نامه مادر ویدا ربانی، زندانی سیاسی، در انتقاد از بی‌عدالتی‌ها
«قلبم به درد و فریادم به آسمان برآمده است»
مادر ویدا ربانی، روزنامه نگار بازداشتی، در نامه‌ای به رییس قوه قضائیه «از پیش داوری ها و قضاوت‌های سلیقه‌ای» در محکومیت فرزندش به گذراندن «۱۱ سال از سال‌های جوانی خود در بند» انتقاد کرد…../
فاطمه مهاجری در این نامه که شنبه، هشتم بهمن، منتشر شد خطاب به غلامحسین محسنی اژه‌ای نوشته:«کاش مجالی برای عدالت درباره دخترم وجود داشته باشد تا بپرسم چه شده و چرا او که یک روزنامه نگار و دانش آموخته علوم سیاسی است، طی مدت یک سال و در دو پرونده در دادگاه انقلاب به ۱۱ سال حبس تعزیری قابل اجرا محکوم می شود؟»
در پرونده اول، ویدا ربانی به دلیل انتشار شعری از یک شاعر افغان که در آن نماز به بوسه تشبیه شده‌است به پنج سال حبس محکوم شد.
خانم مهاجری در این باره می‌نویسد:«من به عنوان یک مادر که دخترش در بند است کجا فریاد برآورم که تشبیه بوسه به نماز چرا و چگونه توهین به مقدسات است؟! با این برداشت، گنجینه شعر و ادبیات فارسی را چگونه ارزیابی باید کرد؟ آیا سراسر توهین به مقدسات هستند؟!»
ویدا ربانی در اول مهرماه و تنها چهار روز پس از آغاز اعتراض‌های سراسری توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» محاکمه شد.
خانم مهاجری تاکید می‌کند فرزندش در تظاهرات حضور نداشته و به دلیل مصدومیت مچ پا «حتی اگر می خواست نیز نمی توانست شرکت کند.»
او می‌افزاید:«از همان لحظه می دانستم دخترم گرفتار نگاه نادرست نهاد‌های امنیتی شده که احتمالا در راستای اقدامی پیش گیرانه او را بازداشت کرده است، اما هرگز گمان نمی کردم که دستگاه قضایی این برخورد امنیتی را به چنین برخورد سنگین و شگفت آور قضایی تبدیل کند.»
مادر ویدا در انتهای نامه می‌نویسد:«در پایان امید دارم دستگاه قضایی کشور برای تحقق عدالت درباره همه زنان و مردانی که در ماه های اخیر مورد بی عدالتی و ظلم واقع شده اند و از جمله دخترم ویدا ربانی، تجدید نظر کرده و همراهی لازم را به جا آورد.باشد که این کشور بتواند به همت بهترین فرزندان خود روز‌های روشن آینده را تجسم کند.»/ زیتون