روزی نه چندان دور، دانشگاه بازپسگرفته میشود
بیانیه مشترک جمعی از دانشجویان ۱۳ دانشگاه و دانشکده هنر سراسر کشور؛ چیزی از دانشگاهی که شما برایمان ساختید باقی نمانده؛ یا نه،.. شما که هرگز هیچ سهمی از ساختنِ چیزی نداشتید و ندارید. امروز ما میدانیم که گفتگو با شما کاری بیفایده است؛ کسی که از دیدن این کشتههای جوان و پر امید در مدرسهها و دانشگاهها دم نمیزند، با هیچ کلمهای به خودش نخواهد آمد. از دانشگاه جنازهای بیشتر باقی نمانده، این کلمهها را در حکم میخهایی بدانید بر تابوتِ آن. اما حالا چیزهای دیگری نیز ویران شدهاند: اعتبار شما!…
***
«الف لام میم/
سلام بر تبرهایی که/
حروف آزادی را/
جداجدا کردهاند.»/
چیزی از دانشگاهی که شما برایمان ساختید باقی نمانده؛ یا نه، بهتر است بگوییم دانشگاهی که شما ویران کردید. شما که هرگز هیچ سهمی از ساختنِ چیزی نداشتید و ندارید. امروز ما میدانیم که گفتگو با شما کاری بیفایده است؛ کسی که هرروز کشته شدن روحهای جوان و پر از امید را در مدرسهها و دانشگاهها میبیند و دم نمیزند، با هیچ کلمهای به خودش نخواهد آمد. از دانشگاه جنازهای بیشتر باقی نمانده، این کلمهها را در حکم میخهایی بدانید بر تابوتِ آن. حالا اما چیزهای دیگری نیز ویران شدهاند: اعتبار شما.
دانشگاه، فضای ماست. بدون ما وجود ندارد، همانطور که حالا شما هم وجود ندارید. حضور ما، همیشه حضوری بوده دور از هرگونه خشونت؛ حضوری در راستای بازپسگیری ارزشهای انسانی و حضوری برای انسانیت. شما جواب این حضور خالص را با شدیدترین اشکال خشونت دادهاید. دوستانمان که قبلا «ممنوعالخروج» میشدند حالا «ممنوعالورود» میشوند؛ تن بچهها هنوز از جای شوکر و باتوم و تیر و شکنجههای وحوشتان کبود است.
روزی فضای دانشگاه که متعلق به ماست هم بازپسگرفته میشود، روزی نه چندان دور. ما که از خون عزیزانمان نمیگذریم. ما که اینبار با خورشیدهای استوایی دیوانهای آمدهایم که ساطورهایتان را مذاب میکند.
@kaleme
۱۳ آبان ۱۴۰۱