یادمان ۳۰ سالگی فاجعه ملی

سی سال از فاجعه ی ملی ایران میگذرد. تراژدی‌ ای که در دوماهه پایانِ تابستانِ ۶۷ رخ نمود و بیش از پنج هزار آزادیخواه به جوخه ی مرگ سپرده شدندا هزاران خونِ ریخته شده، غافل که ققنوسِ آزادی، از میانِ آن همه آتش و خاکستر و دود، سر بر آورده و می رود که ” آسمان را سقف بشکافد و طرحی نو دراندازد.” باری شهیدانِ خلق برایِ همیشه و حتا بیشتر زنده اند. به سخنِ شاعرانه ی احسانِ طبری:
” آیا در خاک خفتن، مُردن است؟”

***

سی سال از فاجعه ی ملی ایران میگذرد. تراژدی‌ ای که در دوماهه پایانِ تابستانِ ۶۷ رخ نمود و در گیر و دارش بیش از پنج هزار آزادیخواه به جوخه ی مرگ سپرده شدند. سال ها باید بگذرد، تا زمان که چرخِ ارابه تاریخ است، آمار واپسین اش را از این جنایت هولناکِ تاریخی بر زبان آورد.
اینک اما هزاران خونِ ریخته شده، سروهایِ سرفرازِ آزادگی و هُشیواری و رزمپویی را برکشیده و جوینگانِ نوینِ آفتاب، در ستیزی دلاورانه با تاریکی اند و می روند که خورشیدِ آزادی را از پشتِ مهِ سنگینِ خودکامگی به میانِ مردم آورند.
کارل مارکس گفته بود:” آنان که به گمانِ خود، تخمِ اژدها می افشانند، جز کِرم هایِ خاکی نمی دروند.”
دژخیمانِ جمهوریِ اسلامی به گمانِ خود، با نابودیِ هزاران زندانیِ بی گناهِ سیاسی، هم اربابانِ آمریکایی، انگلیسی و اسراییلیِ خود را خوشنود می سازند و هم برایِ غارتگری هایِ بیشترِ خود، کشور را به جزیره ثُبات و آرامش بدل می کنند. غافل که ققنوسِ آزادی، از میانِ آن همه آتش و خاکستر و دود، سر بر آورده و می رود که ” آسمان را سقف بشکافد و طرحی نو دراندازد.” باری شهیدانِ خلق برایِ همیشه و حتا بیشتر زنده اند. به سخنِ شاعرانه ی احسانِ طبری:
” آیا در خاک خفتن، مُردن است؟”
https://youtu.be/ioaYWzj7PKk

کانال حزب توده ایران – چهارم شهریور ۱۳۹۷

نظرات بسته است