش دارد… می‌گویم سوسن تو معتادی؟ انگار که جا خورده باشد می‌گوید: نه خانم! من تشنج می‌کنم، واسه همینه یه‌کم بی‌حالم… حالا شوهرم هم میاد می‌گه بهتون. اسمش مسعوده، خیلی پسر آقاییه، دمش گرم…
ادامه مطلب »

از بند رها نشده‌ام چرا که در بند بند انگشتانم خطوطی می‌یابم که انگار از زخم، چشم باز کرده‌اند… باز هم به روی پشت بام آمده‌ام؛ چشم‌های انگشتانم رو به رو را نشان می‌دهند و پشت سر را در ذهن نشخوار می‌کنند…و جدا می‌گشتم از یاران دبستانی بی نام خود در زندان اوین؛ مریم نقاش زرگران، آفرین چیت‌ساز، مریم اکبری منفرد، فهیمه اعرفی، ریحانه حاج ابراهیم دباغ، زهرا زهتابچی، زیبا پورحبیب و صدیقه مرادی ادامه مطلب »

هفت زندانی سیاسی و عقیدتی در زندان‌های مختلف از جمله احسان مازندرانی، جعفر عظیم‌زاده، مریم نقاش زرگران، محمدصدیق کبودوند، رسول رضوی، حشمت الله طبرزدی و محمد عبدالهی در اعتراض به وضعیت‌شان در اعتصاب غذا به‌سر می‌برند. وضعیت جسمانی تعدادی از آنان به شدت وخیم گزارش شده. به‌علاوه این زندانیان، آرش مکری و محمدامین آگوشی نیز در ماه گذشته اعلام اعتصاب غذا کرده بودند اما از تداوم اعتصاب و یا پایان آن اطلاعی در دست نیست. ادامه مطلب »

دلارام اکبری، جوان بهایی ساکن استان مازندران درد و رنجش را با وجدان های بیدار با نگارش رنجنامه اش قسمت کرده است. او در قسمتی از نامه خود دردمندانه این پرسش را مطرح می‌کند: «اشک‎هایی که دوستانم به خاطر اخراج من می ریختند عمیقا قلبم را به درد آورد ولی افسوس هیچکسی برای دل دردمند و شکسته من و دوستانم نمی توانست هیچ کاری انجام دهد. هر روز این سوال را بارها از خودم می پرسم و برایم قابل هضم نیست کجای قانون خلقت و کتاب خدا نوشته شده در حق یک انسان این همه ظلم و بی مهری روا شود؟» ادامه مطلب »

ما فراموش شده ایم، برشی از زندگی سه زن زندانی…
محل تولد: زندان، خانه کودک: زندان…
آنجا ته دنیاست: زندان زنان، اصفهان و یزد…
مادران «پشت میله های زندان» به روایت تصویر… ادامه مطلب »

مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور با تاکید بر اینکه زندان‌هایی که زنان زندانی دارای فرزند در آن حضور دارند، باید مهدکودک داشته باشند، اظهار داشت که به لحاظ تخصصی صلاح نمی‌داند به جز کودک زیر دوسال که نیاز به شیردهی و تماس نزدیک به مادر دارد، کودک دیگری در محیط زندان باقی بماند. و کودک بالای دو سال باید به مراکز بهزیستی تحویل داده شود، زیرا کودک در این سن می‌تواند با محیط ارتباط برقرار کرده و بسیاری از آموزش‌ها را می‌بیند و در دوران حساسی قرار دارد. ادامه مطلب »