“انتخابات ، پشتوانه سرکوب و غارتگری علیه کارگران، بازنشستگان، زنان و آحاد جامعه است!
وضعیت تاکنونی و” انتخابات نمایشی” ، انتخاب و مشغله ما بازنشستگان، کارگران، زنان و مردم نبوده و نیست.
در انتخاباتی که خودشان چند نفر افراد حکومتی را از زیر محاسبات خودشان در صندوق بگذارند و بعد هم با نظارت خودشان یکی از بین آنان را از صندوق بیرون بکشند و بگویند ؛ حالا این یکی رئیس جمهور است ، این چه ربطی به انتخاب های یک جامعه دارد ؟!…./
*****
جامعه ای که از تن فروشی و کلیه فروشی و پوشش زنان و ورزشگاه هایش، تا اسید پاشی بر زنان و کور کردن چشم جوانان و تعرض شیمیائی به مدارس دخترانه اش سیاسی ست، باید گفت جنبش های معیشتی بطریق اولی سیاسی بوده و درنتیجه ” انتخابات حکومتی ” را بر متن جدال هایشان در کف جامعه پاسخ خواهند داد!
جنبش بازنشستگان نه تنها برای بهبود و ارتقاء معیشت و منافع و منزلت همین امروزش به خیابان آمده ، که پیش شرط دفاع از منافع همین امروز و اساس تغییر اوضاع فلاکتبارش را دخالتگری در جدال های دائمی و برداشتن موانع سد راه دستیابی به حقوق انسانی بر بستر جنبش های عمومی و پایه ای تر قرار داده است
.
کدام انتخابات ، انتخاب چه چیزی !!
این نمایش انتخاباتی تنها از یک وجه بطور یقین با همه زندگی ما بازنشستگان و کارگران و توده مردم مرتبط است و آن اینکه رژیم به جبران شکست سیاسی از انقلاب زن،زندگی آزادی، میخواهد با بزرگنمایی و به رخ کشیدن “تصویر مشروعیت ” ، جنبش های ما بازنشستگان و کارگران، زنان و مردم را کمرنگ و غارت نماید و چوبه های دارشان، فرزندان مان را بالا بکشند!.
در انتخاباتی که خودشان چند نفر افراد حکومتی را از زیر محاسبات خودشان در صندوق بگذارند و بعد هم با نظارت خودشان یکی از بین آنان را از صندوق بیرون بکشند و بگویند ؛ حالا این یکی رئیس جمهور است ، این چه ربطی به انتخاب های یک جامعه دارد ؟!
اینک در شرایطی که کارگران بویژه کارگران پروژه ای در وضعیت اعتصابات و اعتراض اند و بازنشستگان کماکان در خیابان پایه ای ترین مطالبات شان را فریاد میزنند ، نهادهای دست ساز خانه کارگری و “کانون های بیخاصیت بازنشستگان ” کیسه بدست بدنبال سهم خواهی کاسه لیسی و مناصب چپاول اند.
انتخاب ما کارگران و بازنشستگان از بستر جدال های هر روزه با جهت گیری اتکا به نیرو و قدرت اجتماعی مان میگذرد، اعتصابات و اعتراضات در کف خیابان، قطب نمای دسترسی به رفاه معیشت و تغییر اوضاع با دخالتگری متحدانه در برابر همه تعرضات حکومت به منافع مان از جمله همین نمایش انتخابات است و تا حق خود نگیریم از پای نمی نشینیم!
شورای بازنشستگان ایران
۶ تیر ۱۴۰۳