فرمان طالبان برای از سرگیری سنگسار زنان
رهبر طالبان بالاخره نقاب خود را بهطور کامل کنار گذاشت و از جدی شدن اجرای حکم سنگسار زنان در افغانستان خبر داد. طالبان سیاستهای سختگیرانه خود را یکی یکی آزمایش کرد و اکنون آشکارا به سنگسار مجدد زنان در ملاء عام رسیده است. زیرا با سکوت جامعه جهانی در برابر تضییقاتی که طالبان در حق زنان افغان روا میدارد، دیگر کسی نیست که آنها را در قبال این جنایتها مجبور به پاسخگویی کند…
***
به گزارش مبلغ بالاخره رهبر طالبان بعد از ۲ سال از تصرف افغانستان توسط نیروهای طالب و آرام شدن اوضاع، در ادامه روند تضییع حقوق زنان، اجرای حکم سنگسار زنان زناکار را هم به طور عمومی اعلام کرد.
آنطور که دین آنلاین به نقل از گاردین گفته است گروههای حقوق بشر اعلام کرده اند که دستور طالبان مبنی بر از سرگیری سنگسار علنی زنان تا حد مرگ، با سکوت جامعه جهانی امکانپذیر شدهاست.
صفیه عارفی، وکیل و رئیس سازمان حقوق بشر پنجره امید افغانستان، گفت که این اعلامیه زنان افغان را به بازگشت به سیاه ترین روزهای حکومت طالبان در دهه ۱۹۹۰ محکوم میکند.
عارفی گفت: ” در نتیجه این دستور رهبر طالبان، فصل جدیدی از مجازاتهای خصوصی آغاز شده و زنان افغان در اعماق تنهایی قرار دارند. اکنون هیچ کس در کنار آنها نمی ایستد تا آنها را از مجازات طالبان نجات دهد. جامعه بینالمللی ترجیح دادهاست در برابر این نقض حقوق زنان سکوت کند.”
آخوندزاده، رهبر طالبان، شنبه گذشته در یک پخش صوتی از رادیو تلویزیون افغانستان تحت کنترل طالبان گفت: “ما زنان را شلاق می زنیم و آنها را در ملاء عام سنگسار می کنیم [به جرم زنا].
او این اقدام را ادامه مبارزه طالبان علیه نفوذ غرب دانست. او گفت: “کار طالبان با تصرف کابل به پایان نرسید، بلکه تازه شروع شده است.”
این خبر با وحشت، اما نه با غافلگیری از سوی گروه های حقوق بشری زنان افغان مواجه شد. آنها میگویند که روند از بین بردن حقوق باقیمانده ۱۴ میلیون زن و دختر در این کشور حالا تقریباً کامل شدهاست.
سحر فطرت، یک محقق افغان در دیدهبان حقوق بشر، گفت: “دو سال پیش، آنها شهامت امروز را نداشتند تا قول سنگسار کردن زنان را در ملأعام بدهند، اما اکنون دارند.”
به گفته فطرت: “طالبان سیاستهای سختگیرانه خود را یکی یکی آزمایش کردند و اکنون به این نقطه رسیدهاند، زیرا کسی نیست که آنها را در قبال سوء استفادهها مجبور به پاسخگویی کند. ما باید آگاه باشیم که اگر این روند متوقف نشود، بیشتر و بیشتر از جانب آنها بر زنان افغانستان خواهد آمد.”
۱۷ فروردین ۱۴۰۳