به‌دنبال انتقال تنها فرزند نسرین جوادی، فعال کارگری زندانی به بخش احیای بیمارستان شهدای تجریش و مراجعه یکی از بستگان ایشان به اجرای احکام زندان اوین جهت اخذ مرخصی برای نسرین، نیروی دادیار ناظر بر زندان اوین با برخوردی تند و غیر انسانی حاضر به شنیدن حرف‌های او نشده است…./

*****

ایده حبس زدایی و تعیین مجازات‌های جایگزین و توجه به شرایط زندانی، ضرورتی است که بارها در صحبت‌های عالی‌ترین مسئولان عدلیه مطرح شده است. اما در برخی موارد، افراد و پرونده‌هایی وجود دارند که به رغم داشتن شرایط خاص، ایده مجازات‌های جایگزین در خصوص آنها عملیاتی نشده است.

🔸 روایت «اعتماد» روایت مادر ۶۸ ساله‌ای است که به دلیل حضور در تجمعی صنفی برای پیگیری مطالبات کارگران و بازنشستگان بازداشت شده و از تیرماه ۱۴۰۱ تا به امروز در زندان به سر می‌برد. اما موضوعی که شرایط نسرین جوادی را بسیار حاد و خاص کرده نه مشکلات جسمانی عدیده، پوکی استخوان و نیاز به رسیدگی‌های ویژه درمانی‌اش و نه پایان گرفتن بیش از نیمی از حبس او و ضرورت آزادی‌اش مطابق قانون است، بلکه مشکل اصلی این مادر، به کما رفتن و بیهوشی کامل کوروش تنها فرزندش به دلیل بیماری دیابت نوع ۱ است که تاب و توان او را از بین برده است. فرزندی که به دلیل نبود مادر برای رسیدگی به او و تنهایی مفرط، وضعتش به اندازه‌ای وخیم می‌شود که وارد کما و بیهوشی کامل می‌شود.

🔸در نبود مادر که در زندان است، همسایگان پسر را به بیمارستان منتقل می‌کنند. در اوج این فقدان، و در شرایطی که قانونگذار گزاره‌های تخفیفی برای یک چنین پرونده‌هایی در نظر گرفته، نسرین جوادی هنوز نتوانسته از این امکانات قانونی بهره‌مند شود.

ار طرفی شرایط جسمی نسرین جوادی به صورتی است که سایر زندانی‌ها از او مراقبت می‌کنند و قادر به انجام کارهای عادی خود نیز نیست. از سوی دیگر پسر نسرین جوادی هم به جز مادرش کسی را ندارد که به او رسیدگی کند. مادر نگران است که نکند پسرش را از دست بدهد و نتواند قبل از فوت یک بار فرزندش را ملاقات کند. این پرونده حقیقتا برای شخص من هم بسیار دردآور است .

اعتماد» در گفت‌وگو با رامین صفرنیا، وکیل نسرین جوادی ضمن بازتاب این روایت و بدون توجه به ابعاد سیاسی پرونده، تلاش کرده تا مطالبات یک مادر زندانی را به گوش مسئولان عدلیه برساند تا شاید با حسن نظر مسوولان فرصتی برای التیام گذاشتن بر زخم‌های یک خانواده‌ی در بند فراهم شود/ .مهدی بیک اوغلی

۹ آبان ۱۴۰۳

نظرات بسته است