آیدین هرروز منتظر بود. شب اول،هفته اول،شب یلدا، روز تولدش،شب عید، شروع امتحانات،پایان امتحانات،امتحان ورودی تیزهوشان، و اکنون آغاز تعطیلات تابستانی. آیدین هرروز منتظر است و رویاپردازی می کند که چگونه به اتفاق مادر مهربان و زحمتکش و مادر بزرگ‌پیر و چشم به راهش به روستا بروند. آیدین هنوز نمی داند چه اتهامات سنگینی به مادرش بسته اند.هنوز روزشماری می کند هنوز خود را به نحوی مشغول می کند تا امروز هم به فردا برسد. آیدین هنوز نمی داند…/

****

ماموران اطلاعاتی و قضائی که چنین اتهام سنگین و غیرقابل باوری را بدون هیچ سند و مدرکی به شریفه محمدی ، این کارگر شریف و مادر زحمتکش وارد کرده اند، به خوبی می دانند که او عضو هیچ گروه، سازمان و حزبی نبوده و هیچ وابستگی به آن ها نداشته است. در واقع پرونده شریفه به عنوان یک‌ پرونده  قضایی سیر اصولی خود را طی نکرده و اتهامات وارده بر او هیچ سنخیتی با واقعیات موجود ندارد . پشت این پرونده اهداف سیاسی و امنیتی نهفته و  شریفه در واقع قربانی سیاست مسئولین امنیتی وقضایی شده است که با هدف ایجاد رعب و وحشت در استان گیلان دست به یکی کرده اند تا با سناریو سازی ، به هر ارتباط شخصی و خانوادگی رنگ و بوی دیگری بدهند و با متصل کردن مسائلی که هیچ ربطی به هم ندارند، حکم سنگینی برایش تدارک ببینند.
آیدین اما هنوز چیزی از این اتهاماتی بی پایه و اساسی که این ظلم آشکار که به مادرش زده اند نمی داند. او همچنان منتظر است تا شریفه محمدی همین روزها آزاد شود و با او به مسافرت برود.
آیدین هنوز….

ندای زنان ایران

۶ تیر ۱۴۰۳

نظرات بسته است