نظام استبداد دینی، دادگاه های عدالت ستیز ، قوانین ضد حقوق بشری و آرا سرکوبگرانه دادگاه ها را به رسمیت نمی شناسم و از هر ابزاری برای نافرمانی مدنی استفاده می کنم. آرا صادره علیه خود را نمی پذیرم و اکنون در ششمین روز غیبت و تمرد از بازگشت به زندان هستم ../

****

نرگس محمدی
در دو دادگاه اخیر به دلیل اعتراض به تعرض های بی شرمانه مردان حکومت دینی و در پرونده دوم به دلیل اصرار بر حق اجتماعات و حق داشتن تشکل که هر دو از اساسی ترین و بنیادی ترین حقوق مردم است، به زندان و شلاق محکوم شده ام. صدور آرا محکومیت علیه فعالان سیاسی و مدنی و صنفی توسط دادگاههای غیر مستقل، نه برای تحقق عدالت بلکه در راستای سرکوب و ارعاب جامعه است و ما مردم نه فقط در راستای احقاق “حق” بلکه برای ادای ” تکلیف” می بایست در مقابل آن سر خم نکنیم، بایستیم و اقتدار مردم را در مقابل قدرت نامشروع و قدرت بی پشتوانه مردمی حکومت، نشان دهیم.
بر این باورم که می بایست قدرت نمایی و اقتدار طلبی حکومت سرکوبگر را با اعمال حتی اندک قدرت مدنی ممکن و مسالمت آمیز به چالش کشید. مهم این است که اراده کنیم در مقابل اقتدار نامشروع حکومت، قدرت و اقتدار مشروع و حقوق اساسی مردم را تقویت کرده و نشان دهیم.
بدیهی است نظام های ناقض حقوق بشر به دلیل واضح و روشن ” جنایت علیه منزلت انسانی” حقانیتی نداشته و سزاوار تمکین و احترام نیستند و نافرمانی مدنی از فرامین و قوانین ضد انسانی، حرکتی مدنی، مسالت آمیز و به سوی صلح است.
آرا صادره علیه خود را نمی پذیرم و اکنون در ششمین روز غیبت و تمرد از بازگشت به زندان هستم و متاسفانه دیروز نامه ای مبنی بر توقیف اموال وثیقه گذارم را دریافت کرده ام که نشان از ضعف نهادی دارد که به جای تحقق عدالت به ستیز با آن بر پاست.
تا جایی که نافرمانی و تمرد و عدم تمکین از بازگشت به زندان موجب مصادره اموال وثیقه گذارم نگردد، از دستور دادستان برای بازگشت به زندان سرپیچی خواهم کرد

۲۷ اسفند ۱۴۰۰

نظرات بسته است