مطابق آمار سازمان ملل متحد، امروز بیش از ٨٠ درصد از مردم پاکستان با درآمدی کمتر از ٢ دلار (۴٠/١ یورو) در روز زندگی می کنند. در کراچی و سایر شهرهای بزرگ، بیشتر اهالی در حلبی آبادها زندگی می کنند.

************

مطابق آمار سازمان ملل متحد، امروز بیش از ٨٠ درصد از مردم پاکستان با درآمدی کمتر از ٢ دلار (۴٠/١ یورو) در روز زندگی می کنند. در کراچی و سایر شهرهای بزرگ، بیشتر اهالی در حلبی آبادها زندگی می کنند. به علت افزایش تعداد این حلبی آباد ها گسترش شهرهای بزرگ در طی پانزده سال گذشته دو برابر شده است. با مرگ ٨٨ کودک از ١٠٠٠ کودکی که به دنیا می آیند، نرخ مرگ و میر کودکان در پاکستان یکی از بالاترین ارقام را در آسیا تشکیل می دهد. از هر ٩ نوزاد پاکستانی یکی پیش از رسیدن به پنج سالگی می میرد. ٨٠ درصد از جمعیت این کشور دسترسی بی دغدغه به آب آشامیدنی ندارند. مطابق اطلاعات بانک ملی پاکستان، فقر در طی سه سال گذشته ١۵ درصد افزایش یافته است، ولی در همین مدت رژیم این کشور سیاست صرفه جویی شدیدی را برای بازپرداخت وام های خارجی خود در پیش گرفته است. پاکستان تنها در سال ٢٠٠٣ نزدیک به ۵/٢ میلیارد دلار به طلبکاران ثروتمند خود بازپرداخت نموده است.

بودجه ی آموزش همگانی این کشور تنها ٨/١ درصد از تولید ناخالص ملی را تشکیل می دهد. ۴٠ درصد از مدارس فاقد آب لوله کشی و ٧١ درصد از آن ها بدون برق هستند. نتیجه ی سیستم آموزشی تقریبا ورشکسته ی این کشور آن است که برای برخی از خانواده ها تنها امید آن است که فرزندان خود را برای تحصیل رایگان به “مدارس” ( مدارس آموزش قرآن) بفرستند که در آن جا آنان اغلب نیز مورد تلقین بنیادگرایان قرار می گیرند.

وضعیت درمانی این کشور نیز فاجعه آمیز است. بیمارستان هایی که بتوانند خدمات درمانی ارایه کنند در بهترین حالت در شهرهای بزرگ وجود دارند. اوضاع فاجعه آمیز بهداشتی و اجتماعی در پاکستان، زمینه ی مساعدی برای ابتلا به انواع بیماری ها و شیوع بیماری های واگیر است (سل، مالاریا، التهاب کبد) و ٢٣ درصد از مردم این کشور دچار سوء تغذیه هستند.

و در حالی که کشور با چنین مشکلات بزرگی دست به گریبان است، سه چهارم از ١٠ میلیارد دلاری که ایالات متحده ی امریکا از پایان سال ٢٠٠١ به عنوان ” مبارزه با ترور ” در اختیار پاکستان قرار داده است، به صندوق ارتش این کشور ریخته شده و برای خرید هواپیما های جنگنده ی اف ١۶ و سلاح های دیگر خرج شده است. به عبارت دیگر، بخش بزرگ ” کمک به پاکستان” دوباره به صندوق کنسرن های تسلیحاتی امریکا باز گشته و تنها کمتر از ١٠ درصد از آن برای رشد این کشور و کمک های انسانی خرج شده است.

ما زنان
سه شنبه ۲ / ۱۱ / ۱۳۸۶

مقاله ی کوتاه شده از نشریه ی عصر ما
ارگان حزب کمونیست آلمان
جمعه ١١ ژانویه ی ٢٠٠٨

نظرات بسته است