دوستی می گفت برای رهایی از روابط ناسالم داشتن، استقلال مالی مهم است. گفتم بله هست اما کافی نیست چون زنان زیادی را می‌بینم که با وجود داشتن شغل ترجیح می‌دهند زیر سایه مردی بمانند. برای زنان ارتقای آگاهی جنسیتی در کنار داشتن شغل مهم است تا تن به هر رابطه‌ای ندهند…/

***

افرا بیهقی؛ نویسنده مهمان؛ اردیبهشت ۱۴۰۴

در شورای حل اختلاف منتظر رسیدگی به کارم نشسته‌ام زنی که پشت یکی از میزها نشسته از مرد و زنی که می‌فهمم زن و شوهر هستند دلیل اختلاف‌‌شان را می‌پرسد؛ مرد می‌گوید: ” کار کردن خانم به زندگی من لطمه زده است. توی حراست کار می‌کند و با چند مرد یکجا می‌نشیند. تا ۸ شب سرکار است با چند مرد.”
زن می‌گوید: “من حراستم برای خروج از مجموعه، مردها که نمی‌توانند زنان را بازرسی بدنی کنند. من مجبورم که اضافه‌کار بایستم.”

زن از شوهر می‌پرسد: “قبل از ازدواج با شما خانه‌دار بوده یا کار می‌کرده است؟”
مرد می‌گوید:” خانه‌دار بوده است.”
زن می‌گوید: ” از اول کار می‌کردم . من ۱۱ سال با این آقا زندگی می‌کنم قبلا صیغه بودیم بعد این آقا دوسال به خاطر زن دیگری من را گذاشت و رفت. من مدتها به خاطر دیسک کمر عمل کرده بودم و خانه‌نشین بودم که دوباره برگشت و عقد دائم کردیم. در آن شرایط نمی‌توانستم کار کنم.”

زن پشت میز می‌پرسد: “حقوق این آقا برای زندگی شما کافی است؟”
زن می‌گوید: “۱۷ میلیون حقوق دارد اما خرج بچه‌ای که از ازدواج دیگرم دارم را نمی‌دهد، حتی خرج اصلاح کردن من را هم نمی‌دهد. چندماه برای هر خواسته‌ای باید پیگیری کنم تا مبلغی به من بدهد. دوتا دختر هم خودش از ازدواج دیگرش دارد.”
زن از مرد می‌پرسد: ” آیا خانم اگر کارش را عوض کند اجازه کار کردن به زن را می‌دهید؟”
مرد می‌گوید: “شاید اما ترجیح می‌دهم زن در خانه بماند.”

به همسرش نگاه می‌کنم؛ زنی شاید چهل و اندی ساله که شکسته‌تر نشان می‌دهد با ناخن‌های کاشته، خط لب و چشم دائمی در جوش و خروش است و می‌گوید: “من همه کارهای خانه را انجام می‌دهم، غذا درست می‌کنم، همه جا مرتب است و نمی‌تواند بگوید که من از زندگیم کم می‌گذارم.”

زن پشت میزنشین می‌گوید: “طبق قانون شرع این آقا می‌تواند مانع کار کردن و حتی خروج شما از منزل شود.” زن می‌گوید: “آخر کار من ضربه‌ای به زندگی نزده است. تازه خیانت هم می‌کند”. دعوایشان ادامه دارد.

من سنگینی کلمه “شرع” و “منع خروج از خانه” را روی قفسه سینه‌ام احساس می‌کنم. با خودم فکر می‌کنم چرا زنان تن به چنین رابطه‌هایی می‌دهند؛ جوابش را من نمی‌دانم چون نه ازدواج کرده‌ام نه به خاطر نیاز مالی یا سقفی بر سر، یا فرار از ننگ مطلقه بودن نیازمند به داشتن “سایه‌سر” بوده‌ام اما تمام امسال، فشاری که زنی مجرد در جامعه، در ادارات دولتی، در مواجه با مدیر ساختمان زن زورگو و املاکی‌های قلدر با آن مواجه می‌شود را احساس کرده‌ام.

چند روز قبل دوستی می‌گفت برای رهایی از روابط ناسالم داشتن، استقلال مالی مهم است. گفتم بله هست اما کافی نیست چون زنان زیادی را می‌بینم که با وجود داشتن شغل ترجیح می‌دهند زیر سایه مردی بمانند. برای زنان ارتقای آگاهی جنسیتی در کنار داشتن شغل مهم است تا تن به هر رابطه‌ای ندهند.

از طرف دیگر، در جامعه‌ای که قانون از زن حمایت نمی‌کند و فرصت‌های شغلی دولتی که ثبات بیشتری را برای کارمندان به ارمغان می‌آورند منحصرا به مردان اختصاص داده شده اند، همه زنان نمی‌توانند از روابط ناسالم خارج شوند.

کانال علمی مطالعات زنان

۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴

نظرات بسته است