یکی از شیوه ها و شگردهای انحراف افکار عمومی از واقعیت بحرانی جامعه، مساله سازی های مصنوعی و بی ربط است و امروز یکی از این مسائل، حجاب اجباری است تا اذهان مردم از ابعاد حکمرانی فاجعه آمیز در جمهوری اسلامی، منصرف و غافل شود…./

مهدی نصیری
بار دیگر تب تحمیل حجاب اجباری بالا گرفته است.‌ بخشی از انگیزه این تلاش‌های البته بی ثمر نظام را می توان در این بیت ایرج میرزا یافت که گویا در عهد خود با فقیه یا فقیهانی روبرو بوده است که مانند فقهای حاکم امروز، با زنان فاقد حجاب برخوردهایی جبارانه داشته اند:

فقیه شهر به رفع حجاب مایل نیست
چرا که هر چه کند حیله، در حجاب کند

ایرج، برخورد و پروپاگاندای فقیه جبار زمان خود را ناشی از این می دانسته است که او می خواسته در پوشش مبارزه با بی حجابی، بر حیله ها و غلط کاریهای خود سرپوش و حجاب بگذارد.
در زمان ایرج میرزا، حکومت و ولایت از آن فقیه و فقها نبود و حتما ابعاد حیله گری فقیه یا فقها، ابعادی وسیع نداشت اما امروز که حاکمیت ایران در دست عده ای از فقهاست، این بیت ایرج معنایی بس عمیق و وسیع دارد.

یکی از شیوه ها و شگردهای انحراف افکار عمومی از واقعیت بحرانی جامعه، مساله سازی های مصنوعی و بی ربط است و امروز یکی از این مسائل، حجاب اجباری است تا اذهان مردم از ابعاد حکمرانی فاجعه آمیز در جمهوری اسلامی، منصرف و غافل شود.

اما بیت ایرج میرزا نمی تواند همه علل مساله سازی نظام را در مورد حجاب توضیح دهد‌.
جمهوری اسلامی که فردا سالروز تأسیس آن است با بحران فروپاشی کلان روایت خود مواجه شده است‌.

همه عناصر تشکیل دهنده روایت کلان جمهوری اسلامی شامل استقلال، آزادی، مردم سالاری، عدالت، محرومیت زدایی و استکبار ستیزی، از میان رخت بر بسته است.فقر و فلاکت‌ و تورم، تسمه از گرده مردم کشیده و به جای تحقق عدالت، ج ا در زمره یکی از فاسدتربن کشورها از جهت ساختار اداری و شفافیت مالی قرار دارد.

جنبش مهسا و سرکوب خشن و بی رحمانه آن ته مانده مشروعیت جمهوری اسلامی را نیز بر باد داد. حمایت از تجاوز روسیه به اوکراین و ارسال سلاح که حاکی از تسلط دولت روسیه بر سیاست خارجی ایران است، بی مایه بودن شعار استقلال و استکبار ستیزی نظام را آشکار کرد.

حاکمیت یک دست که در زمره آرزوهای سی ساله رهبری نظام بود، ابعاد نادانی، ناتوانی، بی تخصصی و ریاکاری خود را نشان داده است.
نظام اکنون چنان نیازمند تنش زدایی با منطقه و غرب شده است که برای تصویب برجامی که روزی در پی آتش زدن آن بود، به التماس افتاده است‌.
روزنامه کیهان سخت در تنگنای تعیبن تیتر اول برای خود است، چرا که دیگر نمی تواند ریاض و دبی و ابوظبی را تهدید به موشک پرانی کند و از بستن تنگه هرمز حرف بزند.

همه اینها بعلاوه تنگناهای فراوان دیگر، سبب شده است نظام در صدد روایت سازی برای حفظ اقلیت ده درصدی حامی خود بر آید و ضمنا به کلیت جامعه بگوید من هنوز سرپا و قدرتمند هستم.
دمیدن دوباره در موضوع تمام شده و شکست خورده حجاب اجباری را باید در این راستا ارزیابی کرد. و البته واضح است که پیشاپیش این تاکتیکی شکست خورده است و نتیجه ای جز افزایش نفرت عمومی و تسریع در سقوط جمهوری اسلامی ندارد.

زنانی شجاع عزم جدی کرده اند تا با برداشتن روسری خود در اعتراض به اسلام جباری، از حق آزادی انتخاب خود دفاع کنند و استبداد و تمامیت خواهی نظام را به چالش بگیرند و از همین رو تسلیم پروپاگاندا و تهدیدهای حکومت نمی شوند.
شاید تنها در یک حکومت دینی از نوع و مدل جمهوری اسلامی و مبتنی بر ولایت مطلقه فقیه است که عمل نکردن به یک حکم شرعی مانند حجاب، دستاورد بزرگتر آزادیخواهی و استبداد ستیزی را را در پی دارد و در مقام تزاحم بین اهم و مهم، در جایگاه اهم قرار می گیرد.آیا فقیه شجاعی یافت می شود که فتوا به مأجور بودن بی حجابانی دهد که برای‌ اصلاح یا محو حاکمیت استبدادی که ام المفاسد است، مقاومت می کنند؟!

۱۲ فروردین

نظرات بسته است