فروغ سمیع‌نیا، یکی از فعالان زن گیلان روز پنجشنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۳، از ارسال پرونده‌ی ۶۰ سال حبس فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی گیلان به اجرای احکام خبر داد.. روز ۲۵ مردادماه ۱۴۰۲، دوازده‌نفر از فعالان حقوق زنان گیلان با یورش ماموران امنیتی به منازل خود در شهرهای رشت، انزلی، لاهیجان و فومن بازداشت و در دادگاه بدوی، مجموعا به بیش از ۶۰ سال حبس محکوم شدند. این حکم بعدا بدون
برگزاری دادگاه، عینا تایید شد…./

****

این فعال حقوق زنان که به ۶ سال زندان محکوم شده امروز در پستی اینستاگرامی نوشت:

«بالاخره پرونده رفت اجرای احکام و ما هر روز منتظر ابلاغیه‌ایم که برای گذروندن حبس راهی زندان بشیم. نمی‌دونیم زمان مشخص اجرای حکم کی هست و البته این خودش یه ابزار فشار به زندانی محسوب می‌شه .
اما تو همین دوران، مجبوریم اگر شغلی داریم استعفا بدیم. لباس‌های زندان رو آماده کنیم و منتظر ابلاغیه‌ای بشیم که هر لحظه امکان ظاهرشدنش هست.
خیلی از دوستانم برای اجرای حکم رفتن اما خودم اولین باری هست که این حس عجیب رو تجربه می‌کنم
آمادگی برای گذراندن حبسی که حقت نیست.
با آزاده رفتیم و لباس برای زندان خریدیم. با زهره رفتیم دادگستری و به وضعیت زندان شکایت کردیم. با کمک زهرا نوبت دکتر برای چکاپ گرفتیم و با احساس و وسواس عجیبی سعی داریم که همه کارها درست پیش بره . گویا مسافرت بزرگی در پیش داریم.
ناراحتم؟ در واقع اصلا. اما اگر بپرسی خوشحالم باز جوابم منفی خواهد بود. فقط منتظرم زندگی جدیدی رو شروع کنم.
هر کنشگری که داخل مرزهای ایران رو برای فعالیت انتخاب کرده، طبیعتا چنین روزی رو در زندگیش پیش‌بینی کرده و من هم از این قاعده مستثنی نبودم. چهار سالی هم هست که پرونده باز دارم و این یعنی خطر زندان به طور جدی در زندگیم بود. اما وقتی که می‌خوای تجربه‌اش کنی حسی متفاوت سراغت میاد.
از خودم می پرسم که روزهای آخر چی رو می‌خوای تجربه کنی که در زندان قادر به انجامش نیستی و پاسخم لیست بلندبالایی هست. اما در واقع من از این لیست قدم‌زدن در خیابان رو انتخاب می‌کنم.
خیابان‌‌های این شهر به شکل غریبی با زندگی من عجین شده و در واقع هر گوشه خیابان برای من نمادی از مقاومت بوده. علاوه بر اون در خیابان‌های شهر زندگی با هیجان بالایی در جریان هست . نوجوان‌هایی که سبک زندگی خودشون رو انتخاب کردند و با ساز و صدای خنده و شیطنت در واقع خیابان رو از آن خودشون کردند. شاید دلم برای همین زندگی تنگ می‌شه .
شب که به خونه برمیگردم و لباس و وسایل آماده زندان رو گوشه اتاق می‌بینم ، با خودم میگم باز هم یک شب دیگه خونه هستم .
اینکه همه این حس‌ها رو دوستانت هم همزمان باهات تجربه می‌کنند هم فضای متفاوتی رو در ذهنت می‌سازه. کاش انسان‌هایی که این مسائل رو تجربه می‌کنند کمتر و کمتر بشه . این خاطرات و روایت‌ها هم قصه‌هایی بشه که برای کودکان کشور تعریف می‌کنن».

روز ۲۵ مردادماه ۱۴۰۲، دوازده‌نفر از فعالان حقوق زنان گیلان با یورش ماموران امنیتی به منازل خود در شهرهای رشت، انزلی، لاهیجان و فومن بازداشت و در دادگاه بدوی، مجموعا به بیش از ۶۰ سال حبس محکوم شدند. حکمی که در نهایت در در شعبه یازده دادگاه تجدید‌نظر استان گیلان و بدون برگزاری دادگاه، عینا تایید شد.

۲۶ خرداد ۱۴۰۳

نظرات بسته است