زنان دستفروش قائم شهر، زنانی که با فرهنگ کارکردن در بیرون از خانه آشنائی دارند، چه در مزارع یا بازارها ی روز ، زحمتکشانی هستند که اغلب سرپرست خانوار می باشند. بیش از حد معمول کار می کنند، اما نقش آنان در اشتغال نشان داده نمی شود و کار آنان همچون کارخانگی ارزش گذاری نشده و نه از بیمه در بین آنان خبری است و نه هیچگونه حمایت دولتی از کار

*****

زنان دست فروش پدیده ای است از عدم فرصت های شغلی مناسب، برخوردار نبودن از سواد کافی و مهارت های لازم جذب بازار کار و مشکلات اقتصادی ناشی می شود و عمدتا دامنگیر زنان زحمتکشی است که خود سرپرست یا سرپرست خانوار هستند. بیش از حد معمول کار می کنند اما نقش آنان در اشتغال نشان داده نمی شود و کار آنان همچون کارخانگی ارزش گذاری نشده و نه از بیمه در بین آنان خبری است و نه هیچگونه حمایت دولتی از کار آنان. طبق آمارهای رسمی میزان سواد آنها در مناطق روستائی ۶۲ درصد است که این میزان در مناطق شهرنشین به ۸۲ درصد می رسد.اصولا با تشدید فقر و مهاجرت روستائیان به حاشیه شهرها دستفروشی یکی از مشاغل زنان حاشیه نشین شهرهاست .به طور مثال ۳۳ درصد دستفروشان مشهد را زنان تشکیل می دهند.

آنان صرف نظر ازانجام وظایف مادری، به مانند مردان در رفع نیازها و کمبودهای اقتصادی خانواده می کوشند و مسئول هستند ولی از حقوق برابر با مردان در هیچ بعدی برخوردار نیستند؛  روز بروز هم به دلیل بالا رفتن هزینه زندگی و عدم امنیت اقتصادی بر تعدادشان افزوده می شود.

 آنها اجناس خود را که تقریبا از بازارهای واسطه تهیه می کنند، بسیار ارزانتر از قیمت استاندارد برای فروش عرضه می کنند و دارای مشتریان ثابتی هم نیستند چون جای ثابتی ندارند.

 کار زنان دست فروش دارای مشکلات و محدودیت های زیاد مکانی و زمانی است؛ از کار در هوای سرد و بارانی و نامناسب خیابان گرفته، تا بعضا مزاحمت ها و آزارهای جنسی مردان رهگذر و خریدار؛ قبل از تاریک شدن هوا باید محل کسب را ترک کنند تا که مبادا اجناس آنها به سرقت رود و یا احیانا آسیبی دیگر از نوع جوامع مرد سالار را متوجه خود کنند.

 در ابتدا و پایان کار مجبور هستند کیسه ها و جعبه های سنگین اجناسشان را به سختی حمل و نقل کنند که این امر موجب جلب توجه ماموران شهرداری می شود؛ آنها همیشه سایه ماموران شهرداری و نیروی انتظامی را بشکل اضطرابی دائمی به همراه دارند  که هر لحظه شاید مانع کسب آنها شوند و اجناسشان را ضبط کنند؛ حتی در مواردی نیز اجناس ضبط و توقیف شده را به صاحبان آن مسترد نمی کنند که این بخش فاجعه باری برای دست فروشان است  و بدین ترتیب همه سرمایه خود را از دست می دهند؛ هیچ مقام قانونی هم پاسخگو نیست. آنان فقط سعی دارند قبل از روبرو شدن با ماموران شهرداری از محل دور شده باشند که این نگرانی کشنده ای برای دست فروشان است درحالیکه در کشورهای دیگر دست فروشان می توانند در بازار چه های دائمی که برای آنها در نظر گرفته می شوند اجناس و تولیدات خود را عرضه کنند.

آنچه که قابل توجه است  چتر زنان دست فروش  گسترش روز افزونی دارد؛ در فروردین  ۱۳۹۱ به نقل از خبرگزاری ایسنا ۳۰۰ هرار زن دست فروش  زیر ۵۰  سال داریم که رده سنی و فرهنگی  زنان گوناگونی را شامل می شود و خط کشی ها ی جدید و نمونه های  تازه ای از درآمدزایی را تصویر و مطرح  می کند.

ما زنان
۲۹ فروردین ۱۳۹۰

نظرات بسته است