در سال ۲۰۰۴ به دریافت مدال دوستی ویتنام نایل آمد و خیابانی در شهر هوشی مین به نام او شد. فدراسیون یاد قهرمانی های ریموند را گرامی و خاطره ی مبارزان انترناسیونالیستی چون او را در میان جوانان طبقه ی کارگر زنده می دارد….

فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری در نهایت تأسف خبر درگذشت ریموند دیان (Raymonde Dien) را در روز ۱۹ اوت ۲۰۲۰ در ۹۳ سالگی دریافت کرد. ۲۳ فوریه­ی ۱۹۵۰ بود که ریمون دیان به پیروی از فراخوان حزب کمونیست فرانسه در ایستگاه سن پیر دِکورپ (Saint-Pierre-Des-Corps) به مخالفت با قطار حامل تجهیزات زرهی به مقصد هندوچین برخاست یعنی همان منطقه­ ای که ارتش فرانسه جنگ استعماری سهمگینی را علیه ویتنام راهبری می کرد.

شماری از مبارزان ضدامپریالیست و ازجمله ریموند دیان بر ریل­های خط آهن درازکشیدند تا مانع از حرکت قطار شوند. از میان این مبارزان پلیس تنها زنی شلوارپوش را شناسایی کرد، علیه ­اش اعلام جرم و همان شب او را بازداشت کرد. محاکمه ی او از ۳۱ ماه مه در دادگاهی نظامی و با اتهام خراب کاری در امور ارتش» به مثابه­ ی خیانتی که مستوجب حداکثر تنبیه است، آغاز شد. به ابتکار حزب کمونیست فرانسه و کنفدراسیون سراسری کارگران فرانسه (س.ژ.ت) کارزار پرشور ملی و بین ­المللی (ابراز حمایت، ارسال تومار، اجتماعات و تظاهرات) برای آزادی ریموند دیان که اینک به نمادی از مبارزات طبقه ی کارگر و جوانان فرانسه علیه جنگ در هندوچین بدل شده بود، به راه افتاد؛ در این کارزار فدراسیون جهانی اتحادیه­ های کارگری مشارکت گسترده ای داشت. درنهایت ریموند به یک سال زندان و به مدت ۱۵سال محرومیت از حقوق مدنی (محرومیت از شرکت در انتخابات، عضو هیأت منصفه بودن، محرومیت از اشتغال دولتی) محکوم شد.

ریموند پس از گذشت ۱۰ماه در شب نوئل ۱۹۵۰ آزاد شد. او که اینک به چهره ی شناخته شده ی جهانی بدل شده بود، به مبارزه ­ی خود برای صلح و علیه ستم ادامه داد. به­ طور مشخص، او به مدت دوسال در کنار پل دُلانو Paul Delanoue که دیرتر به دبیرکلی فدراسیون بین المللی معلمان درآمد، به عنوان عضو فدراسیون اتحادیه ی معلمان فرانسه کار می کرد[۱]. درسال ۱۹۵۳ در پارک ویکتوریای لنین گراد از مجسمه ای پرده برداری شد که ریموند را درازکشیده بر ریل راه آهن نشان می دهد. او هم چینین در سال ۲۰۰۴ به دریافت مدال دوستی ویتنام نایل آمد و خیابانی در شهر هوشی مین به نام او شد. فدراسیون یاد قهرمانی های ریموند را گرامی و خاطره ی مبارزان انترناسیونالیستی چون او را در میان جوانان طبقه ی کارگر زنده می دارد. فدراسیون چهانی سندیکاهای کارگری به خانواده، یاران ریموند دیان و نیز به حزب کمونیست فرانسه و اتحادیه معلمان این کشور تسلیت عمیق خود را ابراز می دارد.

در دادگاه نظامی

پس از آزادی

مجسمه ی پارک ویکتوریا – لنین گراد (سم پترزبورگ)

منتشر شده در سایت فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری – ۲۳ آگوست ۲۰۲۲

[۱] . یادآور می شوم که فعالیت های سندیکایی و صلح خواهانه ی ریموند دیان بس گسترده تر از این مختصری است که در اعلامیه ی فدراسیون آمده است (م)

منبع: صدای مردم

۸ شهریور ۱۴۰۱

نظرات بسته است