شوکت علو مشهور به ژاله علو یا ژاله شاعر، گوینده رادیو، صداپیشه و هنرپیشه تئاتر، سینما و تلویزیون اهل ایران بود. ماندگارترین اثر او ایفای نقش «خاله لیلا» در سریال ماندگار روزی روزگاری بود وی از پیشکسوتان عرصه بازیگری و گویندگی و از برگزیدگان هشتمین همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۹ بود.. آخرین پیامی که از او در یاد مردم بماند، همانی باشد که دوران اعتراضات «زن زندگی آزادی» با خط خودش نوشت: «من خواستار حذف تصویرم از پلاکارد تبلیغی در میدان هستم، به‌خصوص در زمانی که بغض در گلو داریم و سوگوار فرزندان این آب‌وخاک هستیم.»…

****

شوکت علو مشهور به ژاله علو یا ژاله (۱۴ مرداد ۱۳۰۶– ۳ دی ۱۴۰۳) شاعر، گوینده رادیو، صداپیشه و هنرپیشه تئاتر، سینما و تلویزیون اهل ایران بود.
او در کودکی آثار ادبی ادیبان ایرانی همچون حافظ و سعدی و مولانا را فراگرفت. در نوجوانی عضو چند انجمن ادبی و گروه شعرخوانی بود و همین فعالیت‌ها موجبات راهیابی وی به رادیو برای دکلمه شعر و گویندگی را در سال ۱۳۲۷، مهیا کرد.

ژاله علو فارغ‌التحصیل دانشسرای مقدماتی تهران در سال ۱۳۲۶ و هنرستان هنرپیشگی تهران در سال ۱۳۲۹ بود.

نخستین فعالیت‌های هنری ژاله علو از سال ۱۳۲۷ با گویندگی زنده در رادیو و اعلام برنامه‌ها، شامل می‌شد. سپس وی به اجرای نمایش‌های رادیویی پرداخت و از پایه‌گذاران برنامه «داستان شب» بود. اولین نمایشنامه‌ای که به‌طور زنده برای «داستان شب» کار کرد، «دختر خورشید» نام داشت که نصرت‌الله محتشم آن را کارگردانی کرد. اجراهای موزیکال وی در رادیو، وی را بر آن داشت که نام هنری «ژاله» را برای خود برگزیند.

ژاله علو فعالیت در دوبله را از سال ۱۳۳۱ در استودیو «پارس فیلم» و با گویندگی به‌جای دلکش در فیلم «مادر» کاری از اسماعیل کوشان آغاز کرد و پس از آن در فیلم‌های زیادی به‌جای ستارگان معروف سینمای جهان حرف زده است.

او آغازگر دوبلهٔ کارتون در ایران بود.
دوبلهٔ بسیاری از کارتون‌های والت دیسنی، مانند «زیبای خفته» و «گربه‌های اشرافی» به سرپرستی وی انجام شده است.

شاخص‌ترین آثار ژاله علو در سالهای بعد از انقلاب، یکی مدیریت دوبلاژ سریال محبوب «سالهای دور از خانه» و دیگری، هنرنمایی در مجموعهٔ تلویزیونی «روزی روزگاری» در نقش زن ایلیاتی مقتدری به‌نام خاله لیلا بود که مورد استقبال قرار گرفت.

در سال‌های اخیر کهن‌سالی و پیامدهایش به او توان و اجازهٔ فعالیت نمی‌داد، اما شاید آخرین پیامی که از او در یاد مردم بماند، همانی باشد که دوران اعتراضات «زن زندگی آزادی» با خط خودش نوشت:

«من خواستار حذف تصویرم از پلاکارد تبلیغی در میدان هستم، به‌خصوص در زمانی که بغض در گلو داریم و سوگوار فرزندان این آب‌وخاک هستیم.»

پیامش واکنش به دیوارنگاره‌ای بود تحت عنوان «زنان سرزمین من، ایران» در میدان ولیعصر تهران که تصویر ژاله علو هم یکی از آن‌ها بود.

۴ دی ۱۴۰۳

نظرات بسته است