در روزهای اخیر بازداشت چهار پرستار و یک بیمار به دلیل «فرارکردن یک متهم» از بیمارستان شهید مدنی کرج، خبری بود که محمدشریفی مقدم، دبیر کل خانه پرستار، در شبکه ایکس (توییتر سابق) اعلام کرد. او پس از بازداشت ۳ روزه پرستاران گفت: همه‌جور رفتار دیده بودم اما این یکی واقعاً عجیب بود! فقط مانده بود که از یک پرستار بخواهند زندانبان هم شود!…/

***

محمد شریفی مقدم پس از بازداشت ۳ روزه پرستاران گفت:
همه‌جور رفتار دیده بودم اما این یکی واقعاً عجیب بود! فقط مانده بود که از یک پرستار بخواهند زندانبان هم شود!

حتی مدیران بیمارستان و دانشگاه و حراست بیمارستان و دانشگاه به جای حمایت از پرستاران بازداشت‌شده، «خود را کنار کشیدند و اصلاً کاری به موضوع نداشتند».

در گذشته، موارد متعددی از این دست در شهرهای مختلف، از جمله اصفهان و مشهد، گزارش شده است. به‌عنوان مثال، رئیس دانشگاه علوم پزشکی مشهد از یک فعال صنفی پرستاری شکایت کرده و پرونده قضائی برای او تشکیل داده است. این برخورد با پرستاران در موارد متعدد و در شهرهای مختلف تکرار شده است. در کل، دانشگاه یا علیه یک فعال صنفی شکایت می‌کند و یا از افرادی که با پرستاران این رفتارها را می‌کنند، حمایت می‌کند!

پیگیری‌های «شرق» نشان می‌دهد که فرار زندانی از بیمارستان شهید مدنی کرج حدود ساعت ۷ونیم صبح‌ سه‌شنبه ۹ اردیبهشت (دو هفته پیش) رخ داد؛ درست هنگام تغییر شیفت در بیمارستان: مردی با لباس عادی (نه لباس بیمارستان) در حالی که نه دستبند به دست و نه پابند به پا داشته از کنار مسئول شیف می‌گذرد. پرستار مسئول شیفت او را نمی‌شناخت و نمی‌دانست کدام بیمار است.

دبیر کل خانه پرستار نیز پس از دو هفته این خبر را رسانه‌ای کرد. شریفی مقدم در اینستاگرام خود نوشت که خانه پرستار «این رفتار را بی‌سابقه می‌داند و می‌گوید تا روشن‌شدن ابعاد این پرونده توسط وزارت بهداشت و سایر مسئولان مربوطه،‌ جامعه پرستاری ماجرا را پیگیری می‌کند.»

به پرستاران در کلانتری چه گذشت؟
شرق به نقل از پرستاران نوشت که آنان به برخوردهای کلانتری اعتراض دارند:
«یکی از همکاران ما را به محوطه برده و مجبور کردند زمین را تمیز و سطل زباله‌ها را خالی کند. فضای بازداشتگاه از نظر بهداشتی بد بود. به ما آب معدنی ندادند و گفتند باید از سرویس کثیف و آلوده بازداشتگاه استفاده کنیم. از طرف دیگر خانواده‌ها برای ما غذا می‌آوردند و از چند غذا، تنها دو غذا به ما می‌دادند. هم‌اتاقی زندانی فرارکرده هم با ما در بازداشتگاه بود، او یک سالمند ۶۵، ۷۰‌ساله بود که دستش زیر دستگاه رفته و به‌تازگی عمل پیوند انگشت انجام داده بود. او درد زیادی می‌کشید و نگران بودیم دستش دوباره عفونت کند.

با التماس توانستیم راضی‌شان کنیم که داروهایش را بدهند و بگذارند پانسمان دستش را عوض کنیم». به گفته این پرستار، دلیل این رفتارها مشخص نیست. برخوردها آن‌قدر بد بود که یکی از همکاران روز شنبه دچار حمله شد، احتمالا حمله عصبی بود. نیاز به معاینه داشت اما کسی رسیدگی نمی‌کرد. مدام فریاد می‌زدند و بی‌احترامی می‌کردند: «به‌‌سختی راضی‌شان کردیم به اورژانس اطلاع دهند». او تأکید می‌کند که برای پرستار فرقی نمی‌کند بیمار نماینده مجلس باشد یا فرد عادی یا یک متهم فراری: «ما موظفیم خدمات درمانی و مراقبتی‌مان را ارائه دهیم.
پرستاران گفتند که برایشان قرار وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی صادر شد که با توجه به اعزام دیرهنگام‌شان به دادسرا،‌ وقت اداری پایان یافت و امکان گذاشتن وثیقه هم منتفی شد. به ناچار تا صبح روز شنبه در بازداشتگاه ماندند.
آن‌ها فعلا با قرار وثیقه آزادند!

۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۴

نظرات بسته است