جنگ به منابع قابل توجهی از جمله منابع مالی، انسانی و مادی نیاز دارد که می‌تواند بودجه و توجه را از سایر نیازهای مهم اجتماعی مانند آموزش، مراقبت های بهداشتی و زیرساخت ها منحرف کند…../

****

در زمان جنگ، بیش از زمان صلح محدودیت‌هایی برای آزادی‌ها وضع می‌شود. آزادی‌های مدنی مانند آزادی بیان، آزادی تجمع بیش از هر زمان دیگری سلب می‌شود.کارگران و بازنشستگانی که در وضعیت صلح هم صدای رسا و قدرتمندی ندارند ، برای بیان خواسته های خود و دفاع از نیازهای خود در تنگنای بیشتری قرار می‌گیرند.
جنگ شکاف طبقاتی موجود را تعمیق می‌کند و ثروت و قدرت بیش از پیش در دست تعداد کمی از افراد متمرکز می‌شود.
جنگ در جامعه‌ی آسیب‌دیده با آمار بالای خودکشی و ترک‌تحصیل و بزه‌های اجتماعی همان اندک امید باقی‌مانده‌ به آینده را نیز نابود می‌کند.
اولویت‌ها و نگرانی‌های مردم هم اکنون هم کم نیست چه برسد به دوران جنگ که مهم‌ترین نگرانی؛ یعنی بقا نیز بر آن افزوده شود و سایر مطالبات مهم مانند وضعیت اقتصادی، زندگی اجتماعی، و غیره پس از آن قرار گیرد.
جنگ به جز آسیب و آوارگی، اختلال جدی در زندگی و جامعه دستاوردی ندارد. این شرایط تقریباً بر همه‌ی افراد تحمیل می‌شود؛ یعنی آنان‌ که از یک زندگی معمولی و متعارف برخوردارند چه برسد به فرودستان که جنگ برایشان یک فاجعه تمام عیار است.

اتحاد بازنشستگان

۱۳ مهر ۱۴۰۳

نظرات بسته است