زنی که بیست سال درس خوانده و مادر یک پسر جوان است، حق ندارد بدون محرم از خانه خارج شود و در جامعه دیده شود. جالب اینجاست که همین زن، زمانی که پسر هفت ساله‌اش در کنار اوست، از نظر امیرالمؤمنین محفوظ و مورد حفاظت قرار می‌گیرد…./

****

نویسنده: میم.سیاوش*

کانون زنان ایرانی

من در کابل در جایی کار می‌کنم که تعداد زیادی از خانم‌ها به‌طور نیمه‌علنی یا با کاملا ناشناس در زمینه‌های مختلف و مهم فعالیت می‌کنند. برخی از آن‌ها در پروژه‌ها مشغول‌اند، تعدادی در حوزه‌های حفاظت، مددکاری برای زنان و کودکان و حتی ساخت و ساز فعالیت دارند. کار آن‌ها بخش وسیعی از جامعه را تحت پوشش قرار می‌دهد. آن‌ها جوان هستند و برخی از آن‌ها مادرند یا تازه مادر شده‌اند. من گاهی به شدت تحت تأثیر قدرت خستگی‌ناپذیرشان قرار می‌گیرم و به همکاری با این افراد برجسته افتخار می‌کنم.

اخیراً با دستوری از طرف رهبر طالبان (امیرالمؤمنین خودخوانده) روبه‌رو شده‌ایم که شامل چندین فرمان و مقاله طولانی است. در این دستورات، صدای زنان و دختران به‌عنوان عورت شناخته شده و اعلام شده که نباید با مردان روبرو شوند. اگر مجبور به خروج از خانه هستند، حتی صدایشان نباید شنیده شود. زنی که بیست سال درس خوانده و مادر یک پسر جوان است، حق ندارد بدون محرم از خانه خارج شود و در جامعه دیده شود. جالب اینجاست که همین زن، زمانی که پسر هفت ساله‌اش در کنار اوست، از نظر امیرالمؤمنین محفوظ و مورد حفاظت قرار می‌گیرد.

این دستورات مضحک باعث شده تعدادی از همکارانم دچار حملات پنیک، فشار خون بالا، اضطراب غیرقابل کنترل، ضربان قلب نامنظم و حتی ضعف شوند. از شدت استیصال و درماندگی، جز گریه و آسیب زدن به خود راهی برایشان نمانده است. گاهی فکر می‌کنم چه چیزی باعث شد سرزمینی با مردمانی مهربان و منعطف به چنین گودالی از لجن تبدیل شود.

چرا مردمی که رهبران فرهنگی چون مولانا، رازی، کاشفی و سنایی داشته‌اند، به این وضعیت دچار شده‌اند که مردی به نام ملاهبت الله رهبرشان شود؟

این رهبر بی‌خبر از خدا، زمانی که احساس می‌کند توجه دنیا نسبت به مسائل کشورش کم‌رنگ شده، صبح از خواب بیدار می‌شود و می‌گوید ملا فلانی بیاید و آنچه را که می‌گویم بنویسد و منتشر کند. سپس رسانه‌های مضحک‌تر از خودشان بارها این فرمان‌ها را بازنشر می‌کنند و این رهبر در گوشه‌ای نشسته و می‌پرسد: “خب، امروز درباره فرمان مبارک ما چه گفته‌اند؟” و یا شاید قاه قاه می‌خندد، شبیه شخصیت‌های منفی فیلم‌های هندی!

*یکی از فعالان زن در افغانستان که برای حفظ امنیتش از نام اختصاری و مستعار استفاده کرده است.

۱۶ سپتامبر ۱۴۰۳

نظرات بسته است