همه این اتفاق در بحبوحه روزهایی رقم خورده است که زنان با جانشان پای مطالباتشان ایستاده اند. هر شکل از نافرمانی منجر به کوتاه شدن دست و برچیده شدن بالهاست.اکنون همه قائله ختم شده است و عشیره از پروسه دادرسی که انجام داده است راضی ست، و روند عادی سازی مجددا شروع می شود تا کی دختر و زنی دیگر بر درگاه شیخ، مثله شده و غرق خون رها شود. …/

فاتیما باباخانی

🔹”شوهری” با ادعای “بی وفایی”، نوعروس ۱۷ ساله را به دست “پدر”، سپرده است. چنانکه گویی به دست عدالت سپرده و پدر در پاسخ به این اندازه از جایگاه والای مکتسبه عدالت در قبیله و عشیره، همزمان نقش “بازپرس، قاضی و اجرای احکام” را در چند پرده ی درخشان به نمایش می کشد.

🔹 پرده ی اول: کیفرخواست دخترک ۱۷ ساله، کودک-همسر، قربانی، در دادگاه عشیره و طایفه، صادر می شود‌.
‌
🔹 پرده ی دوم: پدر و برادر یقینا در اولویت هستند؛ پدر، بار جزایی کمتری بر دوش دارد، پس ایده آل ترین شکل عدالت و تطهیر از آستین او بیرون می آید.
‌
🔹 پرده ی سوم: دختر ۱۷ ساله گردن زده می شود، با مجوز شورای گردن زنی خانوادگی.
‌
🔹 پرده ی چهارم، و شاه پرده: “بدنِ” حالا دیگر مطّهرِ دخترک به درگاه شیخ عشیره و طایفه سپرده می شود.

چرا؟
‌
مهم ترین بخش این روایت، در پاسخ به این چراست.

🔹پدر رسالت خونی خود را در تحقق مالکیت بر جان و مال و ناموسش به انجام رسانده است. هیچ چیزی توان مقابله با تطهیر و تمیز کردن ناموس را ندارد. هیچ قصاصی برای “قصاب خودی” وجود ندارد.

🔹 در نهایت عمیق ترین ارادت نسبت به قطب عشیره اعلام می شود؛ قربانی آماده است، خون ریخته شده، و “بدن” گوش به فرمان زن، در درگاه شیخ عشیره، به خون نشسته است.
شیخ اکنون راضی از این قربانی ست، مراسم تطهیر به درستی انجام شده، اکنون طایفه و عشیره سزاوار نشان شجاعتند.

🔹سپردن بدن زنانه مثله شده به “شیخ” طایفه و عشیره، نماد انقیاد تمام عیار زنان در نظم اجتماعی حاضر است.

🔹 تصور کنید همه این اتفاق در بحبوحه روزهایی رقم خورده است که زنان با جانشان پای مطالباتشان ایستاده اند. هر شکل از نافرمانی منجر به کوتاه شدن دست و برچیده شدن بالهاست.اکنون همه قائله ختم شده است و عشیره از پروسه دادرسی که انجام داده است راضی ست، و روند عادی سازی مجددا شروع می شود تا کی دختر و زنی دیگر بر درگاه شیخ، مثله شده و غرق خون رها شود.

🔹 این پرده، نمایش تمام عیاری از سیستم زیست اجتماعی و قانونی زنان ایران است.

🔹آنها به اشکال مختلف مثله می شوند، دستشان از کودکشان، اموالشان، آینده شغلی شان، جایگاه های برابر سیاسی و اجتماعی کوتاه می شود. زنها در خانه و خیابان امنیت ندارند. و بدن آنها هم چون ارثیه، مهریه، نفقه، کودکانشان و شغل و محل زندگی و اجازه خروجشان، در اختیار دیگری ست.دیگری بعنوان پدر، برادر، شوهر؛ یا دیگری بعنوان حاکمیت و نظام اجتماعی‌.

🔹نکته: در این روایت، پدر خود بخشی از چرخه بازتولید قربانی را تشکیل می‌دهد.ارزشهای اجتماعی نهادینه شده او را تشویق به جانی بودن می کند.

منبع: کانال مطالعات زنان

۱۵ آذر ۱۴۰۱

نظرات بسته است