«بهار می شود»!
مازنان، نوروز باستانی، جشن پیروزی نو بر کهنه را به همه، به ویژه خانواده های محترم شهدا که امسال نیز نتوانستند جمعه آخر سال را در کنار مزار عزیزان خود، در گلزار خاوران گردهم آیند، به زندانیان سیاسی و محصورین و خانواده های رنجدیده زندانیان که گاه سفره هفت سین خود را در پشت دیوارهای زندان می چینند، به میلیون ها زن و مرد زحمتکشی که بار گرانی ها را، مخصوصا در آستانه نوروز و برگزاری این جشن باستانی، بردوش دارند و به تمام خانواده های ایرانی صمیمانه تبریک و تهنیت گفته و سالی پربار، همراه با دستاوردهای بیشتر در دستیابی به حقوق برابر برای زنان ایران آرزو می کند. به این مناسبت شعری از شاعر بزرگ میهن مان، سیاوش کسرایی «بهار می شود» به خوانندگان عزیز مازنان تقدیم می شود./
بهار می شود
یکی دو روز دیگر از پگاه
چو چشم باز می کنی
زمانه زیر و رو
زمینه پرنگار می شود
زمین شکاف می خورد
به دشت سبزه می زند
هر آنچه مانده بود زیر خاک
هر آنچه خفته بود زیر برف
جوان و شسته رفته آشکار می شود
به تاج کوه
زگرمی نگاه آفتاب
بلور برف آب می شود
دهان دره ها
پر از سرود چشمه سار می شود
نسیم هرزه پو
ز روی لاله های کوه
کنار لانه های کبک
فراز خارهای هفت رنگ
نفس زنان و خسته می رسد
غریق موج کشتزار می شود
در آسمان
گروه گله های ابر
ز هر کناره می رسد
به هر کرانه می دود
به روی جلگه ها غبار می شود
در این بهار آه …!
چه یادها
چه حرف های نا تمام
دل پر آرزو
چو شاخ پر شکوفه باردار می شود
نگار من
امید نوبهار من
لبی به خنده باز کن
ببین چگونه از گلی
خزان باغ ما بهار می شود
ما زنان – نوروز ۱۳۹۴