خاوران، جمعه هفتم اردیبهشت ۱۴۰۳
به پا خیزید ای داغ بر دل شدگان/ سر از سجدههای عزا بردارید/ که نه وقت عزا که هنگامه خشم است/
بازهم ماموران گماشته در خاوران برای ورود کارت ملی خواستند تا مجوز ورود بدهند اما با مقاومت خانوادهها روبرو شدند. پس از چهار دهه هنوز هم از گورهای بینام و نشان مبارزان عاشق و از مقاومت و ایستادگی خانوادههای دادخواه خاوران بهشدت میترسند. خانوادهها بعد از ساعتی انتظار در پشت در بسته خاوران، گلهایشان را پرپر کردند و با دلی خونین و زخمهای تازه شده به خانه بازگشتند…
***
منصوره بهکیش: امروز هم ورود خانوادهها و گل به خاوران ممنوع بود، ولی طبیعت با گلهای زرد وحشی و شقایقهای زیبا “حتما” خاوران را گلباران کرده بود و خانوادهها از پشت در بسته عطر عشق و مقاومتشان را به دیار عاشقان پاشیدند و عکسهای تعدادی از عزیزان را پشت در بسته گذاشتند و آنجا را گلباران کردند.
باز هم ماموران گماشته در خاوران برای ورود کارت ملی خواستند تا مجوز ورود بدهند و با مقاومت خانوادهها روبرو شدند. پس از چهار دهه هنوز هم از گورهای بینام و نشان مبارزان عاشق و از مقاومت و ایستادگی خانوادههای دادخواه خاوران به شدت میترسند.
درود به خانودههای مقاوم و فعال خاوران که بیش از چهاردهه است پیگیر، پایدار و خستگیناپذیر برای یادآوری نام و راه عزیزانشان و برای دادخواهی ایستادهاند.
درود به آن شقایقهای جوان و شجاع که با سری افراشته و تا پای جان برای آزادی، برابری و عدالت اجتماعی ایستادند و مقاومت جانانهشان جنایتکاران را وحشتزده کرد و عزیزان ما را قتل عام کردند با این گمان که آزادیخواهی و عدالتجویی را محو و نابود خواهند کرد، ولی آن مبارزان عاشق بذرهایی ماندگار شدند که نه تنها در دشت خاوران بلکه در سراسر ایران بذر و عطرشان گسترانیده شد.
بذرهای ماندگار آنها در سراسر ایران جوانه زدند و امروز شکوفههای زیبایشان را در جنبش «زن زندگی آزادی» و در هنرمندان شجاعی چون توماج و توماجها میبینیم که چه شجاعانه ایستادهاند و هر روز دوباره و دوباره تکثیر میشوند و مقاومتشان هوارا برای آزادی عطرآگین کرده و میروند که برای رهایی طرحی نو در اندازند.
یا آن جانهای عاشق گرامی و عشقشان ماندگار است.
پیروز باد #جنبش_دادخواهی
“به پا خیزید ای داغ بر دل شدگان
سر از سجدههای عزا بردارید
که نه وقت عزا که هنگامه خشم است
اشک را خشم کنید
خشم را فریاد کنید
فریاد را مشت کنید
و بر کاخ ظلم بکوبید.”
بخشی از شعر شفق، از مادران پارک لاله ایران
منصوره بهکیش ـ هفتم اردیبهشت ۱۴۰۳
#مادران_دادخواه
از صفحه اینستاگران منصوره بهکیش
۸ اردیبهشت ۱۴۰۳