حرکت منسجم و یکپارچۀ تشکل‌های مختلف کارگری، احزاب مترقی و فعالان مدنی و زندانیان در محکومیت حکم اعدام شریفه محمدی و یا حمایت انجمن‌های صنفی معلمان شهرهای مختلف در حمایت از آزادی معلمان زندانی شناخت بیشتر در مورد سیاست‌های رژیم در سرکوب فعالان و درعین‌حال ترس رژیم از تشکل زحمتکشان در سازمان‌های مستقل صنفی‌شان و نیز گسترش اعتراض‌ها را نشان می‌دهند…./

*****

پس از اعلام نتایج انتخابات و تبلیغات وسیع پیرامون جنگ حیدری- نعمتی کاندیداهای فیلتر شدۀ ولی فقیه یعنی پزشکیان و جلیلی و بحث نه چندان گسترده پیرامون کابینۀ پزشکیان، حاکمیت به دنبال استقرار “آرام” دولت پزشکیان می‌باشد. حاکمیت خواهان کم کردن فوری فشارِ حرکت‌های اعتراضی مردم زحمتکش علیه سیاست‌های خانمان‌سوز نولیبرالی حاکم است، سیاست‌هایی که کمر مردم را زیر فشار فقر خم کرده است. حرکت‌های اعتراضی صنفی که بار سیاسی‌اش با شعارهایی مشخص افزایش یافته باعث ناپایداری جدی و عدم تعادل رژیم شده و امکان اجرای تاکتیک انتخاباتی ریاست‌جمهوری در سرگرم کردن مردم و انتظار کشیدن برای اجرای وعده‌های توخالی رئیس‌جمهور مورد اعتماد ولی فقیه را به‌شدت مورد تهدید قرار می‌دهد. از این جهت است که رژیم سرکوب فعالان صنفی و مدنی را در دستورکار خودش قرار داده است.

بی‌علت نیست که شریفه محمدی، فعال کارگری و مدنی، یکباره به اعدام محکوم می‌گردد یا فعالان حقوق زنان ساکن گیلان برای اجرای حکم ناعادلانه به زندان فرا خوانده می‌شوند. بر اساس گزارش “ماری لاولر”، گزارشگر ویژۀ سازمان ملل متحد در امور مدافعان حقوق بشر، در حساب کاربری‌اش در ایکس/توئیتر، مأموران حکومت ایران زنان فعال گیلان را شکنجه کرده و در بازجوئی‌ها آنان را به تجاوز جنسی و مرگ تهدید کرده‌اند. در خبر دیگری اعلام شد پخشان عزیزی، روزنامه‌نگار، مددکار اجتماعی، و زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین که به “بغی” متهم شده است، در آستانه پایان یک سال بازداشت از برقراری تماس تلفنی و برخورداری از حق ملاقات حضوری محروم شده است. پخشان عزیزی در نامه‌ای از زندان در‌بارۀ شیوه‌های بازجویان برای تحقیر او نوشته است: “بارها در بازجویی به دار می‌کشیدنش. ۱۰ متر به قعر زمین فرو می‌بردنش و باز بیرون می‌آوردند و سرخورده و شکست خورده‌ی اجتماعی قلمدادش می‌کردند.”

در مورد فعالان صنفی معلم نیز تهدید و دستگیری و تعلیق و اخراج آنان از کار بی‌وقفه جریان دارد. محمد حبیبی، سخنگوی کانون صنفی معلمان تهران، به‌علت اعتراض به مسمومیت‌های سریالی دانش‌آموزان [دختر] به شش ماه حبس تعزیری محکوم شد. خانم مهرابی، معلم اصفهانی، نیز اخیراً دوباره بازداشت و به انفرادی منتقل گشت. به‌علت برخورد غیرانسانی با او در زندان اعتصاب غذا کرده است. عاطفه رنگریز، فعال حقوق زنان، و نیز نسرین حسنی، روزنامه‌نگار، از افرادی بودند که بازداشت شدند.

حرکت منسجم و یکپارچۀ تشکل‌های مختلف کارگری، احزاب مترقی و فعالان مدنی و زندانیان در محکومیت حکم اعدام شریفه محمدی و یا حمایت انجمن‌های صنفی معلمان شهرهای مختلف در حمایت از آزادی معلمان زندانی شناخت بیشتر در مورد سیاست‌های رژیم در سرکوب فعالان و درعین‌حال ترس رژیم از تشکل زحمتکشان در سازمان‌های مستقل صنفی‌شان و نیز گسترش اعتراض‌ها را نشان می‌دهند.

به نقل از «نامه مردم» شماره ۱۲۱۳

نظرات بسته است