Archive for ژانویه 1st, 2020

حداقل مزد روزانه یک کارگر در سال ۱۳۹۸، ۵۰ هزار و ۵۶۲ تومان است. این یعنی یک کارگر ساده فصلی، اگر بخت یارش باشد و در میدان سوارش کرده باشند، آخر روز ۵۰ هزار تومان درآورده است. این پول باید خرج غذا، مسکن و سرپناه، پوشاک و… کارگر و خانواده‌اش شود؛ اما با ۵۰ هزار تومان چه کارهایی می‌توان کرد. طبق آخرین برآوردهای مرکز آمار ایران، به‌طور متوسط ۴۳ درصد درآمد کم‌درآمدترین دهک خانوار در ایران صرف تهیه غذا می‌شود… ادامه مطلب »

زنان اغلب ترکیب هولناکی از سختی‌های روزمره و خطرهای پنهان را تجربه می‌کنند. در پژوهش و جمع‌آوری داده‌ها زنان مرتباً نادیده گرفته می‌شوند، چنانکه طراحان همه‌چیز، از فناوری‌هایی که استفاده می‌کنیم تا داروهایی که می‌خوریم و شهری که در آن زندگی می‌کنیم و قوانین و سیاست‌هایی که بر ما حکم‌فرماست، فقط مردان را در نظر داشته‌اند… ادامه مطلب »

به تصویر مقابل نگاه کنید، تا ببینید چه توصیفی از تبریز می‌کند؛  تبریز، شهر بدون گدا، شهر اولین‌ها، شهر تمول و تجمل! انگاره‌ی «تبریز، شهر بدون گدا» توسط نهادهای ساخته شده توسط حاجی‌های بازاری ایجاد شده است. «موسسه‌ی خیریه‌ی حمایت از مستمندان تبریز»، و «جمعیت خیریه‌ی نوبر» دو مجموعه‌ی خیریه‌ی عریض و طویل هستند که تمام منابع مالی آن‌ها توسط بازاری‌های فرش فروش تامین می‌شود!  «استثمار مضاعف» توصیف ساده‌ و پرلطفی در مورد کار زنان فرشباف است… ادامه مطلب »

بسیاری از حقوقدانان و وکلای مستقل ایرانی، تبصره ماده ۴۸ قانون آئین دادرسی کیفری را مغایر با اصل ۳۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی‌ایران می‌دانند. این اصل می‌گوید: «در همه دادگاه‌ها طرفین دعوی حق دارند برای خود وکیل انتخاب کنند و اگر توانایی انتخاب وکیل نداشته باشند باید برای آنها امکانات تعیین وکیل فراهم گردد.» این ماده قانونی نه تنها با قانون اساسی ایران مغایر است بلکه با قوانین بین‌المللی نیز در تضاد است. اسناد بین‌المللی حقوقی، حق انتخاب وکیل را برای متهمان و برای طرفین دعوا به رسمیت شناخته‌اند… ادامه مطلب »