روایت دادگاه سازندگان و بازیگران فیلم کیک محبوب من
روز شنبه ۱۱ اسفندماه، جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات شش تن از عوامل فیلم “کیک محبوب من” از جمله بهتاش صناعی‌ها، مریم مقدم، غلامرضا موسوی، لیلی فرهادپور و اسماعیل محرابی برگزار شد..لیلی فرهاد پور: احساس می‌کنی دادستان از جایگاهی که باید همتراز تو و وکلا باشد ارتقا یاقته و آن بالا نشسته تا مرتب ترا متهم کند، محکوم کند…
…/
****
به گزارش خبرگزاری هرانا، شش تن از عوامل فیلم “کیک محبوب من” محاکمه شدند.
این جلسه روز شنبه ۱۱ اسفند در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران برگزار شد. قاضی ایمان افشاری ریاست دادگاه را بر عهده داشت. در این دادگاه، شش نفر از عوامل فیلم کیک محبوب من حضور داشتند. بهتاش صناعی‌ها و مریم مقدم (کارگردانان)، غلامرضا موسوی (تهیه کننده)، لیلی فرهادپور و اسماعیل محرابی (بازیگران) و یک فیلمبردار، از متهمان این پرونده بودند. آن‌ها با حضور وکلای مدافع‌شان به دفاع از خود پرداختند.
کیفرخواست سازندگان این فیلم در بهمن ماه سال جاری، از بابت اتهامات تبلیغ علیه نظام، تهیه و تولید و تکثیر فیلم با محتوای مبتذل، جریحه‌دار کردن عفت و اخلاق عمومی و نمایش فیلم بدون داشتن پروانه نمایش و عرضه صادر شده بود.
بهتاش صناعی‌ها و مریم مقدم زوج سینماگر با وجود جوایزی که این فیلم در جشنواره‌های بین‌المللی، از جمله جایزه هوگو نقره‌ای جشنواره شیکاگو، دریافت کرد، به دلیل ممنوعیت خروج از کشور امکان حضور در این رویدادها را نیافتند.
منبع: هرانا
روایت دادگاه سازندگان و بازیگران فیلم کیک محبوب من از زبان لیلی فرهادپور
نویسنده: لیلی فرهادپور
برای ثبت در تاریخ
دیروز شنبه یازدهم اسفند دادگاه ما بود..
اما نه دادگاه نبود محاکمه بود و شاید محکمه…
خیابان معلم دادگاه انقلاب – طبقه چهارم شعبه ۲۶ به ریاست قاضی ایمان افشاری
محاکمه عوامل فیلم کیک محبوب من
اتاق دادگاه چندان بزرگ نبود. جایگاه قاضی آن بالا بود و کنارش منشی یا دادیار (یا نمی دانم کی)
جایگاه با چوب قهوه‌ای رو به حضار قرار داشت
سه ردیف صندلی چیده بودند روبروی جایگاه قاضی
ما متهمین را به ترتیب ردیف صدا کردند.
پنج تایمان در ردیف اول و یک نفر (فیلمبردار) در ردیف دوم نشستیم.
بقیه صندلی ها را همراهان که از خانه سینما آمده بودند پر کردند.
من متهم ردیف چهارم بودم بعد از بهتاش صناعی ها ، مریم مقدم (کارگردانان) غلامرضا موسوی (تهیه کننده)
کنار من متهم ردیف پنجم آقای اسماعیل محرابی در آخرین صندلی ردیف اول نشست.
در طرف چپ اتاق عمود به ما و جایگاه قاضی، سه صندلی برای وکلا گذاشته بودند . وکیل اصلی پرونده دکتر آگاه بود که استاد دانشگاه و وکیلی بسیار خوش برخورد. مودب و محترم …
روبروی جایگاه وکلا یک میز بود با یک صندلی که روی میز نوشته شده بود جایگاه «دادستان»
و ماجرا همینجا شروع می‌شود…
اینجا که در این جایگاه «دادستان» کسی نمی‌نشیند!
قاضی، هم قاضی هست و هم دادستان،
ولی بیشتر دادستان است.
بنابراین احساس نمی‌کنی که قضاوت می‌شوی،
احساس می‌کنی فقط محاکمه می‌شوی.
احساس می‌کنی دادستان از جایگاهی که باید همتراز تو و وکلا باشد ارتقا یاقته و آن بالا نشسته تا مرتب ترا متهم کند، محکوم کند…
دلت می‌خواهد نقاب دادستان را از چهره قاضی برداری تا قاضی را ببینی
لحظات کمی خیلی کم شاید این نقاب برداشته می‌شود.
قاضی – دادستان با من و محرابی محترمانه رفتار کرد . قاضی بود بیشتر تا دادستان
اما فقط با من و محرابی
روز سختی بود اما گذشت…
پی‌نویس: گفتند پست قبلی را پاک کن
گفتم چشم
منبع: کانال تلگرامی نویسنده
۱۳ اسفند ۱۴۰۳