زندان عادل آباد شیراز؛ تداوم بی خبری از وضعیت کسری نوری
کسری نوری، درویش گنابادی زندانی که روز گذشته از زندان محل نگهداری خود به محل نامعلومی منتقل شده است علیرغم گذشت زمان تاکنون با خانواده و نزدیکان خود تماسی برقرار نکرده است. تداوم بی خبری از سرنوشت وی مایه افزایش نگرانی خانواده او شده است….
به گزارش خبرگزاری هرانا، علیرغم گذشت یک روز از انتقال کسری نوری، درویش گنابادی زندانی به محلی نامعلوم تاکنون خبری از سرنوشت وی به دست نیامده است..
آقای نوری روز گذشته از بند سیاسی زندان عادل آباد شیراز خارج شد، برخی منابع محل انتقال او را بازداشتگاه اداره اطلاعات شیراز موسوم به پلاک ۱۰۰ منتقل عنوان کردند.
بی اطلاعی از دلیل انتقال و عدم تماس آقای نوری با خانواده خود به بی خبری از سرنوشت وی و افزایش نگرانی نزدیکان این زندانی عقیدتی منجر شده است.
لازم به یادآوری است کسری نوری در جریان واقعه گلستان هفتم در سحرگاه ۱ اسفندماه ۹۶ بازداشت و به زندان تهران بزرگ منتقل شدند. کسری نوری آذرماه سال ۹۸ از زندان تهران بزرگ به زندان عادل آباد شیراز منتقل شد.
آقای نوری در مردادماه سال ۹۷ توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی احمدزاده به تحمل ۱۲ سال حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق، ۲ سال تبعید به ثلاث باباجانی، ۲ سال ممنوعیت خروج از کشور و ۲ سال محرومیت از عضویت در گروهها و احزاب و دستهجات سیاسی و اجتماعی و فعالیت رسانهای محکوم شد. این حکم با توجه به عدم درخواست تجدیدنظر تایید و به وی ابلاغ شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۷ سال و نیم حبس تعزیری قابل اجرا است.
گفتنی است که این درویش گنابادی زندانی، در تابستان سال ۱۴۰۰ به دلیل آنچه که عدم مراجعه به دانشگاه عنوان شده است، از دانشگاه تهران اخراج شد. پس از پیگیری های مکرر در مراجعه شکوفه یداللهی، مادر کسری نوری به دانشگاه تهران، نامه ای مبنی بر لغو اخراج این درویش زندانی از دانشگاه اخذ شد. بر اساس این نامه، ادامه تحصیل کسری نوری پس از پایان دوران محکومیت بلامانع عنوان شد.
آقای نوری پیشتر، از سال ۱۳۹۰ تا میانهی ۱۳۹۴ نیز به دلیل فعالیت رسانهای برای درویشان گنابادی، یک دوره حبس در زندانهای پلاک ۱۰۰ شیراز، زندان عادلآباد شیراز و زندان اوین تهران را گذرانده بود.
پیشتر یک منبع مطلع در خصوص آخرین وضعیت آقای نوری به هرانا گفته بود: ” کسری از دسترسی به نشریات داخلی محروم بوده و امکان ادامه تحصیل در زندان نیز از او منع شده است. وی مدت هاست که به دلیل دوری محل سکونت خانواده اش، از ملاقات با آنها محروم مانده است.”
۷ شهریور ۱۴۰۱