«تنِ» زنِ معترضِ دانشگاه، نماد عصیان و شدت خشم و طغیان است
«نرگس محمدی»، فعال حقوقبشر زندانی و برنده جایزه نوبل، با انتشار پیامی از اقدام اعتراضی دانشجو دختر دانشگاه علوم و تحقیقات تهران ستایش کرد و او را «نماد عصیان» زنان در جامعه ایران دانست. در پیامی مندرج در اینستاگرام منتسب به او آمده است : زنان تاوان «سرپیچی» را میدهند، اما در مقابل زور سر خم نمیکنند..یک استاد دانشگاه: او نمایندهی نسلی است که دیگر نمیخواهد در سایهی ترس و سرکوب زندگی کند…./
*****
نرگس محمدی٭
زنان تاوان «سرپیچی» را میدهند، اما در مقابل زور سر خم نمیکنند. «تنِ» زنِ معترضِ دانشگاه، نماد عصیان و شدت خشم و طغیان است.
زن دانشجو با لباسهای معمولی برای شرکت در کلاس درس وارد دانشگاه می شود. ماموران حراست به دلیل «حجاب اجباری» مانع ورود او می شوند. درگیری تا جایی پیش میرود که او لباسش را در میآورد.
یادآوری آنچه بر زنان ایران در این لحظههای تحقیر و توهین وزورگویی رفته است، هولناک، تحمل ناپذیر و شکننده است.
مسئولان و مأموران حکومت اعلام کردهاند، زنی را که در دانشگاه برهنه شد، تحت آزمایشاتِ روانی قرار دادهاند. به جای زنِ معترض، میبایست عاملان و آمران پدیدهی ننگین «حجاب اجباری» تحت آزمایش روانی قرار گیرند که به خود اجازه میدهند در هر مکان و هر زمانی، بدنِ زن را ابزار خشونت علیه او قرار دهند.
حکومت نمیتواند با برچسبِ «روانی»، بیمار «جنسی» و «فریبخورده» علیهِ زنان معترض که بدنهایشان را نمادِ اعتراض و طغیان علیه زنستیزی و استبداد کردهاند، آنها را وادار به عقبنشینی کند.
زنِ معترض در دانشگاه، «بدنی» را که حکومت سالها در تلاش است تا ابزار شرم، سرکوب و جنسی قرار دهد، به ابزارِ اعتراضِ کوبنده علیهشان تبدیل کرد.
او نه تنها در مقابل زورگویی برای تحمیل «حجاب اجباری» و پوشاندن موهای سرش عقب ننشست، بلکه بدنش را نمادِ سرپیچی و عصیان کرد.
خواهان آزادی او و توقف سرکوب و آزار زنان هستم.
زندان اوین
دکتر حسن باقرینیا، فعال مدنی و استاد دانشگاه اخراجشده دانشگاه حکیم سبزواری، در واکنش به کنش اعتراضی دختر علوم و تحقیقات به تعرض و آزار نیروهای بسیجی و حراست، نوشت:
«عصیان
او نمایندهی نسلی است که دیگر نمیخواهد در سایهی ترس و سرکوب زندگی کند. گامهای استوار #دختر_علوم_تحقیقات، زنجیرهای استبداد دینی را گسست، تسلط بر بدنها را به سخره گرفت و با شجاعت و ایستادگیاش، الهام بخش شد؛ به راستی که «کاوه آینده ایران زن است».
آیندهای روشن و عاری از تبعیض، تنها با ایستادگی و همبستگی ممکن است. صدایش باشیم؛ صدایی که نویدبخش آزادی و برابری است. با هم بایستیم و آوای آزادی را در گوش زمان طنینانداز کنیم.
حسن باقرینیا»
۱۴ آبان ۱۴۰۳