اینکه همسر رییس دولت میزبان مراسم کنگره به‌اصطلاح «زنان تاثیرگذار» بوده است، در جمهوری اسلامی یک پسرفت است. یکی از دستاوردهای انقلاب سال ۵۷ قرار بود این باشد که زنان صرفا به‌واسطه وابستگی‌های ژنتیکی و سببی مثل همسر شاه و دخترشاه و خواهر شاه در صحنه سیاسی و اجتماعی حاضر نشوند و حضور سیاسی‌شان به‌واسطه شایستگی خودشان باشد. اما اکنون شاهدیم زنانی به‌صحنه سیاسی راه می‌یابند که وابستگان مقامات سیاسی هستند…

***

سیمین کاظمی:

♦️کنگره‌ای که تحت عنوان زنان تاثیرگذار در تهران برگزار شد، یک حرکت نمایشی و تبلیغاتی بود، برای جبران ضعف های که در زمینه احقاق حقوق زنان در ایران وجود دارد. مسوولان در ایران می دانند وضعیت فرودست زنان و نابرابری عمیق جنسیتی که زنان را از حقوق مسلم و اولیه شان محروم کرده نه تنها مورد اعتراض و انتقاد زنان در داخل ایران است، بلکه بعد از اعتراضات اخیر، وضعیت زنان در ایران و رفتار حاکمان با زنان زیر ذره بین جهانیان قرار گرفته و حساسیت زیادی در این خصوص ایحاد شده است. حالا حاکمان و مخصوصان کارگزاران زن، به فکر ترمیم و رفوی تصویر حکومت از نظر نوع مواجهه اش با زنان افتاده اند و این نمایش پرهزینه را ترتیب داده اند.

♦️ نحوه برگزاری این همایش و مهمانان و حواشی آن نگاه واقعی برگزارکنندگان به زنان را برملا می کند. در حالیکه توده های زنان ایران با مشکلاتی مثل فقر، بیکاری و تبعیض جنسیتی دست به گریبان هستند، برگزارکنندگان سعی می کنند اوضاع را عادی نشان دهند و برای تعیین زنان تاثیرگذار آن هم در سطح بین المللی برای خود مرجعیت دست و پا کنند. جالب است کشوری که میزان مشارکت اقتصادی زنان سیزده درصد است و از نظر شکاف جنسیتی تقریبا در بدترین وضعیت در سطح جهانی قرار دارد، خود را مرجع تشخیص و تعیین زن تاثیرگذار جلوه می دهد.

♦️نکته دیگر این است که مهمانان این همایش هم در واقع تابعی از نگاه رسمی و مسلط به زن است که هستی زن را تنها در خانواده و به عنوان وابسته و ضمیمه وجود مرد به رسمیت می شناسد و نه به عنوان انسان مستقل. در این رویکرد زن به عنوان مُصاحب مطیع مرد مطرح است و نه انسان صاحب حق و فکر و روح مستقل. اینکه میزبان و مدعوین این همایش همسران یا وابستگان مقامات سیاسی داخلی و خارجی هستند تاییدی بر همین نگاه به جایگاه زنان است.

♦️اینکه همسر رییس دولت میزبان این مراسم بوده است، در جمهوری اسلامی یک پسرفت است. در واقع یکی از دستاوردهای انقلاب سال پنجاه و هفت قرار بود این باشد که زنان صرفا به واسطه وابستگی های ژنتیکی و سببی مثل همسر شاه و دخترشاه و خواهر شاه در صحنه سیاسی و اجتماعی حاضر نشوند و حضور سیاسی شان به واسطه شایستگی خودشان باشد. اما اکنون شاهد آن هستیم که همان روابط قبل از انقلاب احیا شده اند و زنانی به صحنه سیاسی راه می یابند که وابستگان مقامات سیاسی هستند. در دهه های اخیر چنین شکلی از حضور منسوبان زن مقامات سیاسی به طور اعلام نشده رایج بوده است. اما در مورد همسران روسای جمهور تاکنون لااقل برای حفظ ظاهر، چنین عنوانی در دستگاه سیاسی جمهوری اسلامی وجاهت نداشته است، حالا در این کنگره و با ورود همسر آقای رییسی این حفظ ظاهر نه تنها در مورد وی کنار گذاشته شد، بلکه عنوان همسر رییس دولت یا بانوی اول برای نخستین بار به رسمیت شناخته شده است. که این قطعا نه یک دستاورد که پسرفت است.

سیمین کاظمی/ گفتگو با خبر آنلاین
@drsiminkazemi

🔻متن کامل مصاحبه
https://vista.ir/n/trmf88w

۴ بهمن ۱۴۰۱

نظرات بسته است