عدم ورود زنان به بازار کار یا کند بودن پیشرفت آنان در این حوزه به‌موانع ساختاری، موانع اقتصادی و اجتماعی بازمی‌گردد. موانع ساختاری یعنی آنکه مشکلات قانونی بر سر راه حضور کامل زنان در بازار کار وجود دارد. یعنی زنان در شرایط مساوی نمی‌توانند در محیط کار حضور داشته باشند…

***

بررسی موانع حضور زنان در بازار کار در گفت‌وگو با کوثر یوسفی دانشیار اقتصاد و نیما نامداری فعال اقتصادی:

از میان مشکلاتی که امروز زنان با آن روبه‌رو هستند، موانع قانونی حضور آنان در بازار کار موضوعی حائز اهمیت است. چرا که مخاطب باز ماندن آنان از بازار کار فقط خودشان نیستند، بلکه کل جامعه امروز و نسل آینده هزینه آن را پرداخت خواهند کرد. عدم ورود زنان به بازار کار یا کند بودن پیشرفت آنان در این حوزه به موانع ساختاری (که مهم‌ترینش قوانین است)، موانع اقتصادی و اجتماعی بازمی‌گردد. موانع ساختاری یعنی آنکه مشکلات قانونی بر سر راه حضور کامل زنان در بازار کار وجود دارد. یعنی زنان در شرایط مساوی نمی‌توانند در محیط کار حضور داشته باشند.

🔹از طرفی یکسری مشکلات اقتصادی- اجتماعی هم گریبانگیر آنان است. مشخصاً این سه موضوع همدیگر را تقویت کرده و علیه حقوق اجتماعی زنان عمل می‌کنند. اگر جامعه ایران خواهان همگرایی جنسیتی در بازار کار است باید برای حل تعارض‌ها و مشکلات تمامی این سه گروه چاره‌ای بیندیشد.

🔹یعنی از سویی موانع فرهنگی اجتماعی اصلاح شود و از سوی دیگر با فرهنگ‌سازی، نهادسازی و تغییر نگرش نسبت به حضور زنان؛ مسائل اقتصادی-اجتماعی را برطرف کند. نمی‌توان قوانین را تغییر داد اما نگرش سنتی به زنان همانی باشد که در قدیم بود؛ یا نمی‌شود نگرش‌ها را عوض کرد اما با قوانین دست و پاگیر گذشته پیش رفت. هیچ‌کدام به تنهایی کمکی نمی‌کند و باید برای رفع همه آنها اراده قوی وجود داشته باشد.

🔹در گفت‌وگو با کوثر یوسفی دانشیار اقتصاد و نیما نامداری فعال اقتصادی به این موضوع پرداخته شد که زنان چگونه از بازار کار باز ماندند؟

🔹نیما نامداری: من به این سوال از زاویه دید خود و تجربه‌ام به عنوان مردی که سابقه حضور در بنگاه‌های زیادی دارم و شرکت‌های مختلفی راه‌اندازی کرده‌ام، می‌پردازم. به نظر من حداقل سه سطح محدودیت باعث کاهش نرخ اشتغال زنان می‌شود. سطح اول، قوانین و ضوابط محدودکننده است. برخی از این قوانین از ابتدا با نیت محدود کردن وضع شد، اما نیت پشت برخی از قوانین نیز حمایت بود اما همان‌ها هم به محدودیت‌های بیشتر منجر شد.

🔹برای مثال از یک‌سو قوانینی درباره مرخصی زایمان وجود دارد و از سوی دیگر با نیت حمایت از زنان ضوابطی برای کاهش ساعت کاری زنان وضع می‌شود. قوانین محدودکننده زیاد است؛ در خیلی از استخدام‌های دولتی، صرفاً آقایان پذیرفته می‌شوند. این موضوع در بخش خصوصی کمتر اما در بخش دولتی بسیار پررنگ است.

🔹یوسفی: اولین شاخص، نرخ مشارکت است که در بازار کار ایران یک به چهار است. مشارکت زنان در این بازار زیر ۲۰ درصد و مردان بالاتر از ۸۰ درصد است.

🔹جالب است که بدانید این عدد برای متوسط جهانی یک‌ به‌ یک و نیم است، یعنی مردان یک و نیم برابر نسبت به زنان مشارکت اقتصادی دارند؛ اما در ایران این عدد چهار برابر است.

متن کامل گزارش: عوامل تعمیق شکاف (tejaratefarda.com)

#مطالعات_زنان

#اشتغال_زنان

@womenstudies

۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۲

نظرات بسته است