پیام حبیب افکاری: «نوید بذری بود که کاشته شد و ما باید با مقاومتمان آبیاریش کنیم»؛
این جمله‌ای بود که وقتی در زیرزمین تاریک عادل‌آباد، با دستان و پاهای دستبند‌شده و چشمبند بر چشمان، در احاطه نیروهای زندان بودیم و خبر کشتن نوید را در گوشمان گفتند، بعد از ساعاتی سکوت، وحید به من گفت.
ما سه برادر، از روز اول حول یک اصل، دست به مبارزه علیه جمهوری اسلامی زدیم: «مردم ایران.»….

حتی پشتیبانی و حمایت از همدیگه هم حول منافع مردم باید تعریف میشد.
به شخصه علاقه چندانی ندارم که اتفاقاتی که برایمان افتاد را تعریف کنم زیرا معتقدم باید نگاه رو به جلو داشت.
تنها چیزی که میتونم بگم اینه که وحید برای من و نوید الگو محسوب میشه و گنجینه انقلابمونه که جمهوری‌اسلامی نمیخواد به دست انقلابیون بیوفته؛
شاید فقط من و نوید بدونیم که چیا توی این گنجینه هست.
۱۰۰۰ روز مقاومت برابر قتل و شکنجه‌ و حبس‌های طولانی‌مدت خانواده‌اش، کشتن دوستانش و فشار و آزار و اذیت‌ها تنها بخش کوچکی از جواهرات این گنجینه هست.
۱۰۰۰ روز مقاومت در انفرادی بدون اعتصاب غذا کردن، فقط و فقط برای انتقال یک مفهوم:
ما آمده‌ایم با عزمی راسخ که جمهوری‌اسلامی را نابود کنیم.
به قول وحید الان وقت جنگه نه اعتصاب غذا

ما سه برادر به شما مردم شریف ایران احساس دین میکنیم، از شرایط سختتان زجر میکشیم و قول میدهیم تا پای جان در کنارتان باشیم.
همیشه حس میکردیم که شرمنده شما هستیم. شما در سختی هستید و ما باید کاری کنیم.

از حساب توئیتر #سعید_افکاری

۱۳ خرداد

نظرات بسته است