فقر را مدیریت می‌کنیم!
سعید مدنی: همه‌ی ما به‌نوعی هر سال و هر ماه و هر روز فقیرتر و فقیرتر می‌شویم. از بعدی دیگر همچنین این روزها به‌خاطر بیکاری و افزایش جوانان بیکار هر روز در کوی و برزن شاهد روند روبه رشد موبایل دزدی و کیف دزدی و دیگر رفتارهای مجرمانه هستیم. امروزه با این تورم و گرانی سرسام‌آور، بیش از ۸۰ درصد مردم فقیر هستند. برخی مستاصل شده و فقر را پذیرفته‌اند، برخی فقیرند اما ظاهرشان از تک و تا نیفتاده است. نمی‌دانم مسئولین تا کی می‌خواهند جامعه ۸۰ – ۹۰ میلیونی را همین‌طور رها کنند و هر روز بیکاری و گرانی و تورم و مهاجرت نخبگان و… و…
***
سعید معدنی: یکی از همکارانم به مطب خواهرشان که پزشک متخصص زنان است رفته و خواهر پرسیده “با این حقوق و درآمد چطور زندگی می‌کنید؟”
دوست ما در جواب گفته ” ما زندگی نمی‌کنیم، ما فقر را مدیریت می‌کنیم!”
همه‌ی ما به نوعی هر سال و هر ماه و هر روز فقیرتر و فقیرتر می شویم و برخی از خرج‌کردها را کم می‌کنیم وبه طبقه‌ی پایین‌تر سقوط می‌کنیم. برای مثال هر سال مطب‌های دندانپزشکی خلوت‌تر و خلوت‌تر می شوند، چرا که جامعه توان پرداخت هزینه های این‌چنینی را ندارد. دوستی به خاطر هزینه بالا آنقدر رفتن به دندان پزشکی را عقب انداخت که ماه پیش در سنین میان‌سالی پانزده تا از دندان‌هایش را کشیده تا از درد دندان مزمن راحت شود و با دندان مصنوعی بقیه عمر را سر کند.
آن یکی ده- دوازده سال است که اتومبیل‌اش را عوض نکرده به معنای واقعی لگن شده و دیگری حتی ازعهده‌‌ی تعمیر اتومبیل لگن خود هم بر نمی‌آید. سومی ماشین را می‌فروشد تا پول پیش کرایه منزل را تامین کند و برای یکسالی زندگی کند. دیگری فرزندش را که قبلا به مدارس غیر انتفاعی می‌فرستاد حالا دیگر بودجه‌اش نمی‌رسد و فرزند را به مدرسه دولتی شلوغ، با معلمان خسته از گرانی و تورم فرستاده است. این پدر حالا در چشم فرزندش بیش از پیش تحقیر شده است. بسیاری هزینه مراجعه به پزشک را ندارند و هربار درمان را به تاخیر می اندازند. آنها می‌دانند که خسارت این تاخیر در آینده جبران ناپذیر است ولی فعلا فقر را مدیریت می کنند.
از بعدی دیگر همچنین این روزها به خاطر بیکاری و افزایش جوانان بیکار هر روز در کوی و برزن شاهد روند روبه رشد موبایل دزدی و کیف دزدی و دیگر رفتارهای مجرمانه هستیم. امروزه با این تورم و گرانی سرسام‌آور، بیش از ۸۰ درصد مردم فقیر هستند. برخی مستاصل شده و فقر را پذیرفته‌اند، برخی فقیرند اما ظاهرشان از تک و تا نیفتاده است. نمی دانم مسئولین تا کی می‌خواهند جامعه ۸۰ – ۹۰ میلیونی را همین‌طور رها کنند و هر روز بیکاری و گرانی و تورم و مهاجرت نخبگان و… و… افزایش یابد. مهمتر آنکه در آینده نه چندان دور جمعیت کشور از صد میلیون نفر هم عبور خواهد کرد اینکه چه برنامه ای برای آینده جمعیت صد میلیونی دادند معلوم نیست.
یکی به تمسخر به من می‌گوید “تو را چه شده، نصیحت‌الملوک شده ای! ول کن تا بیفتند و بینند سزای خویش!” اما می دانم که اگر فکری عاجل نشود جامعه دچار بحران‌های عمیق پی در پی و جبران ناپذیر خواهد شد. مسئولین و مدیران ارشد جامعه باید فکری به حال جامعه بکنند. همه کارشناسان متفق‌القوال‌اند که تنش زدایی با جهان بویژه جهان غرب، و جذب سرمایه گذاری و رونق اقتصادی و افزایش اشتغال و اصلاح در سایر سیاست‌های کلان مملکتی راه حل مشکلات کشور است. اما نمی‌دانم چرا اینقدر در مقابل پیشنهادهای کارشناسان مقامت می‌کنند تا جامعه فقیر و فقیرتر شود.
بهرحال ما کاری از دست‌مان برنمی‌آید. فقط همین نصیحت‌الملوکی! برای‌مان مانده. می‌دانم بسیاری افراد متخصص، کاردان و دلسوز این سخنان را بارها و بارها و بسیار بهتر از من گفته‌اند و نوشته‌اند. اما چه کنیم چاره‌ای جز گفتن و نوشتن نداریم.”
وذکر فان الذکری تنفع‌المومنین”.
@Sahamnewsorg
۲۱ دی ۱۴۰۲