گزارش ماهانه هه‌نگاو از نقض حقوق زنان در ایران، نوامبر ۲۰۲۴
زن‌کشی بالاترین سطح بروز زن‌بیزاری و زن‌ستیزی در جامعه است. قتل‌های منتسب به قتل‌های ناموسی تنها بخشی از زن‌کشی‌ها را شامل می‌شوند. ریشه اصلی زن‌کشی در جوامع تاریخ، مناسبات و قوانین مردسالار و زن‌ستیزانه است. با استناد به آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، در ماه نوامبر ۲۰۲۴ دست‌کم ۱۶ فعال زن بازداشت و ۱۹ فعال زن نیز توسط دستگاه قضایی به حبس، اعدام و شلاق محکوم شده‌اند…
اجرای حکم اعدام زنان در ایران
در ماه نوامبر ۲۰۲۴ دست‌کم حکم اعدام ۴ زن در زندان‌های مختلف ایران اجرا شده است که معادل ۳.۲٪ کل اعدام‌ها در ماه گذشته می‌باشد. با استناد به گزارشات هه‌نگاو در این ماه دو زن از بابت اتهام قتل عمد در زندان‌های خرم‌آباد و قزلحصار و دو زن نیز از بابت جرایم مرتبط با مواد مخدر در زندان‌های رشت و تبریز اعدام شده‌اند و هویت دو نفر از آنها به‌شرح زیر است؛
۱ـ ماهرخ خانی از تبریز که در زندان تبریز اعدام شد.
۲ـ فریبا ملکی شیراوند از چگینی در زندان خرم‌آباد اعدام شد.
هویت دو زنی که در زندان‌های رشت و قزلحصار کرج اعدام شده‌اند در دست بررسی است.
بازداشت ۱۶ زن در ماه نوامبر ۲۰۲۴
با استناد به آمار هه‌نگاو، طی نوامبر ۲۰۲۴، دست‌کم ١۶ فعال زن در شهرهای مختلف ایران بازداشت شده‌اند که معادل ۱۴٪ کل آمار شهروندان بازداشت شده در این ماه می‌باشد و ۵ نفر از آنها از فعالین زن کُرد، ۳ نفر از فعالین تُرک و دو نفر نیز بهایی می‌باشند.
اسامی زنان بازداشت به شرح زیر است؛
تهران؛ ۱ـ آهو دریایی ۲ـ روشنک ملایی علیشاه ۳ـ زهرا رضایی ۴ـ مهوش صیدالی تدوئی ۵ـ شیما عظم فرزان ۶- غزل مرزبان جورشری
سنندج؛ ۷- ژینا مدرس‌گرجی ۸ـ فریبا مرادیان ۹ـ سیران خسروی
شیراز؛ ۱۰ـ الهام حقیقت‌جو ۱۱ـ رزیتا اسلامی
ماکو؛ ۱۲ـ مریم رشیدی
پیرانشهر؛ ۱۳ـ الهام قادری
تفتان؛ ۱۴ـ رحیمه دهمرده
تبریز؛ ۱۵ـ نگار دباغی
اردبیل؛ ۱۶ـ سحر ممی‌زاده
صدور حکم حبس برای فعالین زن
با استناد به آمار به ثبت رسیده در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، در ماه نوامبر ۲۰۲۴ دست‌کم ۱۷ فعال زن در شهرهای مختلف ایران جمعاً به ۱۱۷ سال و ۵ ماه حبس تعزیری محکوم شده‌اند. علاوه بر این احکام وریشه مرادی فعال زن کُرد به اعدام محکوم شده و روشنک ملایی علیشاه به تحمل ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده است.
اسامی زنانی که به اعدام، شلاق و حبس محکوم شده‌اند به شرح زیر است؛
۱ـ وریشه مرادی فعال کُرد و اهل سنندج به اعدام محکوم شده است.
۲ـ آوا نصیری از اصفهان به تحمل ۱ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
۳ـ مهشاد کشانی از اصفهان به تحمل ۶ سال تعزیری محکوم شده است.
۴ـ هدی صادقی از اصفهان به تحمل ۶ سال تعزیری محکوم شده است.
۵ـ مریم فرهنگ از اصفهان به تحمل ۶ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
۶ـ مینا ندایی از اصفهان به تحمل ۶ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
۷ـ بهار سلیمانی از اصفهان به تحمل ۶ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
۸ـ سیما ترکیان از اصفهان به تحمل ۶ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
۹ـ زینب پرنده از اصفهان به تحمل ۶ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
۱۰ـ شمیم بهارزاده، فعال بهایی ساکن اصفهان به تحمل ۸ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
۱۱ـ مینو حیدری از اصفهان به تحمل ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
۱۲ـ مرجان بشتام از اصفهان به تحمل ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
۱۳ـ سمانه عموشاهی از اصفهان به تحمل ۲۳ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
۱۴ـ سروه شیری از بوکان به تحمل ۸ ماه حبس تعزیری محکوم شده است.
۱۵ـ عاطفه رنگریز از دامغان به تحمل ۷ سال و ۷ ماه حبس تعزیری محکوم شده است.
۱۶ـ شیما اعظم فرزان از تهران به تحمل ۶ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
۱۷ـ اعظم آهو قلندر از کرج به تحمل ۶ سال و ۲ ماه حبس تعزیری محکوم شده است.
۱۸ـ نسرین شاکرمی از خرم‌آباد به تحمل ۱ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
۱۹ـ روشنک ملایی علیشاه از تبریز، به تحمل ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده است.
بازداشت زنان و محکومیت زنان یک روند تبعیض معمول در جمهوری اسلامی ایران است. در جریان جنبش انقلابی ژن ژیان ئازادی فشارها برای فعالین زن ابعاد شدید‌تری به خود گرفته بود. جمهوری اسلامی به شکل سازماندهی شده‌ای همواره از ابتدای ظهورش تلاش کرده است که عرصه ظهور فعالیت اجتماعی، سیاسی و حقوق بشری را برای زنان تا جای ممکن تنگ کند. سیاست‌های جداسازی جنسی و جنسیتی و همینطور به حاشیه بردن هر چه تمام جامعه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی از طریق جرم‌انگاری هویت آنها یکی از سیاست‌های جدی آپارتاید جنسیتی در ایران است.
ثبت ۱۷ مورد زن‌کشی در ماه نوامبر ۲۰۲۴
با استناد به آمار به ثبت رسیده در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، طی ماه نوامبر ۲۰۲۴ دست‌کم ۱۷ زن در شهرهای مختلف ایران کشته شده‌اند که ۱۵ مورد آنها توسط افراد نزدیک خود از جمله همسر به قتل رسیده‌اند.
بر طبق این گزارش ۱۱ زن توسط همسران خود، ۱ زن توسط همسر سابق خود، ۳ زن به دست پسر، برادر و پدر‌های خود، یک زن توسط کارفرما و و یک زن نیز به دست افراد ناشناس کشته شده‌اند.
از مجموع ۱۷ مورد زن‌کشی دست‌کم ۱۳ مورد به دلیل اختلافات خانوادگی عنوان شده است. همچنین یک زن با انگیزه سرقت به قتل رسیده و دلیل قتل ۳ زن نیز نامعلوم می‌باشد.
تفکیک قتل زنان بر حسب استان
استان تهران: ۶ مورد
استان‌های ایلام، فارس و آذربایجان‌شرقی: هر کدام ۲ مورد
استان‌های کهگیلویه و بویراحمد، گلستان، همدان، خراسان رضوی و خوزستان: هر کدام ۱ مورد
زن‌کشی بالاترین سطح بروز زن‌بیزاری و زن‌ستیزی در جامعه است. قتل‌های منتسب به قتل‌های ناموسی تنها بخشی از زن‌کشی‌ها را شامل می‌شوند. ریشه اصلی زن‌کشی در جوامع تاریخ، مناسبات و قوانین مردسالار و زن‌ستیزانه است. بر أساس گزارش‌های حقوق بشری هه‌نگاو تنها در سال گذشته ۱۲۲ زن‌کشی در ایران به ثبت رسیده است که بخش عظیمی از این قتل‌ها توسط اعضای خانواده نزدیک زن انجام شده‌اند. قوانین و تفکر زن‌ستیزانه نفرت عمیق علیه زنان را عادی‌سازی می‌کند.
۱۵ آذر ۱۴۰۳