در مورد تاکتیک های نیروهای سرکوبگر
در بخشی از یک مقاله دانشگاهی در سایت نورمگز در رابطه با کنترل آنچه نویسنده، «اغتشاشات» می نامد به ۱۳ شیوه عملیات روانی برای مهار تجمع ها اشاره شده است. این مقاله بر اساس تجربه فرماندهان ناجا، روش های روانی مهار تجمع را از منظر میزان اثربخشی به ترتیب زیر اولویت بندی کرده است…
در روزهای اخیر، صحنه هایی از پیوستن نیروهای امنیتی، مشخصا گارد ضد شورش به مردم منتشر شده که بعضاً با واکنش مثبت مردم و برخی از فعالین همراه شده است. گویی ریزشی در میان نیروها ایجاد شده! ….
اما زمانی که خیابان و محله ای آنطرف تر و در شهرهای دیگر همین نیروها به وحشیانه ترین شکل ممکن به سرکوب مردم می پردازند، می توان به این همراهی ها خوشبین بود و اعتماد کرد؟
در بخشی از یک مقاله دانشگاهی در سایت نورمگز (بانک اطلاعاتی رسمی مقالات و تحقیقات علوم اسلامی/انسانی در ایران) در رابطه با کنترل آنچه نویسنده، «اغتشاشات» می نامد به ۱۳ شیوه عملیات روانی برای مهار تجمع ها اشاره شده که اتفاقا “پیوستن به مردم” یکی از راه های خلع سلاح روانی معترضین و بنابراین کنترل مردم معرفی شده است. این مقاله بر اساس تجربه فرماندهان ناجا، روش های روانی مهار تجمع را از منظر میزان اثربخشی به ترتیب زیر اولویت بندی کرده است:
۱)نشر شایعه وجود نفوذی در بین معترضان
۲) نشر شایعه دستگیری رهبران گروه های معترض
۳) متقاعدسازی و مذاکره با معترضان
۴)به ابتذال کشاندن خواسته های معترضان
۵) افشای “وابستگی” رهبران گروه های معترض
۶) ایجاد سپر بلا (قربانی کردن بعضی عوامل خودی)
۷) ایجاد کانون های خبری جدید
۸) استفاده از عوامل نفوذ در بین معترضان
۹) همدردی با معترضان (خلع سلاح روانی آنان )
۱۰)اعتراف گیری از رهبران گروه های معترض
۱۱) ترساندن معترضان
۱۲) فریب گروه های معترض
۱۳) به سخره گرفتن خواسته های معترضان
این ۱۳ روش در کنار اشکال مختلف سرکوب فیزیکی اعتراضات، راهکارهای روانی سرکوب است که همواره اشکال مختلف آن از سوی دستگاه های امنیتی و ایدئولوژیک جمهوری اسلامی استفاده شده اند.
برگرفته از کانال بیدارزنی
۲۰ مهر ۱۴۰۱