بلوچ‌هایی که در آتش سوختند، اما در هیچ لیستی نبودند! +ویدیوی مصاحبه با کارگر جوان
نه بیمه، نه قرارداد، نه حتی شناسنامه!بسیاری از قربانیان کارگرانی بلوچ بودند که نه شناسنامه داشتند، نه اسم‌شان جایی ثبت شده بود، نه کسی دنبالشان می‌گردد! مصاحبه با «یوسف»، نوجوان ۱۸ ساله بلوچ…/
****
«یوسف»، نوجوان ۱۸ ساله بلوچ، که در انفجار مجروح شد، حالا با دو دوستش در خانه‌ای کوچک، بدون کف‌پوش و حتی فرش، به زندگی برگشته. او می‌گوید: «بندر همیشه کار داره، سرباز نه.»
اینها کارگرانی‌اند که از روستاهای محروم بلوچستان آمده‌اند، برای لقمه نانی، با دستمزد پایین، بدون بیمه و امنیت.
محمد عبداللهی، عضو شورای روستا می‌گوید: «برخی پیمانکارها حتی نمی‌تونن اسامی مفقودان رو بدن، چون غیرقانونی ازشون کار کشیدن و الان می‌ترسن.»
اینجا هیچ‌کس جواب نمی‌ده. نه وزارت کار، نه سازمان بنادر، نه پیمانکارها. حتی آمار دقیق کشته‌شدگان هم مشخص نیست!
اسماعیل حاجی‌زاده، دبیر خانه کارگر هرمزگان، گفته: «خیلی از این کارگرها حتی توی خیابون می‌خوابیدن، و هویت‌شون توی هیچ لیستی ثبت نشده. ممکنه هیچ‌وقت هم شناسایی نشن.»
اهالی خون‌سرخ میگویند «بلوچ‌ها کسی را ندارند!»
۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۴