منیژه حکمت پس از تعطیلی دفتر سینمایی‌اش: تن به حقارت نمی‌دهم
منیژه حکمت، کارگردان مطرح سینمای ایران اعلام کرد که دفتر سینمایی‌اش را تعطیل کرده است. او تاکید کرد که “در این روزگار تلخ و سیاه” برای روزمرگی “تن به حقارت” نمی‌دهد..”سه زن”، “زندان زنان” و “جاده قدیم” شماری از فیلم‌های سینمایی هستند که منیژه حکمت کارگردانی آنها را برعهده داشت. او از اوایل اسفندماه سال گذشته اعلام کرده بود که “ممنوع‌الخروج، ممنوع‌المعامله و ممنوعالکار” است …/
منیژه حکمت، کارگردان شناخته‌شده سینمای ایران روز دوشنبه ۲۳ بهمن‌ماه با انتشار متنی در شبکه اجتماعی اکس (توییتر سابق) از تعطیلی دفتر سینمایی تحت مدیریت خود، “بامداد فیلم” پس از ۲۸ سال فعالیت خبر داد.
او در این پیام خطاب به محمد خزاعی، رئیس سازمان سینمایی جمهوری اسلامی با اعلام این خبر افزود: «برای اجاره، جهت گذران حداقلی زندگی، تمام جوایزى که از سراسر دنیا دریافت کرده بودم را از روی دیوارها برچیدم.»
حکمت در این پیام شکل‌های بوجود‌آمده از میخ‌ها بر روی دیوار این دفتر سینمایی را “نشان از مصلوب کردن سینما و فرهنگ و هنر این سرزمین” توصیف کرد.
کارگردان باسابقه سینمای ایران با اشاره به چهل سال حضورش در سینمای ایران نوشت: «خوب می‌دانم در این چند سال کدام سمت تاریخ ایستاده‌ام و خوشحال و خوشبختم در این روزگار تلخ و سیاه برای روزمرگی تن به حقارت ندادم و نخواهم داد.»
حکمت خطاب به خزاعی افزود: «شما و اعوان و انصارتان خوش باشید که این روزگار تلخ‌تر از زهر نیز می‌گذرد.»
او این پیام را با دعای تحویل سال نو آغاز کرد؛ این اقدام منیژه حکمت کنایه‌ای است به محمد خزاعی که در مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر این دعا را با اشتباه‌های فراوان قرائت کرد.
“سه زن”، “زندان زنان” و “جاده قدیم” شماری از فیلم‌های سینمایی هستند که منیژه حکمت کارگردانی آنها را برعهده داشت.
این کارگردان پیشتر در جریان خیزش سراسری “زن، زندگی، آزادی” از معترضان حمایت کرده و از فشارها بر خود خبر داده بود.
او از جمله اوایل اسفندماه سال گذشته اعلام کرده بود که “ممنوع‌الخروج، ممنوع‌المعامله و ممنوعالکار” شده و برای پرداخت هزینه‌های جاری خود به کمک نیاز دارد.
حکمت به بیماری خود و چند عمل جراحی اشاره کرده و نوشته بود: «برادران لطف کنید اجاره خونه و هزینه‌های درمان و هزینه‌های جاری را پرداخت کنید، من به آخر خط رسیده‌ام.»
در جریان خیزش “زن، زندگی، آزادی” شمار زیادی از هنرمندان از اعتراضات حمایت و از سرکوب شدید معترضان انتقاد کردند. بسیاری از آنان به همین دلیل احضار، بازجویی، زندانی و ممنوعالکار شدند./ دویچه وله
۲۴ بهمن ۱۴۰۲