جمهوری اسلامی با زن، زندگی و آزادی در افتاده و امروز لشکر آزادیخواهان هم از لحاظ نسلی میلیونی شده هم جنسیتی. شهر از آن ماست، خیابان حق ماست، بدن زن هم اسباب و ملعبه حشری‌ها نیست. سرود زن‌زندگی‌آزادی با آهنگ مقاومت مدنی است، تداومِ مبارزه زنانی است که در جنبش مشروطیت گفتند “ما هستیم” و امروز این خواستِ به رسمیّت شناخته شدن، میلیونی و انبوه شده…/

مجتبی نجفی

▫️رهبر جمهوری اسلامی با سخنانش زنجیره‌ای را تکمیل کرد که از چند روز پیش در حال شکل‌گیری بود. جمهوری اسلامی با زنان درافتاده. نه اینکه قبلا درنیفتاده بود؛ اینبار با تمام توان به مقابله برخاسته. هم محرومیت از امکانات می‌کند و هم ماست‌پاشان و هتاکان حلقه به گوشش را بسیج می‌کند و هم تلاش کرده، درون‌زاترین حرکتی که از بطن جامعه برخاسته و از خانواده تا خیابان، مدرسه و دانشگاه را فرا گرفته به خارج از کشور نسبت دهد. مدل آن سریال مضحک “گاندو” که همه کنش‌های اعتراضی را خارج از مرزها تصویرسازی کرده بود تا اینگونه القا کند هر کس مثل اینها لباس نمی‌پوشد و می‌رقصد و آواز می‌خواند علیه کشورش است.

▫️این تفکر مالیخولیایی قصد توقف ندارد؛ اما به بد صخره‌ای برخورده: میلیونها زن ایرانی را در برابر خود می‌بیند و میلیونها مرد را حامی حقوق زن. جمهوری اسلامی با زندگی به مقابله برخاسته و این تقابل از قبل هم بیشتر شده. بازنده کیست؟ همان نظامی که خواست روزی ویدیو را ممنوع کند نتوانست. خواست رقص‌های محلی را نابود کند شکست خورد. خواست موسیقی ملی را دفن کند مقاومت شد. خواست از عشق ممانعت کند عاشقان پیروز شدند.

▫️همان نظامی که خواست بر سر همه روسری بگذارد و چادر سیاه را اجباری کند اما اصل حجاب اختیاری تکثیر شد و امروز می‌بینم که بر سیل زنان محجبه‌ی مدافع حق آزادی پوشش، افزوده شده و امروز می‌بینم انقلابی اجتماعی که از خانه و کاشانه و هر کوی و برزن گلوی حاکمیت تحجر، دروغ و فساد را گرفته. ایستادگی که در همان شعار معروف استبدادشکن در مشت‌های گره‌کرده زنان ایرانی تبلور یافت: “هیز تویی، هرزه تویی، زن آزاده منم”. چه شعاری، چه معنای عمیقی را پشت آن کلمات و آن صداها و تصویرهای مصمم زنان ایرانی نمایندگی می‌کرد. این شعار تقابل تقلّا برای اعاده آزادی و اراده حاکمیت علیه آزادی بود.

▫️جمهوری اسلامی با زن، زندگی و آزادی در افتاده و امروز لشکر آزادیخواهان هم از لحاظ نسلی میلیونی شده هم جنسیتی. شهر از آن ماست، خیابان حق ماست، بدن زن هم اسباب و ملعبه حشری‌ها نیست. سرود زن‌زندگی‌آزادی با آهنگ مقاومت مدنی است، تداومِ مبارزه زنانی است که در جنبش مشروطیت گفتند “ما هستیم” و امروز این خواستِ به رسمیّت شناخته شدن، میلیونی و انبوه شده.

▫️بازنده کیست؟ هر آنکه با مردم درافتاد. خواب ایران طالبانی با مدل کره شمالی تعبیر ندارد، چرا که نبرد اصلی در سطح فرهنگی مبارزه برای دفاع از تکثر است در برابر خواست همسان‌سازی. مای ایرانی می‌خواهد متحدِ متکثر شود و جمهوری اسلامی توده تحت سلطه می‌خواهد. زندگی علیه مرگ به پاخاسته. روشنایی علیه تاریکی.

*کانال نویسنده

۱۷ فروردین

نظرات بسته است