امروزه ما در دنیایی زندگی می کنیم که مدام بحث این است که آیا مهاجران برای کشور میزبان خوب اند یا نه – از دونالد ترامپ گرفته که می خواهد دیواری بین آمریکا و مکزیک بکشد تا کشورهایی مثل مجارستان و اسلواکی که دیگر نمی خواهند پناهجوی سوری بپذیرند.

در چنین دنیای هولناکی، وزیر «آموزش ملی، آموزش عالی، و تحقیقات» فرانسه، «نجاه بلقاسم»، مایه الهام همه کسانی است که عمیقاً بر این باور اند که حتی کسانی که کودکیِ خود را در فقر و تنگدستی گذرانده اند می توانند به موفقیت دست یابند.

نجاه بلقاسم در سال ۱۹۷۷ در روستای «ناظور» به دنیا آمد.

ناظور روستایی کوچک در مراکش است.

پدرش در فرانسه کارگر ساختمان بود و از خانواده خود می خواهد به فرانسه مهاجرت کنند.

و به این ترتیب، نجاه در سال ۱۹۸۲ به یکی از حومه های «امیان» در فرانسه می رود.

نجاه با همتِ تمام درس خواند و توانست از «مؤسسه مطالعات سیاسی پاریس» در سال ۲۰۰۲ فارغ التحصیل شود.

بلافاصله به حزب سوسیالیست فرانسه پیوست و برای حقوق مدنی شهروندان، قیمت های قابل استطاعت مسکن، و نیز علیه تبعیض مبارزه کرد.

به عنوان یکی از اعضای شورای شهر از ناحیه «رون آلپ» انتخاب شد و در تا سال ۲۰۰۸ در این منصب ماند.

در سال ۲۰۰۸، به ریاست شورای شهر از منطقه «رون» دست یافت. در آن موقع، در جامعه سیاسی چهره ای کاملاً شناخته شده بود.

در سال ۲۰۱۲، در دوران ریاست جمهوری اولاند، وزیر امور زنان و نیز سخنگوی دولت شد.

 و در نهایت در سال ۲۰۱۴، به وزارت آموزش منصوب شد.

نجاه وزیرِ مراکشیِ مسلمان در دولت فرانسه است که در کودکی چوپان بوده است. به دلیل پیشینه، محل تولد، و دینش، همواره هدف مناسبی برای سخنان مرتجعانه سکسیستی و نژادپرستانه سیاستمدارانِ محافظه کار بوده است.

تهمت و ناروا نثارش و به دلیل نحوه پوشش اش او را مسخره می کردند و تا حد یک شیء پایین می آوردند. با این حال، نجاه با کفایتِ تمام به مبارزه خود ادامه داد.

چگونه می توان عزم و اراده زنی را سست کرد که با تمام وجودش تلاش کرده تا به جایگاه و مقامی که هست برسد؟

پاسخ ساده است: نمی توان.

 منبع: استوری‌پیک

ایران وایر ـ اول شهریور ۱۳۹۵